ဆရာေအာင္သင္း စာေပထဲက လူငယ္သမုိင္း

၀ိမုိတၱိသုခေစတီေတာ္ အတြက္ စုေပါင္းေငြပေဒသာပင္လွဴဒါန္းပဲြ

From vimuttisukha pagoda

vimuttisukha pagoda

၀ိမုိတၲိသုခေစတီေတာ္ တည္ထားကုိးကြယ္ေရးအတြက္ စုေပါင္းေငြပေဒသာပင္လွဴဒါန္းပဲြနွင့္၀ါကြ်တ္စုံညီပဲြေတာ္

အရပ္ေဒသအသီးသီးမွာေရာက္ရွိေနၾကတဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြစုေပါင္းျပီးေတာ့ ျမန္မာနုိင္ငံၾကီး အခုက်ေရာက္ေနေသာ
ဆင္းရဲဒုကၡမွအျမန္ဆုံးလြတ္ေျမာက္ေစရန္အတြက္ စုေပါင္းညီညြတ္မွုစြမ္းအားနဲ႔ေစတီေတာ္ၾကီးကုိတည္ထား
ကုိးကြယ္မွာျဖစ္ပါတယ္။ပထမအၾကိမ္ စုေပါင္းေငြပေဒသာပင္ လွဴဒါန္းပဲြမွာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြတက္ညီလက္ညီ
နဲ႔ေစတီေတာ္ၾကီးကုိ လာေရာက္ပူေဇာ္ၾကတာ လူအင္အား ၃၀၀၀ ေက်ာ္ပါတယ္။ဒါဟာျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕
ညီညြတ္မွုသေကၤတကုိျပသျခင္းျဖစ္ပါတယ္။၀ိမုိတၱိသုခဆုိတာ ျမန္မာလုိျပန္ရင္လြတ္ေျမာက္ခ်မ္းသာလုိ႔အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။
ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္မွာ ကြ်န္ဘ၀နဲ႔နွစ္ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာၾကာ ေနခဲ့ရစဥ္က အားလုံးစိတ္ဆင္းရဲကုိယ္ဆင္းရဲ
ျဖစ္ေနၾကရပါတယ္။ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္ေတြ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြ အသက္ေသြးေခြ်းစေတးျပီးရေအာင္တုိက္ယူေပး
ခဲ့လုိ႔ ဆင္းရဲေနတဲ့ဘ၀ကေနလြတ္ေျမာက္ခဲ့ရပါတယ္။အဲဒီအခ်ိန္အခါက ျမန္မာနုိင္ငံသူနုိင္ငံသားေတြ ေပ်ာ္လုိ႔မဆုံး ျဖစ္ခဲ့ၾကရပါတယ္။
လြတ္လပ္သြားတဲ့နုိင္ငံတစ္နုိင္ျဖစ္တာေၾကာင့္ဘယ္ကုိပဲသြားသြား စိတ္ခ်မ္းသာရပါတယ္။အားလုံးကျမန္မာဆုိရင္ ဂုဏ္ယူ၀င့္ၾကြားေနခဲ့
ရပါတယ္။ဒါဟာလြတ္ေျမာက္မွုရဲ႔ခ်မ္းသာပါပဲ။ ျမန္မာနုိင္ငံၾကီးလြတ္ေျမာက္ျပီး ကမၻာ့အလယ္မွာ ဂုဏ္ယူ၀င့္ၾကြားေနတဲ့အခ်ိန္ ၁၉၆၂ ခုနွစ္
မွာ စစ္အာဏာ၇ွင္ဂ်ပုိးၾကီး ဗိုလ္စုတ္ေန၀င္းကေန အာဏာသိမ္းျပီးတစ္နုိင္ငံလုံးကုိ စစ္ကြ်န္ျပဳ ရဟန္းသံဃာနဲ႔ပညာရွင္ေက်ာင္းသား
ျပည္သူေတာ္လွန္သူမွန္သမွ်ကုိ ဖမ္းစီးေထာင္ခ်သတ္ျပစ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ျမန္မာနုိင္ငံဟာ စစ္ကြ်န္ဘ၀ကုိထပ္ေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။
ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ စစ္ကြ်န္ဘ၀မွာ ကာလ၇ွည္ၾကာစြာျဖင့္ ဗုိလ္စုတ္ေန၀င္းနဲ႔ေနာက္ပါလူယုတ္မာတစ္စု၇ဲ႔ ျပဳသမွ်နွိပ္စက္သမွ်ကုိခံခဲ့ၾကရပါတယ္။ဗုိလ္စုတ္ေတြကေတာ့ တေန႔တျခားခ်မ္းသာလာျပီး ျပည္သူလူထုကေတာ့ တေန႕တျခား
ဆင္းရဲမဲြေတလာပါတယ္။အဲဒီဆင္းရဲမဲြေတမွုဟာ ေနာက္ဆုံးဘယ္လုိမွမထိမ္းနုိင္ေတာ့တဲ့အခ်ိန္မွာ ဗုိလ္စုတ္ေန၀င္းဟာ ရာထူးက
နွုတ္ထြက္ပါတယ္ေျပာျပီး ေနာက္ကြယ္ကေနဆက္လက္ျပီးခ်ဳပ္ကုိင္ေနခဲ့ပါတယ္။ ရဟန္းသံဃာေက်ာင္းသားျပည္သူ အားလုံးပူးေပါင္း
ျပီးတုိက္ပဲြ၀င္ဆႏၵျပခဲ့ၾကပါတယ္။ ဗုိလ္စုတ္ေန၀င္းက ေနာက္ကြယ္က ၾကိဳးကုိင္ျပီး သူခုိင္းရာကၾကရတဲ့ ဗုိလ္စုတ္ႏြားေတြက ဆႏၵျပသူ
ရဟန္း၇ွင္လူ ေက်ာင္းသားျပည္သူေတြကုိျပစ္သတ္ၾကလုိ႔ ေထာင္ေသာင္းခ်ီျပီးေသြးေျမက်ေသေက်ခဲ့ၾကရပါတယ္။ဗုိလ္စုတ္ေန၀င္း
ရဲ႕တပည္႕သားေတြဟာ တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ သူတုိ႔ရဲ႕ဖခင္လူယုတ္မာၾကီးစနစ္ကုိလက္ဆင့္ကမ္းသယ္ေဆာင္လာျပီး
က်င့္သုံးလာၾကတာအခုထိမလြတ္ေျမာက္ေသးဘူးျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ဒါဟာ မလြတ္ေျမာက္မွုဆင္းရဲပါပဲ။ဒါေၾကာင့္မလြတ္ေျမာက္
မွုဆင္း၇ဲဟာေတာ္ေတာ္ဆုိးပါတယ္။အခုဆုိရင္ တစ္တုိင္းျပည္လုံးဘာတစ္ခုမွမက်န္ေတာ့ပါဘူး။ ေ၇ာင္းစားလုိ႕ရတာမွန္သမွ်အကုန္
ေ၇ာင္းစားျပီး ျပည္သူအတြက္က်ေတာ့ဘာမွမလုပ္ေပးပါဘူး။လူမွုေရး စီးပါြးေရး ပညာေရး က်န္းမာေရး အမ်ိဳးသားေရး ဘာအေရးမွ
မေကာင္းေတာ့ပါဘူး။လူေတြဟာလည္း တစ္ေန႕တစ္ျခားလူစဥ္မမီခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ကမၻာမွာ အဆင္းရဲဆုံးအနွိမ့္က်ဆုံးထဲကုိေရာက္လာ
ပါျပီ ဒါဟာမလြတ္ေျမာက္မွုဆင္းရဲပါပဲ။ အရင္ကအာဇာနည္သူရဲေကာင္းေတြ ၾကိဳးစားခဲ့လုိ႔ လြတ္ေျမာက္မွုခ်မ္းသာကုိရခဲ့သလို
အခုလည္း တစ္တုိင္းျပည္လုံး လွည္းေနေလွေအာင္းျမင္းေဇာင္းမက်န္၀ုိင္း၀န္းတြန္းလွန္ၾကမည္ဆုိလွ်င္ ဧကန္မုခ်လြတ္ေျမာက္မည္
ျဖစ္ပါတယ္။အခုတည္ထားကုိးကြယ္မည္႔ေစတီေတာ္ၾကီးဟာ လြတ္ေျမာက္မွု၇ဲ႕သေကၤတ ခ်မ္းသာကုိေဆာင္နုိင္ျခင္းသိ၇ွိနုိင္ဖုိ႔ညြန္ျပ
ေပးေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ယခုက်ေ၇ာက္ေနတဲ့ဆင္း၇ဲ သံသရာဆင္းရဲေတြက လြတ္ေျမာက္ဖုိ႔ ေယာဂီ ၂၀၀ ေက်ာ္တရားထုိင္နုိင္မည္႕
တရားခန္းမပါရွိသည္႔ ဥာဏ္ေတာ္၅၄ ေပအျမင့္၇ွိတဲ့ေစတီေတာ္ၾကီးကုိတည္ထားကုိးကြယ္မွာျဖစ္ပါတယ္။အားလုံးညီညႊတ္စြာျဖင့္
၀ိမုတၱိသုခေစတီေတာ္ၾကီးေအာင္ျမင္ေအာင္တည္ထားကုိးကြယ္နုိင္သလုိ္ ညီညြတ္စြာျဖင့္ၾကိဳးစားၾကမည္ဆုိလွ်င္ အာဏာ၇ွင္
လက္ေအာက္ကလည္းလြတ္ေျမာက္နုိင္ေၾကာင္းကုိ သက္ေသထူမွာျဖစ္ပါတယ္။ျမန္မာနုိင္ငံသူနုိင္ငံသားအားလုံး အခုက်ေ၇ာက္ေနေသာ
ဆင္းရဲ သံသရာဆင္းရဲမွ အျမန္ဆုံးလြတ္ေျမာက္နုိင္ၾကပါေစ။
မင္းသုည (ဗုဒၶတကၠသုိလ္)

Computer class and English class

Computer class and English class

computer class

ျမန္မာျပည္ အျမန္ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ

ျမန္ မာေတြ ကမၻာ႕အလယ္မွာ

မာ မာတင္းတင္း အသက္ရွင္ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႕

ျပည္ သူလူထုအားလံုး ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ၾကပါစို႕။

အ စိုးရစနစ္ လံုးလံုးကြယ္ေပ်ာက္၍

ျမန္ ျမန္ဒီမိုကေရစီ ရရွိမွသာ

ၿငိမ္း ခ်မ္းသာယာ ၀ေျပာၿပီး

ခ်မ္း သာသုခႏွင့္ ျပည္စံုၾကေပမည္။

ပါ ၀င္ေဆာင္ရြက္ၾကရန္ ဒီမိုကေရစီအတြက္

ေစ တနာနဲ႕ သတိေပးႏိႈးေဆာ္လိုက္ပါတယ္။

ဖိုးေက်ာ္ (မန္း)

ဝန္ႀကီးကို ပါဏာတိပါတကံ ေဟာမိလို႔ သံဃာတပါး လူဝတ္လဲခံရ

ဒုိ႔သာသနာကုိဘယ္လုိကာကြယ္ၾကမလဲ၊ သာသနာ န အ ဖ မိစၦာဒိဌိေတြရဲ႔လက္ေအာက္ေရာက္ေနျပီ။ အညံ႔ခံကာေနၾကေတာ့မွာ
လား။ အသက္ေပးကာကြယ္ၾကမွာလား။ ၾကာရင္ျမန္မာနုိင္ငံမွာသာသနာကြယ္ေတာ့မယ္။
2010-08-15
တနသၤာရီတိုင္း ထားဝယ္ၿမိဳ႕နယ္ သဗ်ာေက်းရြာမွာ ေမြးျမဴေရးနဲ႔ ေရလုပ္ငန္းဝန္ႀကီး ဝါဆိုသဃၤန္း ကပ္လွဴတဲ့ပြဲမွာ ပါဏာတိပါတာကံ (သူတပါး အသက္ကိုသတ္ျခင္း) က်ဴးလြန္တာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ တရား ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ ဆရာေတာ္တပါးကို ၾသဂုတ္လ (၉) ရက္ေန႔က ခရိုင္အဆင့္ အာဏာပိုင္ေတြက သိကၡာခ် လူဝတ္လဲခိုင္းခဲ့တယ္လို႔ စံုစမ္းသိရွိရပါတယ္။

ဆရာေတာ္ဦးပုညဟာ သက္ေတာ္ (၂၇) ႏွစ္၊ ဝါေတာ္ (၇) ဝါ ရွိတဲ့ မဲေခ်ာင္းေက်းရြာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၾသဂုတ္လ (၈) ရက္ေန႔က ထားဝယ္ၿမိဳ႕ ကဗ်ာေက်းရြာမွာ ေမြးျမဴေရးနဲ႔ ေရလုပ္ငန္းဝန္ႀကီး ဦးေမာင္ေမာင္သိန္းရဲ႕ ဝါဆိုသဃၤန္း ကပ္လွဴတဲ့ပြဲမွာ တရားေဟာမိရာက သိကၡခ် လူဝတ္လဲခံရတာ ျဖစ္တယ္လို႔ ေဒသခံ သံဃာတပါးက မိန္႔ပါတယ္။

“ဒီ ဦးဇင္းက တရားေဟာလိုက္တာ ျမတ္စြာဘုရားေဟာခဲ့တဲ့ တရားထဲကပါပဲ။ ပါဏတိပါတာ ကံအေၾကာင္းကို ေဟာရင္းကေန၊ သူကလည္း လုပ္တာက ေမြးျမဴေရးနဲ႔ ေရလုပ္ငန္းေလ၊ သူ႔ကို သြားထိခိုက္တယ္လို႔ ယူဆရတာေပါ့ေနာ္၊ ဦးဇင္းတို႔ကေတာ့ အနာေပၚ တုတ္က်သြားတာေပါ့။ အကုသိုလ္ လုပ္တဲ့သူကို ပါဏတိပါတာကံ တရားေဟာမိေတာ့ ဘုန္းႀကီးကို အဓမၼ သဃၤန္းခၽြတ္ခိုင္းလိုက္တယ္ေလ၊ (၉)ရက္ေန႔က ဒကာႀကီးေရ။ ဘုရားႀကီးေက်ာင္းတိုက္က ဆရာေတာ္ေပါ့။ ဆရာေတာ္ကို အဓမၼ အတင္း သူတို႔ဌာနဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္ အဖြဲ႔အစည္းေတြကေန သိကၡခ်ခိုင္းတယ္

ခရိုင္အဆင့္ အာဏာပိုင္ေတြက မဲေခ်ာင္းရြာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ဆရာေတာ္ဦးပုည သိကၡာခ် လူထြက္ခိုင္းခဲ့တဲ့ အေျခအေနကို ဖံုးကြယ္ဖို႔အတြက္ မဲေခ်ာင္းေက်းရြာေန ျပည္သူေတြနဲ႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထဲက က်န္ သံဃာေတာ္ေတြကို ဆရာေတာ္ဦးပုညကိစၥ လာေရာက္ ေမးျမန္းစံုစမ္းတဲ့သူကို မွတ္ထားဖို႔ မွာၾကားခဲ့တယ္လို႔ အခု သိကၡာခ်ခံရတဲ့ ဆရာေတာ္ဦးပုညရဲ႕ ဒကာတဦးက ေျပာျပပါတယ္။

“(၉) ရက္ေန႔၊ အဲဒီမနက္ (၆) နာရီမွာ သူ႔ေက်ာင္းကိုလာၿပီးေတာ့ ခရိုင္အဆင့္ရွိတဲ့ ရဲမွဴးတေယာက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ စရဖတို႔၊ အကုန္လံုး အရပ္ဝတ္နဲ႔ လာတယ္။ အဲဒါမ်ိဳး ေခၚၿပီးေတာ့ သိကၡာ အတင္း ခ်ခိုင္းတာေပါ့ေနာ္။ အဲဒီကိစၥနဲ႔ လာၿပီးေတာ့ သတင္းလာေမးတာတို႔၊ ေျပာတာဆိုတာ ေမးတာတို႔ကို လာလို႔ရွိရင္ အဲဒါမွတ္ထား။ တရြာလံုးကိုလည္း အစည္းအေဝး ေခၚၿပီးေတာ့ ဒီကိစၥကို သတင္းမေပါက္ၾကားေအာင္ ဆရာေတာ္ ခုထြက္တာလည္း သူ႔ဆႏၵနဲ႔သူ ထြက္တာ၊ သူတို႔နဲ႔ မပတ္သက္တဲ့ ပံုစံမ်ိဳး ရွင္းလင္းတာေပါ့ေနာ္”

လူဝတ္အလဲခံခဲ့ရတဲ့ ဆရာေတာ္ ဦးပုညဟာ အခုခ်ိန္မွာ ထားဝယ္ၿမိဳ႕နဲ႔ မိုင္ (၄ဝ) ေလာက္ေဝးတဲ့ ဇာတိရြာျဖစ္တဲ့ ရဘဲေက်းရြာကို ျပန္ေရာက္ေနၿပီလို႔ သိရပါတယ္။ အခုလို ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္တပါး တရားေဟာရံုနဲ႔ သိကၡာခ် လူထြက္ရတဲ့ ကိစၥကို ထားဝယ္ၿမိဳ႕က စာသင္သား သံဃာေတာ္ေတြက သာသနာေရး ဝန္ႀကီးဌာနကို စာေရးသား အသိေပးဖို႔ စီစၪ္ေနတယ္လို႔ ေစာေစာက ေဒသခံ သံဃာေတာ္ကပဲ ဆက္မိန္႔ပါတယ္။

ေမြးျမဴေရးနဲ႔ ေရလုပ္ငန္းဝန္ႀကီး ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေမာင္ေမာင္သိန္းဟာ စစ္ဘက္တာဝန္ကေန အနားယူထားတဲ့ အရပ္သားတျဖစ္လဲ ဝန္ႀကီး ဦးေမာင္ေမာင္သိန္း ျဖစ္ပါတယ္။ တနသၤာရီတိုင္း ထားဝယ္ခရိုင္အတြင္းမွာ ၾကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ပါတီအေနနဲ႔ ဝင္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္မယ္လို႔ သတင္းေတြ ထြက္ေနသလို အဲဒီေဒသတြင္းမွာ ၾကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ပါတီအတြက္ မဲဆြယ္စည္းရံုးတာေတြ လုပ္ေဆာင္ေနတယ္လို႔လည္း သိရပါတယ္။

ဒီအေၾကာင္း အာအက္ဖ္ေအ သတင္းေထာက္ ကိုမိုးေက်ာ္ သတင္းေပးပို႔ထားတာကိုလည္း အျပည့္အစံု နားဆင္ႏိုင္ပါတယ္။
္

ေျမေအာက္ ေပ ၂၀၀၀ အနက္ရွိ သတၳဳတြင္းထဲ၌ ၆၉ ရက္ၾကာ ပိတ္မိေနၾကေသာ ခ်ီလီႏုိင္ငံ မိုင္းလုပ္သားမ်ာ;

ကမၻာတစ္၀ွမ္းလံုးမွ
သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ ျပည္သူအမ်ားသည္ ထူးဆန္းအံ့ၾသဖြယ္ ေကာင္းလွေသာကယ္ဆယ္ေရးၾကီးကို မ်က္ေတာင္မခတ္နုိင္ဘဲ ရုပ္ျမင္သံၾကား တုိက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္မႈမ်ားမွ တဆင့္ ေစာင့္ၾကည့္ ေနခဲ့ၾကရသည္။ လုပ္သားေပါင္း ၃၃ေယာက္သည္ ကယ္ဆယ္ေရး အဆက္အသြယ္မ်ားႏွင့္ အဆက္ျပတ္ျပီး ေျမေအာက္ ကမၻာ၏ ေပ၂၂၇၅ ေပတြင္ သံစည္ဘူးထဲ အသြတ္ ခံထားရသကဲ့သုိ႔ ေျမမ်က္ႏွာျပင္ႏွင့္အဆက္အသြယ္ ျပတ္ေနခဲ့ၾကသည္။ ပိတ္မိေနေသာ လုပ္သားမ်ားကို ေျမေအာက္မိုင္၀က္အထိ သံပိုက္ခ်ျပီး ၾကိဳးမ်ားျဖင့္ ဆြဲတင္ ကယ္ဆယ္ေနၾကရာလက္ရွိအခ်ိန္အထိ လုပ္သားေပါင္း ၁၆ ေယာက္ကို က်န္းမာစြာ ကယ္ဆယ္နုိင္ခဲ့ျပီး
လက္က်န္ လုပ္သား ၁၇ ေယာက္ကို ဆက္လက္ ကယ္ဆယ္ေနၾကသည္။အခင္းျဖစ္ပြါးမွာ ၾသဂုတ္လ ၅ ရက္ေန႔က ခ်ီလီႏုိင္ငံ
စံဂ်ိဳးစ္မုိင္းတြင္းသို႔ လုပ္သား ၃၃ ေယာက္က သတၳဳတြင္း လုပ္ငန္းခြင္ကိုစတင္ခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ျပီး မၾကာခင္မွာပင္ သဲကႏၱာရအတြင္း ေျမျပိဳမႈ စတင္ခဲ့ရာကအခင္းစတင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ၾသဂုတ္လ ၇ ရက္ေန႔တြင္ ဒုတိယ ေျမျပိဳမႈ ထပ္မံ
ျဖစ္ပြါးခဲ့ျပီး မုိင္းတြင္း၏ ေအာက္ေျခ တစ္ခုလံုးသည္ ေက်ာက္စိုင္ေက်ာက္ခဲမ်ားျဖင့္ ပိတ္ဆို႔သြားကာ လုပ္သားမ်ားက ကယ္ဆယ္ေရး အကူအညီ ရရွိရန္ ၾကိဳးစားခဲ့ၾကရသည္။
အလုပ္သမားမ်ားသည္ နံရံမ်ားကို ေဖါက္စက္မ်ားျဖင့္ ေဖါက္ထြက္ရန္ ၾကိဳးစားခဲ့ပါေသာ္လည္းမလြတ္ေျမာက္သလို ကယ္ဆယ္ေရး အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္လည္း မည္သည့္ အဆက္အသြယ္မွ်မရရွိခဲ့ေပ။ ၾသဂုတ္လ ၂၂ ရက္ေန႔တြင္ ပိတ္မိေနေသာ အလုပ္သမားမ်ားသည္ ကယ္ဆယ္ေရး၀န္ထမ္းမ်ား၏ အနက္ မီတာ ၆၆၈ မီတာမွ လြန္ေဖါက္သံမ်ားကို တစ္စြန္းတစၾကားခဲ့ၾကရသည္။ ထိုအသံၾကားခ်ိန္
မွသာ ၄င္းတို႔ အသက္ရွင္ရန္ ေသခ်ာျပီျဖစ္ေၾကာင္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ရရွိခဲ့ၾကသည္။ ပိတ္မိေနေသာ အလုပ္သမားမ်ားသည္
အသက္ ရွင္သန္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အျပည့္ ျဖင့္ အခက္အခဲမ်ားကိုၾကားကန္ေနထိုင္ခဲ့ၾက သျဖင့္ ၄င္းတို႔၏ အေျခအေနမွာ ပိုမိုေကာင္းမြန္ျပီးအလြန္အကၽြံ ထိပ္လန္႔ တုန္လႈပ္ျခင္းကဲ့သို႔ ထိခိုက္ ခံစားခဲ့ရျခင္းမ်ားမရွိေတာ့ေသာ္လည္း ၄င္းအခ်ိန္အထိ အလုပ္သမားမ်ား ေျမျပင္ေပၚသို႔တက္ေရာက္ႏုိင္ျခင္း မရွိေသးေပ။ ကယ္ဆယ္ေရး အဖြဲ႕မ်ားက ၾသဂုတ္လ ၂၃ ရက္ေန႔တြင္
အစာႏွင့္ ေရမ်ား ေျမေအာက္သို႔ ခ်ေပးႏိုင္ခဲ့ျပီး ဆက္သြယ္ေရးကိရိယာမ်ားကိုလည္း ေပးပို႔ ႏုိင္ခဲ့သည္။
ၾသဂုတ္လ ၃၀ ရက္ေန႔တြင္ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္သားမ်ားသည္ အေကာင္းဆံုးေသာကယ္ဆယ္ေရး နည္းလမ္းမ်ားအျဖစ္ ေျမေအာက္ သတၳဳတြင္းသို႔ ေနရာ သံုးေနရာမွအေပါက္သံုးေပါက္ ေဖါက္ခဲ့ျခင္းျဖင့္ ကယ္ဆယ္ေရး ပံုစံေျပာင္းရန္ ဆံုးျဖတ္
ခဲ့ၾကသည္။ စက္တင္ဘာလ ၂၆ ရက္ေန႔တြင္ ပထမဦးဆံုး ေသရြာျပန္ လုပ္သား ၃ ဦးကိုစတင္ ကယ္ဆယ္ႏုိင္ခဲ့ျပီး ေအာက္တိုဘာလ
၉ ရက္ေန႔တြင္ ေျမေအာက္ထဲမွက်န္ရွိေနေသာ လုပ္သားမ်ား၏ လြန္ေဖါက္သံမ်ားျဖင့္ အသက္ရွင္ေရး
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေၾကြးေၾကာ္သံမ်ားကို ဆက္လက္ ၾကားေနခဲ့ရသည္။ဆက္လက္ျပီးကယ္ဆယ္ေရး အဖြဲ႕မ်ားကလည္း ၉၆ မီတာတြင္ အင္အားျဖည့္ တူးေဖၚေပးေရး ဆက္လက္စီစဥ္ခဲ့ၾကသည္။ ေအာက္တိုဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔တြင္ စမ္းသပ္ခဲ့ေသာ ကယ္ဆယ္ေရး
ဥမင္လိႈင္ေခါင္းသည္ ေအာင္ျမင္စြာျဖင့္ ျပီးဆံုးခဲ့ျပီး လုပ္သားမ်ားေနထိုင္ရန္ အတြက္လည္း အျမင့္ ေပ ၄၀ အထိ ေနရာလုပ္ေပး ႏုိင္ခဲ့သည္။
ပိတ္မိေနေသာ အလုပ္သမားမ်ားကို ေျမျပင္ေပၚသို႔ ဆက္လက္ ကယ္ဆယ္ႏုိင္ေစေရး အတြက္ေအာက္တိုဘာလ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သလို ပိတ္မိေနေသာ လုပ္သားမ်ား၏ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ အျဖစ္
ေအာက္ဆီဂ်င္ မ်က္ႏွာဖံုးမ်ားႏွင့္ ႏွစ္ဖက္ ဆက္သြယ္မႈ အစီအစဥ္မ်ားမွ တဆင့္က်န္းမာေရး ညြန္ၾကားမႈမ်ား ျပဳလုပ္ ႏုိင္ခဲ့သည္။ လုပ္သားမ်ား၏ေသြးခုန္ႏႈန္း၊ ခႏၶာကိုယ္ အပူအခ်ိန္ ႏွင့္ အသက္ရႈႏုိင္မႈ အေနအထားမ်ားကိုတုိင္းတာ တြက္ခ်က္ျပီး ၀မ္းဗုိက္မ်ား၏ အေျခအေနမ်ားကိုပါၾကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္ ႏုိင္ခဲ့သည္။ ေသြးထြက္ေသာ ဒဏ္ရာမ်ားအတြက္ေသြးတိတ္ေဆးမ်ားႏွင့္ အကိုက္အခဲ ေပ်ာက္ေဆး အက္စပရင္မ်ား ေပးေ၀ခဲ့ျပီးဖိအားဒဏ္ ခံႏုိင္ေသာ ေျခအိတ္မ်ားကိုလည္း ၀တ္ဆင္ေစႏုိင္ခဲ့သည္။နာဆာမွ
လွဴဒါန္းလိုက္ေသာ အရည္ပံုေဆာင္ အဟာရျဖည့္ ကယ္လိုရီမ်ားကိုစားသံုးေစခဲ့ျပီး ျပိဳ႕အန္ျခင္းမ်ားအတြက္ ကာကြယ္ႏုိင္ရန္ ရည္ရြယ္ခဲ့ၾကသည္။ပိတ္မိေနေသာ လုပ္သားမ်ားသည္ ညအခ်ိန္မ်ားတြင္ ေအးခဲမတတ္ ခ်မ္းေအးလွသျဖင့္ဆြယ္တာမ်ားကိုပါ စီစဥ္ေပးခဲ့ၾကသည္။ အင္ဂ်င္နီယာမ်ားမွ စတီးလ္ ပိုက္မ်ားကိုထည့္သြင္းျပီး ၁၁ ဒီဂရီ ေထာင့္ခ်ဴိး စနစ္ျဖင့္ ေရတံခြန္မ်ားမွ
ေက်ာက္နံရံမ်ား တည္ေဆာက္ထားပံု သကဲ့သို႔ ျပင္ဆင္ေပးျပီး နံရံ ထပ္မံျပိဳက်ျခင္း မျဖစ္ေစရန္လည္း စီစဥ္ေပးခဲ့သည္။
ယခုကယ္ဆယ္ေရးအတြက္ အေမရိကန္ သမၼတ အိုဗားမားက ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႕မ်ားကို ခ်ီးက်ဴးေျပာဆိုခဲ့ကာ
သူ၏ အေမရိကန္ လုပ္သားမ်ား ပါ၀င္မႈ အတြက္လည္း စိုးရိမ္ပူပန္လ်က္ ရွိေၾကာင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားသည္ တစ္စထက္ တစ္စ အလြန္ ခက္ခဲေသာအေျခအေနမ်ားကို ေက်ာ္လႊားလာခဲ့ျပီး အလုပ္သမားမ်ား အေနျဖင့္ အေႏွးႏွင့္
အျမန္ဆိုသလို အႏၱရာယ္ကင္းရွင္းစြာျဖင့္ သက္ဆုိင္ရာ မိသားစုမ်ား ထံသို႔ျပန္လည္ေရာက္ရွိ ႏိုင္ေတာ့မည္ ျဖစ္ေၾကာင္းလဲ သမၼတ အိုဗားမားကအားေပးႏွစ္သိမ့္စကား ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ခ်ီလီ သမၼတၾကီးကလည္းကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ေနသည့္ ေနရာတြင္ ကိုယ္တိုင္သြားေရာက္လ်က္ ရွိျပီး လုပ္သားမ်ားကို အားေပးလ်က္ရွိေနသည္။ၾသဂုတ္လ၂၂ ရက္ေန႔ ကတည္းက ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား၏ အစီအမံျဖင့္အလြန္က်ဥ္းေျမာင္းေသာ တြင္းေပါက္ငယ္ကေလး ထဲတြင္ ခက္ခဲ ဆင္းရဲစြာခိုလံုေနခဲ့ၾကေသာ တြင္းတူးသမားမ်ား၏ ရပ္တည္မႈသည္ ကမၻာေပၚတြင္ေဖ်ာက္ဖ်က္မရႏုိင္ေသာ အမွတ္ရစရာ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခု ေသာ္လည္းေကာင္း၊
ရွင္သန္လိုစိတ္ ဇြဲမာန္ျပင္းျပသူမ်ားအျဖစ္ ခ်ီးက်ဴးစရာ အေနျဖင့္လည္းေကာင္း၊ သက္ဆိုင္ရာ တြင္းတူးသမား၏ မိသားစု၀င္မ်ား အေနျဖင့္လည္း ဤေန႔ဤရက္မ်ားကို ဘယ္ေတာ့ေသာ အခါမွ် ျပန္လည္ ေတြးေခၚလိုျခင္း မရွိေတာ့ေသာေန႔စြဲမ်ားအျဖစ္လည္းေကာင္း တည္ရွိေနေတာ့မည္ ျဖစ္ျပီး တြင္းတူး သမားမ်ား၏စိတ္ပိုင္း ရုပ္ပိုင္းဆုိင္ရာ ထိခိုက္မႈ အနည္းအမ်ားကိုကၽြမ္းက်င္ဆရာ၀န္မ်ားႏွင့္ စိတ္ပညာရွင္မ်ား၏ အနီးကပ္ေစာင့္ၾကပ္ၾကည့္ရႈမႈမ်ားျဖင့္ ဆက္လက္စစ္ေဆး သြားၾကရမည္ ျဖစ္သည္။


အာဏာရွင္ျမန္မာနုိင္ငံနွင့္ဒီမုိကေရစီ ခ်ီလီနုိင္ငံ
ဒီမုိကေရစီနုိင္ငံနဲ႔အာဏာရွင္နုိင္ငံရဲ႕ကြာျခားခ်က္က ဒါဟာသက္ေသပဲ။ျမန္မာနုိင္ငံမွာေတာ့ လူေတြကုိအပင္ပန္းခံကယ္ဖုိ႔ေ၀းစြရွင္ေနတဲ့သူေတြကုိဘယ္လုိသတ္ျဖတ္ရမလဲ ဘယ္လုိႏွိပ္စက္ရမလဲ ဘယ္လုိေထာင္ခ်၇မလဲစဥ္းစားေနတာ။ကုိယ္ေတြ႔တစ္ခုကုိေျပာျပပါမယ္။
နာဂစ္ မုန္းတုိင္းအျပီးလူေတြဒုကၡေတြနဲ႕ၾကံဳေနရတဲ့အခိ်န္ကျဖစ္ပါတယ္။က်ေနာ္ရယ္ သူငယ္ခ်င္းေတြရယ္ ထုိင္၀န္နုိင္ငံက ဆရာ၀န္ေတြရယ္ ေဆးကုသေရးအဖဲြ႕ အေယာက္ ၃၀နွင့္တကြ ေဆးေတြလည္းအမ်ားၾကီးပါပါတယ္။ရန္ကုန္ကေန ေဆးကုသေပးဖုိ႔ဆုိျပီး ဘုိကေလးျမိဳ႔ုကုိမနက္အေစာၾကီးကတည္းက ကားငွါးျပီးသြားၾကပါတယ္။ဘုိကေလးျမိဳ႔အ၀င္ေရာက္ေတာ့
စစ္ဗိုလ္နွင့္တကြသူေနာက္ပါေတြကစစ္ေဆးပါတယ္။ထုိင္၀န္နုိင္ငံသားေတြကုိပက္စ္ပုိ႔ပါသလားဆုိလုိ႔ပါတယ္။သူတုိ႔အကုန္စစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ေျပာတာေတြအကုန္ပါပါတယ္။အကုန္လည္းစစ္ျပီးေရာသူ႔အထက္လူၾကီးကုိဖုန္းလွမ္းဆက္ပါတယ္။
နုိင္ငံျခားသားနွင့္တကြဦးဇင္းေတြလည္းပါတယ္။ေဆးလာကုေပးတယ္။အျခားလုိအပ္တဲ့ေသာက္ေရသန္႔စက္ေတြလည္းလွဴမယ္။အစား အစာေတြလည္းလွဴမယ္။
၀င္ခြင့္ေပးရမလားလုိ႔ဆက္ပါတယ္။အထက္လူၾကီးက၀င္ခြင့္မေပးနဲ႔တဲ့။
ဘာျဖစ္လုိ႔၀င္ခြင့္မေပးတာလဲေမးေတာ့သူလည္းမသိဘူးတဲ့။၀င္ခြင့္မေပးနဲ႔လုိ႔ေျပာေနတယ္တဲ့။ဒါနဲ႔က်ေနာ္ကခင္ဗ်ားမေျပာရဲရင္လည္း
က်ဳပ္ကုိယ္တုိင္သြားေျပာမယ္။ခင္ဗ်ားလူၾကီးရွိတဲ့ေနရာကုိလုိက္ပုိ႔ေပးပါဆုိေတာ့သူလုိက္မပုိ႔ရဲဘူးလုိ႔ေျပာပါတယ္။
ခင္ဗ်ားလုိက္မပုိ႔ရဲရင္လည္းေနရာသာညြန္ျပေပးပါ။က်ဳပ္တုိ႔ဘာသာအဲဒီလိပ္စာျမိဳ႔ထဲေမးျပီးသြားေျပာပါ့မယ့္လုိ႔ေျပာေတာ့။
ေနရာလည္းညြန္မျပရဲဘူးတဲ့။သူ႔ကုိေငါက္လိမ့္မယ္တဲ့။၀င္ခြင့္မေပးဘူးျပန္ပါတဲ့။သူအထက္အမိန္႔ကုိသာလုိက္နာရပါမယ္တဲ့။
မဟုတ္ေသးဘူး အခုေဆးကုမဲ့အဖြဲ႕က တျခားအဖဲြ႕မဟုတ္ဘူး ။ထုိင္၀န္ဆရာေတာ္ၾကီး ဦးကုသလရဲ႕တပည္႕ေတြျဖစ္တယ္။
ဆရာေတာ္ၾကီးကုိယ္တုိင္ အခုလုိလွဴဒါန္းခြင့္ရဖုိ႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔ လူၾကီးေတြကုိ ေဒၚလာတစ္သိန္းလွဴဒါန္းထားပါတယ္။ဒီမယ္ ဆရာေတာ္
ၾကီးလွဴထားတဲ့ဓါတ္ပုံသတင္းစာထဲကပုံကုိထုတ္ျပပါတယ္။ဒါလည္းမရဘူး။ျပန္ပါတဲ့။ဒီထက္ပုိျပီးသူဘာမွနားမလည္ဘူးတဲ့။
အထက္အမိန္႔တစ္ခုပဲသိတယ္တဲ့။ဘယ္လုိမွ
ေျပာလုိ႔မရပါဘူး။ျမိဳ႕ထဲကလူေတြကလည္း၀င္ခြင့္မေပးလုိ႔မေက်နပ္ၾကပါဘူး။ေတာက္ေတြေခါက္ေနၾကပါတယ္။ဒီေကာင္ေတြသူတုိ႔
လည္းေဆးမကုေပးဘူး။သူတုိ႔လည္း
မကူညီဘူးသူမ်ားကူညီမွာကုိလည္းလက္မခံဘူး။ဒီေကာင္ေတြေတာ္ေတာ္မုိက္ရုိင္း
တာဘဲစသည္ျဖင့္လူေတြကလည္းေတာ္ေတာ္ေပါက္ကဲြေနၾကပါတယ္။သူတုိ႔မေက်နပ္ခ်က္ေတြ သူတုိ႔က်ံဳတာေတြကုိေျပာျပေနၾကပါတယ္။လူတစ္ေယာက္ဆုိ သူတို႔မိသားစုအားလုံးေရထဲေျမာသြားၾကတယ္။သူတစ္ေယာက္ပဲအသက္ရွင္က်န္ရစ္တယ္တဲ့။ဘာပစၥည္းမွလည္း
မရွိေတာ့ဘူးတဲ့။ဒါနဲ႕ဗုိလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေတြလာေတာ ေစာင္ေတြ ျခင္ေတာင္ေတြ ပစၥည္းေတြေ၀ေပးတယ္တဲ့ ၊
သူတုိ႔ကရေတာ့၀မ္းသာ
တာေပါ့တဲ့။ဒါနဲ႕ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေတြျပန္ေတာ့သူတုိ႔ရထားေတြလာျပန္သိမ္းသြားတယ္
တဲ့။သူတုိ႔ကဓါတ္ပုံအရုိက္ခံရရုံပဲတဲ့။သူတုိ႔၀မ္းလည္းနည္းတယ္။ေဒါသလည္းျဖစ္တယ္တဲ့။သူမ်ားနုိင္ငံေတြကေတာ့ လူေတြရဲ႔အသက္ကုိတန္ဖုိးထားလုိက္ၾကတာ
ခက္ခက္ခဲခဲပင္ပင္ပန္းပန္း မရရေအာင္သမၼတကုိယ္တုိင္စီမံေဆာင္ရြက္ျပီးကယ္ဆယ္တယ္။လြတ္ေျမာက္လာ
ေတာ့ ေဆးရုံမွာေဆးကုသမွဳေတြအျပည္႕အ၀ေပးတယ္။အားလုံးက တမ္းတနားနဲ႔ ၀ုိင္း၀န္းျပီးၾကိဳဆုိၾကတယ္။
ျမန္မာနုိင္ငံမွာကေတာ့ မေသသင့္ပဲ ျပည္သူ ၂၀၀၀၀၀ နွစ္သိန္းေက်ာ္ ေသေက်ခဲ့ရတယ္။အုိးမဲ့အိမ္မဲ့
သန္းနဲ႔ခ်ီျပီးဘ၀ေတြပ်က္ၾကရတယ္။
အခုထိလည္းအဲဒီဒုကၡေတြခံေနရဆဲျဖစ္တယ္။သူမ်ားနုိင္ငံၾကည္႔လုိက္ေတာ့၀မ္းသား
ၾကည္နုူးစရာေကာင္းလုိက္တာ။ျမန္မာနုိင္ငံၾကည္႔လုိက္ေတာ့၀မ္းနည္းစရာေကာင္း
လုိက္တာ။ဒါဟာအာဏာရွင္နုိင္ငံနဲ႔ ဒီမုိကေရစီနုိင္ငံရဲ႕အဓိကကြာျခားခ်က္ေတြ
ပဲ။အခုလည္းျမန္မာနုိင္ငံမွာအာဏာရွင္သက္တမ္းရွည္ဖုိ႔၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပဲြလုပ္ေတာ့မယ္။ဆက္လက္ျပီး
သူတုိ႔သာအုပ္ခ်ဳပ္အုံးမယ္ဆုိရင္ေတာ့ျမန္မာနုိင္ငံသားေတြရဲ႕ဘ၀ေတြဟာမေတြးရဲစရာပဲ။
ဒီေလာက္ဆုိးရြားတဲ့အာဏာရွင္ကုိ၀ုိင္း၀န္း
ေထာက္ခံေပးေနၾကတဲ့ ဘုန္းၾကီးေတြ စစ္သားေတြ ၀န္ထမ္းေတြ ၾကံ႕ဖြတ္ေတြ စြမ္းအားရွင္ေတြ အလုိေတာ္ရိေတြကုိလည္း အံံ့ၾသမိတယ္။ဒီသူေတြ လူစိတ္မွရွိၾကရဲ႕လားလုိ႔။ဘယ္လုိစိတ္ေတြေပါက္ျပီးလက္ခံေနၾကတာလဲလုိ႔စဥ္းစား
မရျဖစ္ေနမိပါတယ္။အားလုံးစဥ္းစားေပးၾကပါ။လူစိတ္မရွိသူေတြကုိ ျမင့္ျမတ္တဲ့လူေလာကၾကီးကေန ၾကဥ္ဖယ္ေပးၾကပါလုိ႔ တုိက္တြန္းနိုးေဆာ္ရင္း............
မင္းသုည(ဗုဒၶတကၠသုိလ္)

အေဖ့ ဆုံဆည္

အေဖ႔သီလ အက်င့္ သိကၡာ သမာဓိ
ဘာနဲ႔ပဲၾကည္႔ၾကည္႔ တိမွတိ ပိမွပိ ထိမွထိ
မသိမရွိလုိ႔ေျပာေနေပမဲ့
ၾကည္႔ၾကည္႔ေနတဲ့မ်က္လုံးက
ရတက္မဖုံး တသက္လုံး
တန္ခုိးထြားထြားနဲ႔ ရုိးသားေနတဲ့အေဖ
မိေမြ ဖေမြ ထိန္းေ၀လုိ႔ဆုိပါက အေဖ၏အာဟာရ
ကာလေတြအတြက္တည္ခင္း အေဖ႔ပန္းကန္ေပၚကထမင္း…
ဖုိးေရႊလမင္းၾကီးတံမွ ေတာင္းေသာ ဆုံဆည္ ဆက္ ဆီ မဟုတ္
လက္ညာ လက္ယာျဖင့္ ငါးျဖာအနႏၲ စားဦးကုိခ် ျမင့္ျမတ္ဒါန..
ဘ၀တစ္ခုလုံး..သူက်င့္သုံးသည္
အေဖ႔ ဆုံ…ဆီ…………….။
သားတုိ႔ညီ ညီမ လက္၀ယ္ ‘ခ’ ဖုိ႔
ျပည္႔၀န္းစႏၵာ ၀ုိင္းစက္စြာလုိ.........
ရွင္းလင္းစြာေကြ်း သမုိင္းေရးသည္…
အေဖ႔ ‘ o” လုံး
စ , လယ္ , ဆုံးျပီ……..
ေျပာင္းတမလြန္ ၅၇ ..........

အေဖ႔ တစ္ႏွစ္ျပည္႔အမွတ္တရ……..

သား…..ၾကယ္သီး (သီးေလးသီး)

္

သတိ သူတုိ႕ ညာေနသည္

အို …ျပည္သူအေပါင္းတို႕
ကၽြန္ုပ္တို႕ရဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံ စစ္ကြ်န္ျဖစ္ေတာ့မခံ
လြတ္လပ္တဲ႕ နိုင္ငံျဖစ္ဖို႕
ဒီမိုကေရစီ အတြက္ အသက္ေတြေပးစပ္
တိုက္ပြဲ၀င္ေနၾကသည္မွာ
ယေန႕တိုင္ပင္ မဟုတ္ပါလား။
စစ္အာဏာရွင္ ေပ်ာက္ပ်က္ဖို႕အေရး
ဒို႕အေရးလို႕ ဟစ္ေအာ္ကာ
ရွစ္ေလးလံုးမွာ တေခတ္သံုးကာ
သက္ေသျပခဲ႕ၿပီေပါ့။
ဒါ႕ေၾကာင့္ ကိုးဆယ္ေရြးေကာက္ပြဲကို
မလုိသမာအာဏာသုံးျပီး
သူတို႕က တမ်ိဳးပယ္ခဲ႕တာဗ်
ညီလာခံမွာ ပလီပလာဥာဏ္နဲ႕
ေညာင္ႏွစ္ပင္မွာလည္း မေအာင္ျမင္ပါဘူး။
ဒီလိုနဲ႕ လနိဳ၀င္ဘာေရာက္ေတာ့
ႏွစ္ေထာင့္တစ္ဆယ္မွာ ေမာက္မာန္ကာျပ
ေခြးေကာက္ပြဲကို ေရြးေကာက္ပြဲလို႕ ေျပာလို႕ေျပာ
ပလီပလာစကားနဲ႕ ျပည္သူမ်ားကိုညာ
အင္း….သတိထားၾက ႏြားအဖြဲ႕ ညာေနသည္ ။

ဖိုးေက်ာ္ (မန္း)

၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ အနာဂတ္သာသနာ (အပုိင္း - ၁)

ဗုေဒၶါ၀ါဒဆရာေတာ္၊ အေမရိက

ေအာက္တုိဘာ ၁၄၊ ၂၀၁၀ မုိးမခ

(အပုိင္း ၁ မွာ သံဃာေတြ ႏုိင္ငံေရး လုပ္သင့္သလား ဆုိတ့ဲ အခ်က္နဲ႔ ၿပီးခ့ဲတ့ဲ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ အတြင္း ျမန္မာျပည္က သံဃာေတြ စနစ္တက် ခ်ဳပ္ကုိင္၊ အႏုိင္က်င့္ခံရပုံေတြကုိ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။)

ဗုဒၶဘုရားရွင္ကုိယ္တုိင္ ႏုိင္ငံေရးစခဲ့ရပုံ

ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ား ၾကားဖူးနားဝရွိတဲ့ ျမစ္ေရခြဲေဝ သုံးစြဲေရး အျငင္းပြားမႈမွာ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား သက္ေတာ္ထင္ရွား ရွိစဥ္ ျဖစ္ပြားခဲ့တယ္။ ကပၸိလ နဲ႔ ေကာလိယ ႏွစ္ျပည္ေထာင္အၾကား ျဖတ္သန္း စီးဆင္းသြားေသာ ေရာဟဏီျမစ္ေရကုိ သူအရင္ယူထုိက္၊ ငါအရင္ယူထုိက္ စကားႏုိင္လုၾကရာမွ ေနာက္ဆုံး ႏွစ္ျပည္ေထာင္ စစ္ျဖစ္မယ့္ အေျခအေနသုိ႔ ေရာက္ခဲ့ၾကတယ္။ ဗုဒၶျမတ္စြာက ေကာင္းကင္ယံ၌ ထက္ဝယ္ဖြဲ႕ေခြ စံေနေတာ္မူကာ ႏွစ္ျပည္ေထာင္ မင္းသားတုိ႔အား ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တရား အျဖစ္ မဟာသမယသုတ္ တရားေတာ္ကုိ တုိက္ေကြၽးျခင္းျဖင့္ ေျပၿငိမ္းေစခဲ့့ပါတယ္။ ျမစ္ေရခြဲေဝ သုံးစြဲေရး ျပႆနာေၾကာင့္ စစ္ျဖစ္မည့္ အေျခအေနမွ လြန္ေျမာက္ကာ ႏွစ္ဘက္ေသာ မင္းညီမင္းသားတုိ႔အား သာသနာ့ ေဘာင္သုိ႔ ဝင္ေစခဲ့တယ္၊ မဟာသမယသုတ္ တရားေတာ္ကုိ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၄၈-ခု၊ နယုန္လျပည့္ေန႔တြင္ ရွင္ေတာ္ဗုဒၶ ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္၊ ဒီဃနိကယ္ မဟာ၀ါပါဠိ စာမ်က္ႏွာ၂၀၂၊ ၎ အ႒ကထာ စာမ်က္ႏွာ၂၆၄၊ ၎ဋီကာ၂၃ မွာ အထင္ရွား ရွိပါတယ္။

အျပည့္အစုံသို႕

ၾကံ့ခိုင္ေရးပါတီဝင္မ်ား မိုးႀကိဳးပစ္ခံရ

ၾကံ့ခိုင္ေရးပါတီဝင္မ်ား မိုးႀကိဳးပစ္ခံရ

2010-10-14 RFA

ရခိုင္ျပည္နယ္ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕နယ္အတြင္းမွာ စည္း႐ံုးေရး ဆင္းေနၾကတဲ့ ျပည္ေတာင္စု ၾကံ့ခိုင္ေရးပါတီဝင္ေတြ ေအာက္တိုဘာလ ၈ ရက္ေန႔ မနက္ပိုင္းက မိုးႀကိဳးပစ္ ခံရတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
္
ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕နယ္ကေန ျပည္ေတာင္စု ႀကံ့ခိုင္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပါတီကေနၿပီး လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ အေ႐ြးခံမယ့့္္ ဦးေဝခိုင္အပါအဝင္ ႀကံ့ခိုင္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပါတီရဲ့ စည္း႐ံုးေရးမႉး ဦးေက်ာ္ေဆြလြင္နဲ႔ အမ်ိဳးသားညီလာခံ ကိုယ္စားလွယ္ ျဖစ္ခဲ့ဘူးတဲ့ ဦးထြန္းေသြးတို႔ဟာ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕နယ္အတြင္း စည္း႐ံုးေဟာေျပာေနရာမွာ ေအာက္တိုဘာလ ၈ ရက္ေန႔ ေသာၾကာေန႔ မနက္ ၁၀ နာရီေလာက္က စံျပေက်း႐ြာအုပ္စုကေန အျပန္မွာ မိုးႀကိဳးပစ္ခံရတယ္လို႔ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕ခံတဦး ျဖစ္တဲ့ ဦးထြန္းေမာင္က RFA ကို ေျပာပါတယ္။

“ျဖစ္တာကေတာ့ သူတို႔က အမွတ္ ၈ နယ္ေျမ စည္း႐ံုးေရးဆင္းတယ္၊ ၿပီးေတာ့ သူက ျပန္လာၿပီးေပါ့ေနာ္၊ လဟာႀကီး႐ြာဆိပ္ကမ္းကေန စက္ေလွထြက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို႔ မိုးႀကိဳးပစ္တယ္၊ က်န္တဲ့ ခရီးသည္ သံုးေလးေယာက္ပါတယ္ဗ်ား။ စက္ေလွသမားေတြလည္း ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ သူတို႔က အဲဒီမွာ သံုးေယာက္ပဲ မိုးႀကိဳးပစ္တာမွာ ပါသြားတယ္၊ ပါသြားေတာ့ သံုးေယာက္စလံုးကို သူတို႔ ေဆး႐ံုတင္တယ္၊ အဲဒီမွာ သံုးေယာက္က ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေပါ့ ႀကံ့ဖြံ႕က ဦးေဝခိုင္ရယ္၊ ေနာက္ အမ်ိဳးသား ညီလာခံ တက္ခဲ့တဲ့ ဦးထြန္းေသြးရယ္ကေတာ့ သက္သာသြားတယ္၊ ေနာက္တေယာက္ျဖစ္တဲ့ ႀကံ့ဖြံ႕စည္း႐ံုးေရးမႉး ဦးေက်ာ္ေဆြလြင္ကေတာ့ လံုးဝ သူက ေခါင္းကို လံုးဝ ထိသြားေတာ့ အဲဒီမွာ ၈ ဒဏ္ခ်ဳပ္ရတယ္၊ ခ်ဴပ္ၿပီးမွ သူေဆး႐ံုမွာ သံုးေလးရက္ေနၿပီးမွ ျပန္လာတယ္ ဒါေပမဲ့ ပံုမွန္ေတာ့ ျဖစ္မလာေတာ့ဘူး။”

သူတို႔သံုးဦးဟာ ႀကံ့ခိုင္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပါတီအတြက္ စံျပေက်း႐ြာအုပ္စု အတြင္းက လဟာႀကီး၊ လွံေဖ်ာက္၊ ႐ြာသစ္၊ ကြင္းေခ်ာင္း၊ ေခ်ာင္းႀကီးဖ်ား စတဲ့ ေက်း႐ြာပါတီ႐ံုးေတြမွာ ပါတီဝင္ေတြကို ေဟာေျပာပြဲ လုပ္ခဲ့ၿပီး မင္းဂန္ေခ်ာင္းကေန ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕ကိုျပန္ဖို႔ စက္ေလွနဲ႔ အသြားမွာ မိုးႀကိဳးပစ္ခံရတာလို႔လည္း ဆက္ေျပာပါတယ္။

ႀကံ့ခိုင္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြ အခုလို မိုးႀကိဳးပစ္ခံခဲ့ရၿပီးေနာက္ ပါတီစည္း႐ံုးေရးဆင္းမႈေတြ ရပ္တန္႔သြားခဲ့တယ္လို႔ ဦးထြန္းေမာင္ က ဆက္ေျပာပါတယ္။

“စည္း႐ံုးေရးဆင္းမႈေတြ ရပ္ဆိုင္းေနတယ္ခင္ဗ်၊ အခု လံုးဝ စည္း႐ံုးေရး ၿမိဳ႕နယ္က မဆင္းဘူး၊ သူတို႔ ေျမညီေတြမွာရွိတဲ့ ေက်း႐ြာေတြမွာ ရွိတဲ့ သူတို႔ ႀကံ့ဖြံ႕အဖြဲ႕ဝင္ေတြေတာင္မွ သူတို႔ စိုးရိမ္ေနတယ္ေပါ့ေနာ္၊ ဒါဟာ သူတို႔ ဒီစက္ေလွမွာ က်န္တဲ့ ခရီးသည္ေတြ အတူတူပါလာတယ္ေပါ့ေနာ္ မိုလုပ္သမားေတြ စက္ေလွသမားေတြလည္းပါရဲ့နဲ႔ ဒီႀကံ့ဖြံ႕ကိုမွ တမင္တကာ ေ႐ြးၿပီးေတာ့ မိုးႀကိဳးပစ္သလို ျဖစ္ေနတယ္ေပါ့ေနာ္။ အေနအထားက အဲဒီအေပၚမွာ သူတို႔ စိုးရိမ္မႈေတြ ရွိေနတယ္။”

ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕နယ္အတြင္း အဓိက ယွဥ္ၿပိဳင္မဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြကေတာ့ ျပည္ေတာင္စု ႀကံ့ခိုင္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပါတီ၊ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီၫြတ္ေရး ပါတီနဲ႔ ရခိုင္တိုင္းရင္းသား တိုးတက္ေရးပါတီတို႔ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရပါတယ္
္

အရွင္ဥကၠံသကို အင္းစိန္ေထာင္မွ ပုသိမ္ေထာင္သို႔ ေျပာင္း

အရွင္ဥကၠံသကို အင္းစိန္ေထာင္မွ ပုသိမ္ေထာင္သို႔ ေျပာင္း

ဘေစာတင္ Thursday, October 14, ဧရာ၀တီ

ေရြးေကာက္ပြဲ ဆန္႔က်င္ေရး လုပ္သည္ဟူေသာ စြပ္စြဲခ်က္ျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၁၅ ႏွစ္ ခ်မွတ္ခံရေသာ မြန္ဆရာေတာ္
အရွင္ဥကၠံသ (ေခၚ) ဦးပဥၨင္း ေဇာ္လတ္ ကို အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္မွ ပုသိမ္အက်ဥ္းေထာင္သို႔ ယမန္ေန႔က ေျပာင္းေရႊ႕
လိုက္ေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။

“ရန္ကုန္ေထာင္ကေန ပုသိမ္ေထာင္ကို ေျပာင္းလိုက္ေတာ့ က်မတို႔အေနနဲ႔ ဦးပဥၨင္းကို သြားေတြ႔ဖို႔ အရမ္းခက္သြားၿပီ။ ပုသိမ္မွာတည္းစရာ အသိလည္း မရွိဘူး။ က်မတို ့ဘီးလူးကၽြန္းကေန ေမာ္လၿမိဳင္၊ အဲဒီကမွတဆင့္ ရန္ကုန္၊ ၿပီးမွ ပုသိမ္သြားရမယ္ဆိုေတာ့ ခရီးစရိတ္ကလည္း ႀကီးမယ္၊ ေ၀းလည္း အရမ္းေ၀းေတာ့ အခက္အခဲ ရွိတာကေတာ့ မေျပာပါနဲ႔ ေတာ့”ဟု အရွင္ဥကၠံသ၏ ညီမျဖစ္သူ မိသီတာဝင္းက ဧရာဝတီသို႔ ေျပာသည္။

အရွင္ဥကၠံသတြင္ စိတၱဇေ၀ဒနာ ခံစားေနရသူ ဖခင္ႏွင့္ အသက္ ၂၀ အရြယ္ ညီမတဦးသာ မိသားစုဝင္အျဖစ္ ရွိေၾကာင္း၊
၎တို႔မွာ ေက်းလက္ေန ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားသာ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

အရွင္ဥကၠံသသည္ ယမန္ေန႔ နံနက္ပိုင္းက အင္းစိန္ေထာင္မွ ေခၚေဆာင္သြားၿပီး ညေနပိုင္းတြင္ ပုသိမ္အက်ဥ္းေထာင္ သို႔ ေရာက္ရွိသြားေၾကာင္း လြတ္လပ္ေသာ မြန္သတင္း ေအဂ်င္စီမွ အယ္ဒီတာ ကိုႏိုင္အာကာကလည္း ေျပာသည္။

ယမန္ႏွစ္ ႏွစ္သစ္ကူးညက မြန္ျပည္နယ္ ေမာ္လၿမိဳင္ႏွင့္ ေရးၿမိဳ႕နယ္ လမ္းတေလွ်ာက္တြင္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ဆန္႔က်င္ေရးအျဖစ္ ကတၱရာလမ္းမေပၚတြင္ မႈတ္ေဆးပက္ျဖန္းေသာ လႈပ္ရွားမႈတခု ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။

ယင္းလႈပ္ရွားမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ အရွင္ဥကၠံသကို ယခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလတြင္ စစ္အစိုးရက ဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီး စက္တင္ဘာလ တြင္ ေထာင္ဒဏ္ ၁၅ ႏွစ္ ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

မြန္ျပည္ လူ႔အခြင့္အေရး ေဖာင္ေဒးရွင္းမွ ဒါ႐ိုက္တာ ကိုႏိုင္ကေဆာ့မြန္က “နအဖ အာဏာပိုင္ေတြက ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္း
သားေတြကို မိသားစုနဲ႔ ပိုေ၀းတဲ့ ေနရာေတြကို ပို႔ပစ္တာဟာ လုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဒီလိုလုပ္တာဟာ ႏိုင္ငံေရး
အက်ဥ္းသားေတြနဲ႔ မိသားစု၀င္ေတြ ေတြ႔ႏိုင္ဖို႔ ပိုမို ခဲယဥ္းသြားေအာင္ လုပ္တဲ့သေဘာေပါ့။ အက်ဥ္းသားတေယာက္ အတြက္ ေထာင္၀င္စာမရွိရင္ ဘယ္ေလာက္ ဒုကၡေရာက္မလဲဆိုတာ ေျပာစရာမလိုပါဘူး”ဟု ေျပာသည္။

အရွင္ဥကၠံသ၏ မိတ္ေဆြ မြန္သံဃာတပါးက“အရွင္ဥကၠံသမွာ အဖမ္းမခံရခင္ကတည္းက အစာအိမ္ေရာဂါ ခံစားေနရ တယ္။ အဖမ္းခံရၿပီး စစ္ေၾကာေရးက ႏွိပ္စက္လုိ႔ ခါးနာေနတယ္။ ခဏခဏလည္း ဖ်ားတယ္လို႔လည္း သိရတယ္။ ေက်ာက္ကပ္ ေရာဂါလည္း ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ဦးပဥၨင္းတို႔ ၾကားသိရတယ္”ဟု မိန္႔သည္။

အရွင္ဥကၠံသသည္ မြန္ျပည္နယ္ ဘီလူးကၽြန္း ေခ်ာင္းဆံုၿမိဳ႕နယ္၊ မုဒြန္းရြာသားျဖစ္ေၾကာင္း၊ သက္ေတာ္ ၃၀ အရြယ္ ရွိၿပီး
မုဒံုၿမိဳ ့နယ္၊ ႏုိင္လံုေက်းရြာရွိ ေအာင္ေဇယ် ပရိယတၱိ စာသင္တိုက္မွ စာခ်ဆရာေတာ္လည္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံ အေျခစိုက္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီ ေစာင့္ေရွာက္ ေရးအသင္း (AAPP) ၏ ေနာက္ဆံုး ထုတ္ျပန္
ခ်က္မ်ားအရ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေပါင္း ၂၀၀၀ ေက်ာ္ရွိေနဆဲ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထိုအထဲတြင္ သံဃာေတာ္
၂၅၇ ပါးႏွင့္ သီလရွင္ ၆ ပါး ပါဝင္ေၾကာင္း သိရသည္။

အာဇာနည္သူရဲေကာင္းေတြလြတ္ေျမာက္ေရးသင့္မွာတာ၀န္ရွိသည္

It has been a year, since Thanda Htun and Ko Nyo were sentenced to a five year prison sentence. Their crime? Contact with “members of a Buddhist monks’ group that is in opposition to the military dictatorship in Burma”.

Thanda Htun (27) and Ko Nyo (32) were punished for their social work and their desire to help the people. They were involved in supporting victims of the 2008 Cyclone Nargis. Thanda Htun worked as a tour guide and Ko Nyo as an English teacher in Mandalay. They were arrested by Special Branch police in August 2009 in Mandalay and accused of having traveled to Thailand (Mae Sot) to meet with members of an “outlawed organization”.

The police did not have proper evidence to link them to this ‘crime’ and took them to an interrogation centre where they were kept illegally for over one month. They were tortured there to give false confessions. They were later transferred to Insein prison in Rangoon, where they were put on trial. According to the law they should have been tried in Mandalay, where they were arrested. In March 2010, after a grossly unfair trial, both Thanda Htun and Ko Nyo were sentenced to five years in prison. Both are currently being held in Insein prison.

Below a list of the names of the Special Branch police involved in their arrest and trial:

1. Police Captain Myo Thant, Serial No. La/127891 (prosecuting officer)
2. Inspector Thet Tin, Underground Unit, Internal Affairs Department
3. Inspector Khin Myint, Serial No. La/126459, Myawaddy Special Detachment
4. Inspector Htun Oo Thein, Serial No. La/139240, Investigations, Myawaddy
5. Sub-Inspector Win Kyaw, Serial No. La/151155, External Affairs Department
6. Sub-Inspector Myint Hlaing, Serial No. La/149703, Upper Myanmar Division
7. Sub-Inspector San Lin, Mandalay

Details of their precise charges and the trial:

Yangon Western District Court (Special Court)
Judge U Tin Htun (Serial No. Ta/1780, Deputy District Judge No. 3) presiding
Sentenced on 24 March 2010 to three years each under section 13(1) of the 1947 Immigration (Emergency Provisions) Act, and two years each under section 7 of the 1988 Organizations Law, to be served concurrently

Reasons why both their detention and trial were seriously flawed:

1. The police took them into custody on 3 August 2009, but a case was not opened against them until 11 September 2009. During this time they were illegally detained at an interrogation centre where they were allegedly tortured to extract confessions.

2. There was no firm evidence against either of them. Aside from the confessions evidently extracted through torture that are legally inadmissible, the police had no material evidence of any crimes. The 11 prosecution witnesses consisted only of the police, a couple of low-ranking council officials and two witnesses to the search and seizure of property at time of arrest. There were no independent or credible witnesses to any crime. Also, witnesses that should have been called, namely, officials from the immigration office in Myawaddy, were not: instead they just sent documentary information, which is not acceptable as primary evidence because it denies the defense of the right to make a cross-examination.

3. The trial was conducted in a closed court in violation of the Judiciary Law of 2000 under which hearings should be held in open court. Actually, the authorities in Burma have repeatedly and flagrantly violated this provision of their own law on orders from the Supreme Court even though the court has no power to issue such orders, which are anyhow contrary to international standards on the conduct of trial.

4. The two accused are residents of Mandalay and they allegedly committed the crimes at the border of Thailand, but they were incorrectly brought to the central prison in Rangoon for the trial without correct authorization (Criminal Procedure Code, sections 177, 178).

According to recent reports from people who spoke with them, they are not doing too bad at the moment. They both lack sleep, because their prison cells are very crowded.

The case of Thanda Htun and Ko Nyo should be urgently reviewed and most of all, both should be immediately and unconditionally released from prison. The alleged torture and illegal detention need to be investigated and those responsible for this should be held accountable.

Thanks to Asian Human Rights Commission (AHRC) in Hongkong for case details.

http://www.thebestfriend.org/2010/09/27/the-best-friend-members-in-prison/#more-4913

Ashin Issariya and Ashin Sopaka

http://www.newyorker.com/video?videoID=629345939001

Ashin Issariya (All BUBMA MONKS ALLIANCE)

Exiled
Photographs by Platon
Video interviews by Human Rights Watch
View Slide Show

Ashin Issariya is one of the young Buddhist monks who, in September, 2007, led peaceful demonstrations i
n Burma that were crushed by the country’s military regime. I met him a few months later, in a sweltering
monastery in Rangoon, where he had gone to hide from the authorities. Following the custom of many Burmese,
he had adopted a pseudonym, King Zero, while underground. By then, many of his friends had been arrested. Restrained and bookish, he was still trying to organize his fellow-monks. “Democracy is something similar to the Buddha’s teachings,” he told me. Poverty and oppression have made Burma’s monks anything but otherworldly—they are among the regime’s most determined opponents. In late 2008, Ashin Issariya exchanged his saffron robe for civilian clothes and fled the country, one step ahead of arrest. He is now among the two hundred thousand Burmese refugees living in Thailand.

In May, Human Rights Watch sent the photographer Platon to Thailand, where he made portraits of
Ashin Issariya and other Burmese. At first, I didn’t recognize the face. Platon, who often photographs celebrities,
turns the hunted monk I met in Rangoon into an icon of glowing defiance—a true king. It’s as if only in exile could Ashin Issariya give full expression to the personality that had to be kept under wraps in the generals’ Burma. On November 7th, the military rulers will hold national elections designed to perpetuate their grip on power. Both the American and the British governments have condemned the vote as a sham, and the opposition, led
by Aung Sang Suu Kyi, is boycotting it. The country’s real leaders remain in prison, in hiding, in exile,
under wraps, waiting for their chance. —George Packer
Ashin Issariya, known as King Zero, co-founded the All Burma Monks’ Alliance and was central to the 2007 “saffron revolution.
More In This Section
Blog: Back Issues : Dangerous Wagner By Jon Michaud
Blog: Unquiet Thoughts : Footnotes: “Das Rheingold” By Alex Ross
Blog: Ask the Author : Ask the Author Live: Sean Wilentz on the Tea Party By The New Yorker
Blog: Ask the Author : Ask the Author Live: Adam Gopnik on the Nobel Prize in Literature By The New Yorker
AUDIO: Tijuana Brass
Blog: Currents : Tim Wu on Communication, Chaos, and Control By The New Yorker
Blog: Goings On : Movies Pick: Model Train By The New Yorker
Blog: Hendrik Hertzberg : Songs of the Poetic Larks By Hendrik Hertzberg
Blog: New Yorker Festival : Video: What Makes for a Winning Cartoon? By New Yorker Festival
Blog: Back Issues : William Shawn on John Lennon By Samantha Henig
View All

http://www.newyorker.com/online/2010/10/18/101018_slideshow_burma#intro

ျမန္မာ ကိုရင္နဲ႕ သီလရွင္ေတြ နာဂစ္ မုန္တိုင္းဒဏ္သင့္ မိဘမဲ့ အျဖစ္ အသံုးခ်ခံရ

2010-10-08 RFA

သီရိလကၤာႏိုင္ငံမွာ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာ ကိုရင္ငယ္နဲ႕ သီလရွင္ငယ္ ၁၀၀ ေက်ာ္ကို ျပန္ေခၚဖို ့ သီတဂူ ဆရာေတာ္နဲ႕ ျမန္မာသံရံုးက စီစဥ္ေပးေနတာနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ေနာက္ဆက္တဲြ ရရွိတဲ့ သတင္းကို တင္ျပမွာပါ။

ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀ဝ၈နဲ႕ ၂၀ဝ၉ ခုနွစ္က ျမန္မာကိုရင္နဲ႕သီလရွင္ ၁၀ဝ ေက်ာ္ကို ေခၚေဆာင္သြားတဲ့ သီရိလကၤာ ဘုန္းၾကီး ေဒါက္တာစႏၵိမာ ေခၚ Dr. Bodagam Chandima က နာဂစ္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ မိဘမဲ့ ျဖစ္သြားတဲ့ ကေလးေတြ အျဖစ္ ေျပာဆိုၿပီး ႏိုင္ငံတကာကို အလွဳခံခဲ့တယ္လို႕ အာအက္ဖ္ေအက စံုစမ္း သိရွိရပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ကိုရင္ငယ္နဲ႕သီလရွင္ငယ္ေလးေတြရဲ႕ ေနထိုင္ စားေသာက္ေရးေတြကို အျပည့္အဝ တာဝန္ မယူတာေၾကာင့္ ကေလးေတြ အလြန္ ဒုကၡေရာက္ ေနၾကတယ္လို႕လည္း သိရပါတယ္။ ဒီကေလးေတြ ျပန္လာႏိုင္ဖို႕ သီတဂူ ဆရာေတာ္က လက္မွတ္ဖိုး ကုန္က်ေငြကို စိုက္ထုတ္ေပးၿပီး သီရိလကၤာႏိုင္ငံ ကိုလံဘို ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ ရွိတဲ့ ျမန္မာသံရံုးက စီစဥ္ေပးေနတယ္လို႕ သံရံုး တာဝန္ခံတဦးက အာအက္ဖ္ေအကို ေျပာပါတယ္။

"ေလာေလာဆယ္ ကေတာ့ ၃၅ ဦးေပါ့။ ၁၈ ရက္ေန ့ည၊ ၁၉ ရက္ေန ့မနက္ေစာေစာ ေလယာဥ္နဲ ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ ျပန္ၾကမွာ မွန္ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္လဲ ေလယာဥ္လက္မွတ္ေတြ၊ ခရီးသြား အေထာက္အထားေတြ က်ေနာ္တို ့ သံရံုးမွာ စုစည္း ထားျပီးပါျပီ။ သီတဂူ ဆရာေတာ္ကေန ကပၸိယ တဦး ႏွစ္ဦး လႊတ္ျပီး လာေခၚမယ္ ေျပာပါတယ္။ သီလရွင္က ၂၄ ပါး၊ ကိုရင္ ၁၁ ပါးပါ။ ဒီကို လာျပီး တႏွစ္ေလာက္ ရွိေတာ့ မေပ်ာ္လို ့ျပန္မယ္ ေျပာပါတယ္။ စာသင္တဲ့ ေနရာမွာလဲ သူတို ့ ထင္သေလာက္ မသင္ရဘူး ဆိုေတာ့ ျပန္ခ်င္တယ္ ဆိုေတာ့ သီတဂူ ဆရာေတာ္ၾကီးက ျပန္ခ်င္ရင္ျပန္ဖို ့ သူ လမ္းစရိတ္ ထုတ္မယ္ ဆိုတာနဲ ့ ျပန္ျဖစ္တာပါ။ က်ေနာ္တို ့ သံရံုးက ဝိုင္းကူညီ ေပးလိုက္တာပါ။"

ေဒါက္တာစႏၵိမာ ေခၚလာတဲ့ ကိုရင္နဲ႕ သီလရွင္ေတြဟာ နာဂစ္ မုန္တိုင္းသင့္ ေဒသက လံုးဝ မဟုတ္ပဲ ရန္ကုန္ ေရႊျပည္သာ ၿမိဳ႕နယ္မွာ ရွိတဲ့ ေတဇာရာမ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ပညာေရးေက်ာင္းနဲ႕ ကေလးဝ ေတာရ (နာဂလိုဏ္ဂူ) က ျဖစ္တယ္လို႕ သိရပါတယ္။

ဒါအျပင္ သီရိလကၤာ ႏိုင္ငံတြင္း ဘာသာေရး လုပ္ငန္း တိုးျမွင့္ လုပ္ေဆာင္ဖို႕ ဆိုၿပီး စစ္အစိုးရကို ျမန္မာ ကိုရင္ေလးေတြ သီရိလကၤာႏိုင္ငံကို ေစလႊတ္ေပးဖို႕ ေမတၱာရပ္ခံ ခဲ့တဲ့အတြက္ ေရႊတိဂံု ဘုရားေပၚမွာ ျမန္မာ ကေလးေတြကို ရွင္သာမေဏျပဳပြဲ က်င္းပေပးၿပီး ထည့္ေပးလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေဒါက္တာစႏၵိမာရဲ႕ အင္တာနက္ စာမ်က္နွာ မွာေတာ့ ျမန္မာ မိဘမဲ့ ကေလးေတြ ေနထိုင္ဖို႕ အေဆာက္အဦး ေဆာက္လုပ္ရန္ ဆိုၿပီး ကေလးတဦး အတြက္ လစဥ္ အသံုးစရိတ္ အျဖစ္ အေမရိကန္ (၃၅) ေဒၚလာစီ လွဳဒါန္း ႏိုင္ေၾကာင္း ေဖၚျပထား ပါတယ္။

ေဒါက္တာ စႏၵိမာရဲ႕ လုပ္ငန္းေတြ အတြက္ အဓိက လွဳဒါန္းတဲ့ အလွဳရွင္ေတြဟာ ထိုင္ဝမ္ ႏိုင္ငံသားေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

အခုလို ျမန္မာကိုရင္နဲ႕ သီလရွင္ေတြ အသံုးခ် ခံရတာဟာ သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရ အာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ တာဝန္မဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္လို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုး ဆိုင္ရာ သံဃာ့ တပ္ေပါင္းစု အဖြဲ႕ၾကီးရဲ႕ ႏိုင္ငံျခားေရးရာ တာဝန္ခံ အရွင္ ဦးဣႆရိယ က မိန္႕ပါတယ္။

"အခုေတာ့ ကေလးေတြက အကုန္ ဒုကၡေရာက္ျပီးေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ရဟန္းသံဃာေတြနဲ ့ ေတြ ့လို ့သာ၊ ေနာက္ဆံုး ဆရာေတာ္ ဦးဥာဏိႆရတို ့နဲ ့ ဆက္စပ္ျပီးေတာ့ ဒါဟာ ျပန္လုပ္ေပးေနရတယ္။ တကယ္ဆိုရင္ ဒါဟာ ႏိုင္ငံေတာ္က တာဝန္ရွိတဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္က လုပ္ေပးရမွာ။ အခုေတာ့ သူတို ့က တာဝန္မယူဘဲ လ်စ္လ်ဴရွဳ ထားတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ဒီကေလးေတြဟာ ဒုကၡ မေရာက္သင့္ဘဲ ေရာက္ေနတယ္။ ႏိုင္ငံတကာကို အလွဴခံဖို ့ ေမ်ာက္ျပ ဆန္ေတာင္း အျဖစ္ခံ ေနရတာဟာ မိမိႏိုင္ငံက လူၾကီးေတြရဲ ့ တာဝန္မဲ့မွဳက အခရာ က်ပါတယ္။"

သီရိလကၤာေရာက္ ျမန္မာကိုရင္နဲ႕ သီလရွင္ေတြ ကိစၥနဲ႕ပတ္သက္လို႕ သီရိလကၤာႏိုင္ငံက ျမန္မာသံရံုးကို အာအက္ဖ္ေအက အေသးစိတ္ စံုစမ္း ေမးျမန္းထားဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။
http://www.rfa.org/burmese/news/nun_novice_used_by_srilanken_monk-10082010110402.html

ဥာဏ္စမ္းပေဟဠိ ေျဖၾကည္႔ၾကရေအာင္ ၈

ဥာဏ္စမ္းပေဟဠိေျဖၾကည္႔ၾကရေအာင္
ဥာဏ္စမ္းေမးခြန္းေလးေတြမေျဖရတာၾကာလုိ႔ပ်င္းသြားျပီထင္တယ္။
ကဲအပ်င္းေျပ ဥာဏ္စမ္းေလးထပ္ေျဖၾကည္႔ၾကရေအာင္……………….
လူတစ္ေယာက္ဟာ သူအတြက္အိမ္တစ္လုံးေဆာက္ေနပါတယ္။အိမ္က ၀ါးအိမ္ေလးပါ။ဒါေပမဲ့
ေဆာက္ေနရင္း ၀ါးကကုန္သြားတယ္။ အိမ္ကလည္းျပီးခါနီးေနျပီ။ေနာက္ထပ္ ၀ါးတစ္ျခမ္းေလာက္ဆုိရင္
သူ႔အိမ္ျပီးပါျပီ။အဲဒါနဲ႔ သူ၀ါးတစ္ျခမ္းးသြားခုတ္ပါတယ္။ျမစ္ခုနစ္စင္းကုိျဖတ္ေက်ာ္ရပါတယ္။
၀ါးေတြခုတ္ျပီးျပန္လာေတာ့ ျမစ္တစ္စင္းကုိ ျဖတ္ကူးတုိင္း ျမစ္ျဖတ္ကူးခ အေနနဲ႕ ခုတ္ယူလာတဲ့ ၀ါးေတြထဲက တစ္၀က္ေပးရပါတယ္။ေနာက္တစ္စင္းကူးေတာ့ တစ္၀က္ထပ္ေပးရပါတယ္။ ဒါနဲ႔သူဟာ သူ႔အိမ္ျပီးဖုိ႔ လုိေနတဲ့၀ါးတစ္ျခမ္း က်န္ေရးအတြက္
၀ါးဘယ္ႏွစ္လုံးခုတ္ရမယ္ဆုိတာကုိ ေသေသခ်ာတြက္ရပါတယ္။ ေသခ်ာမတြက္ရင္ ျမန္မာနုိင္ငံကဂိတ္ေစာင့္ရဲစာမိျပီး
ကုိယ့္အတြက္ ၀ါးတစ္ျခမ္းမက်န္မွာလဲစုိးရိမ္ရေသးတယ္ေလ…………….
ဒါနဲ႕ သူဟာေသေသခ်ာတြက္လုိက္တာ သူအိမ္အတြက္ ၀ါးတစ္ျခမ္းက်န္ဖုိ႔ နဲ႔ ဂိတ္ေတြကုိေပးနုိင္ဖုိ႔၀ါးဘယ္နွစ္လုံးခုတ္ယူ
ရပါသလဲတဲ့………………..
အေျဖ………………………..
မွတ္ခ်က္………..သူမ်ားအေျဖအရင္မၾကည္႔နဲ႔ေနာ္………………
က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ
ဦးကင္း
http://mrkingzero.blogspot.com

လက္ခံလုိက္စမ္းပါ ဆရာေအာင္သင္း

http://www.demowaiyan.co.cc/

ရင္ခြင္မဲ႕သား ဗမာမ်ားသို႕

ႏိုင္ငံအေရး ေမၽွာ္ကာေတြးေသာ္
ျပည္သူျပည္သား လူအမ်ားကား
ဒုကၡအဖံုဖံု ဤလူ႕ဘံု၀ယ္
အစာေရစာ ငတ္ပ်က္ကာျဖင့္
ဆန္ဆီစပါး ၾကက္သြန္မ်ားကား
ေစ်းႏႈန္းတတ္တာ န အ ဖ ေၾကာင့္ပါ
သို႕အတြက္ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံကိုခ်စ္
မ်ိဳးဆက္သစ္တို႕ တိုးတတ္ရစ္ဖို႕
ၾကိဳးစားၾကသူ မ်ားဗိုလ္လူကို
ထု ေထာင္းလိုက္ၾက ဒဏ္ခက္ျပႏွင့္
ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္း န အ ဖ လမ္းကို
တို႕မၾကိဳက္ေပါင္ မ်ားအေမာင္တို႕
ႏွစ္ေထာင့္တစ္ဆယ္ ေရြးေကာက္ပြဲ၀ယ္
ငါတို႕တေတြ မဲမေပးပဲ
သပိတ္ေမွာက္ဖို႕ ၾကိဳးစားၾကစို႔
သပိတ္ေမွာက္ဖို႕ ၾကိဳးစားၾကစို႔

ဖိုးေက်ာ္ (မန္း)

အာဇာနည္သူရဲေကာင္းေတြလြတ္ေျမာက္ေရးသင့္မွာတာ၀န္ရွိသည္

september photos 2007

On 15 August 2007 the government of Burma removed subsidies on fuel causing a rapid and unannounced increase in prices. The government, which has a monopoly on fuel sales, raised prices from about $1.40 to $2.80 a gallon, and boosted the price of natural gas by about 500%. This increase in fuel prices led to an increase in food prices. Soon afterwards, protesters took to the streets to protest the current conditions.

While the IMF and World Bank had been recommending the lifting of subsidies for some time to allow for a free market to determine fuel prices, these organizations did not recommend removing all of the subsidies unannounced. The fuel is sold by Burma’s Oil and Gas Enterprise, a state-owned fuel company.

Initial demonstrations

In response to the increase in fuel prices, citizens protested in demonstrations beginning on 19 August. In response to the protests, the government began arresting and beating demonstrators. The government arrested 13 prominent Burmese dissidents including Min Ko Naing, Ko Ko Gyi, Min Zeya, Ko Jimmy, Ko Pyone Cho, Arnt Bwe Kyaw and Ko Mya Aye. The government newspaper New Light of Myanmar reported that these individuals actions caused civil unrest that “was aimed at undermining peace and security of the State and disrupting the ongoing National Convention.

On 5 September 2007, Burmese troops forcibly broke up a peaceful demonstration in Pakokku and injured three monks. The All Burma Monks Alliance demanded an apology by the deadline of 17 September but the military refused to apologize. This sparked protests involving increasing numbers of monks in conjunction with the withdrawal of religious services (Pattanikujana) for the military. The role of monks in the protests was significant due to the reverence paid to them by the civilian population and the military. After these events, protests began spreading across Burma, including Yangon (also known as Rangoon), Sittwe, Pakokku and Mandalay.

On 21–22 August 2007, participants on the 19 August protests were detained by local authorities. Their houses were searched without a warrant. These demonstrators could have been charged with up to one year in prison; under the 5/96 Law, that is used to condemn those who disrupt the stability of the state.

Escalation

On 22 September around two thousand monks marched through Yangon and ten thousand through Mandalay, with other demonstrations in five townships across Burma. Those marching through the capital chanted the Metta Sutta (the Buddha’s words on loving kindness) marching through a barricade on the street in front of Nobel Peace Prize laureate Aung San Suu Kyi. Although still under house arrest, Suu Kyi made a brief public appearance at the gate of her residence to accept the blessings of the Buddhist monks. In Mandalay, estimated to have 200 monasteries, monks were said to have told people not to join the protests, which ended peacefully.

On 23 September, 150 nuns joined the protests in Yangon. On that day, some 15,000 Buddhist monks and laymen marched through the streets of Yangon in the sixth day of peaceful protests against the Burmese military regime. The All Burma Monks Alliance vowed to continue the protests until the Burmese military junta is deposed.

24 September
Monks protesting in Yangon, carrying the Buddhist flag

On 24 September eyewitnesses reported between 30,000 and 100,000 people demonstrating in Yangon, making the event the largest Burmese anti-government protest in twenty years. The BBC reported that two locally well-known actors, comedian Zargana and film star Kyaw Thu, went to Yangon’s golden Shwedagon Pagoda early on Monday to offer food and water to the monks before they started their march.
The marches occurred simultaneously in at least 25 cities across Burma, with columns of monks stretching up to 1 kilometer (0.6 miles). At the end of the march approximately 1,000 monks arrived to greet Aung San Suu Kyi’s home but were denied access by police. They chanted prayers before peacefully moving off. Later that day, the military junta’s Minister for Religion, Brigadier General Thura Myint Maung, warned the Buddhist monks leading the protests not to go beyond their “rules and regulations”.

Meanwhile, President George W. Bush introduced unilateral sanctions against the Burmese leaders during his speech to the UN General Assembly and encouraged other countries to follow its lead. The Dalai Lama also gave his blessing to the monks in their bid for greater freedom and democracy.

25 September
Protesters at Shwedagon Pagoda in Yangon.

On 25 September the junta threatened demonstrators with military force and placed army trucks at Shwedagon Pagoda, the assembly point for monks leading the protests. Witnesses said 5,000 monks and laypeople marched into the Shwedagon. Civilians were forming a human shield around the monks; Reuters quotes one eyewitness: “They are marching down the streets, with the monks in the middle and ordinary people either side – they are shielding them, forming a human chain.”. Vehicles mounted with loudspeakers toured central Yangon, blaring warnings of military action. “People are not to follow, encourage or take part in these marches. Action will be taken against those who violate this order,” the broadcasts said, invoking a law allowing the use of military force to break up illegal protests. Reuters reported that the detained democracy leader Aung San Suu Kyi had been moved to the Insein prison on Sunday, a day after she appeared in front of her house to greet marching monks.

Effective 26 September Burma’s junta imposed dusk-till-dawn curfews on the country’s two largest cities of Yangon and Mandalay. Additionally, gatherings of more than five people were prohibited. Meanwhile, truckloads of armed soldiers and riot police were sent into Yangon.

The crack-down
26 September

On 26 September pro-democracy figure Win Naing was arrested at his home in Yangon around 2:30 a.m. after being seen providing food and water to the protesting monks but was released from jail after one night, according to an anonymous friend and Western diplomat. He had been arrested on 8 March for holding a press conference with Burmese demonstrators against the national economic hardships. Prominent Burmese comedian Zargana was also arrested overnight. Troops barricaded Shwedagon Pagoda and attacked a group of 700 protesters with batons and tear gas. The police, beating their shields with batons, chased some of the monks and some 200 supporters, while others tried to remain in place near the eastern gate of the pagoda complex. Troops then sealed off the area around the pagoda, attempting to prevent the monks from making further protests. This failed to stop the marches, with up to 5,000 monks progressing through Yangon; some wearing masks in anticipation of tear gas being used.

Later in the day there were reports of at least three Buddhist monks and one woman confirmed killed in the firing by security forces in Yangon when thousands of people led by Buddhist monks continued their protest against the military junta. A doctor in Yangon’s general hospital confirmed that three injured monks had been admitted to the hospital after they were beaten up severely by the riot police at Shwedagon pagoda. The Swedish National Radio correspondent in Yangon reported that more than 300 people, many of whom are monks, were detained. He also reported a new sentiment in Yangon: “People come up to me quite spontaneously and voice their opinion in a way they never did before.” … “People feel great admiration for the brave monks” The Burma Campaign UK said its sources had reported the junta ordering large numbers of maroon monastic robes and telling soldiers to shave their heads, possibly to infiltrate the monks.


27 September
Japanese reporter Kenji Nagai lays dying after being shot, while the soldier who shot him stands nearby. Nagai is believed to be the only foreign casualty during the crack-down.

On 27 September the junta security forces began raiding monasteries across the country to quell the protests, arresting at least 200 monks in Yangon and 500 more in the northeast. Simultaneously, the army raided four other monasteries in parts of Yangon and arrested several monks. Sources confirmed that the army had raided the six storied Religious Science Monastery in Chaukhtatgyi Pagoda, Moe Kaung Monastery in Yan Kin township, Maggin Monastery in Thingankyun township, and Thein Phyu monastery in Thein Phyu area and arrested several monks. An anonymous diplomat also said the junta claimed soldiers now had the monks “under control” and “would now turn their attention to civilian protesters”.

Up to 50,000 protesters took to the streets in Yangon. Protesters bleeding from beatings by security forces were seen scattering and fleeing in Sule. Security forces were reported to be preparing to use insect spray to crack down on protesters. Eyewitnesses said fire engines and insect spray carrier trucks were seen near Theingyi market in downtown Yangon. The BBC received unconfirmed reports that fire crews were ordered to fill their machines with insecticide.

According to several news media the armed forces gave the protesters 10 minutes to disperse or face extreme action. The radio station Democratic Voice of Burma reported that nine civilians, including Japanese photographer Kenji Nagai, had been shot and killed by the armed forces. Nagai was working for APF Tsushin, a media company based in Tokyo. The Japanese embassy in Burma later confirmed Nagai’s death. Amateur video showing Nagai apparently being deliberately shot was aired on Japanese television. Later footage also showed a Burmese soldier taking Nagai’s video camera.

Soldiers fired both into the air and directly at students marching toward a high school in Tamwe township in Yangon. Primary school children were inside the school at the time and were reportedly hit by bullets, as were parents arriving to pick up their children. Unconfirmed eyewitness reports say 100 people were shot. Up to 300 of the students outside were arrested after a military truck rammed into the crowd.

Some 50,000 protesters are reported to have demonstrated peacefully in Akyab while soldiers were stationed at seven key places, including government buildings, Lawkanada temple, and Akyi Tong Kong temple.

In the evening, the Burmese state television reported that nine people had been killed in a force crackdown on pro-democracy protesters in Yangon. It added that eleven demonstrators and 31 soldiers had been injured.

At the end of the day, it was reported that the junta had formed new regiments to crackdown on protesters. According to sources close to the military, Senior General Than Shwe took direct command after several commanders refused to use force to crackdown on protesters. Newspaper The Guardian published a report of a letter received by Burmese exiles in Thailand, allegedly written by disgruntled military officers, expressing support for the protests and stating, “On behalf of the armed forces, we declare our support for the non-violent action of the Buddhist monks and members of the public and their peaceful expression…”. The letter also announced the formation of a group called the Public Patriot Army Association. The Guardian was unable to confirm the authenticity of the letter itself before the story was published.

28 September

On 28 September Yangon was emptier than the previous days, as people were afraid of violent reprisals from the army, though many still took to the streets chanting such phrases as “wrongdoers who kill monks” as well as “the military science given by general Aung San is not supposed to kill the people” (i.e. the military isn’t supposed to kill the people).

The Burma government attempted to dampen public awareness and communications around the protests by cutting Internet access. Troops specifically targeted those caught carrying cameras and beat them. On 28 September after the killing of Japanese photographer Kenji Nagai by the junta, Japanese Prime Minister Yasuo Fukuda said he regretted the killing and demanded a full explanation of his death. The Association of Southeast Asian Nations was urged to join the push for a UN mission to Burma, while the United Nations Security Council urged restraint from the government.

Helfen ohne Grenzen (Help without Frontiers) reported that soldiers from the 66th LID (Light Infantry Division) had turned their weapons against other government troops and possibly police in North Okkalappa township in Yangon and were defending the protesters. While soldiers from 33rd LID in Mandalay were also reported to have refused orders to take actions against protesters, other reports state many soldiers remained in their barracks. Later reports stated that soldiers from the 99th LID were being sent in to confront them.

According to ABC, the military crackdown claimed hundreds of lives. The official toll remains at 13 killed. Kenji Nagai, the Japanese photo journalist, is believed to currently be the only foreign casualty of the unrest. However, it is possible that the death toll may be many times greater than officially reported.

Speaking before the UN General Assembly, the UN Human Rights Council’s Special Rapporteur Paulo Sérgio Pinheiro said that independent sources reported 30 to 40 monks and 50 to 70 civilians killed as well as 200 beaten.

Democratic Voice of Burma puts the number of deaths at 138, basing their figure on a list compiled by the 88 Student Generation group in Myanmar. The Executive Director of the DVB, Aye Chan Naing, told the Associated Press that “[t]his 138 figure is quite credible because it is based on names of victims, I also think the figure is accurate because of the pictures coming from inside Burma. The way they were shooting into the crowds with machine guns means dozens of people could have died.”

A report in the Daily Mail states that “thousands of protesters are dead and the bodies of hundreds of executed monks have been dumped in the jungle”, the report is based on information provided by Colonel Hla Win, who defected from the army some days prior to the report, he is quoted as having said “Many more people have been killed in recent days than you’ve heard about. The bodies can be counted in several thousand.”.

Australia’s The Age reports that, after two non-protesters were shot in northwest Yangon, “the army came back, gave the families 20,000 kyat (~$20) each and took away the corpses.”

Reports forwarded by Times Online stated that the abbot of Ngwe Kyar Yan monastery in north west Yangon was so severely beaten by soldiers “that he died on the spot”; the soldiers had been lining monks up against a wall and smashing each of their heads against the wall in succession before throwing them into trucks.

The final death toll still remained 31 confirmed by the UN human right envoy to Burma, Paulo Sergio Pinheiro.

သာသနာအာဇာနည္ သူရဲေကာင္း

U Gosita

One year ago Buddhist monk U Ghosita was arrested at Yangon International Airport on his return from a trip to Taiwan. U Ghosita had a valid passport and had not committed any immigration violations or any other crimes.

U Ghosita is the abbot of Leik Pyar Kan monastery, Nga Htat Gyi pagoda. He managed two branches of The Best Friend Library inside Burma: one at his monastery in Yangon, and another in the city of Kungyangon, where he was born.

His monastery had been under surveillance since the Saffron Revolution in 2007. While he was in Taiwan the Burmese military police came to his monastery, asked for him, rummaged through all of his belongings, and confiscated a computer, but could not find anything related to politics.

Ashin GhositaEven though he heard about these events and his friends strongly recommended him not to return to Burma, he decided to go back to continue his work. He has always put the needs of his country and his people before his own in a very brave and active way.

U Ghosita is now over 30 years old. He graduated from Dhama Siriya and was a teaching monk in his monastery. He took care of around 40 student monks whom he taught Pali language and the Buddha’s teachings, and had also been running an orphanage in his monastery.

Before his arrest, he had been teaching Buddhist Dhamma and English every summer in his home village, where usually more than 100 students attended his classes.

Following the Cyclone Nargis disaster in 2008, U Ghosita gave shelter to victims in the monastery school and organized food, water, and medicine for the people. He was taking part in reconstruction and rehabilitation work in areas affected by the cyclone. With help from his contacts in Taiwan and other supporters outside the country, he was able to receive donations and organized the construction of a new schoolhouse.

According to the charges filed against him by the Burmese authorities, the court in Insein Prison sentenced the Buddhist monk on February 17, 2010 to three years in prison for violating the immigration laws, two for illegal association, and two for using foreign currency. The day he was arrested, the security forces detained seven other monks along with him. Ghosita, however, is the only one who has been convicted.

U Ghosita is now imprisoned in Yamadin prison. His parents and friends who have visited him say he is doing well so far, but everyone who knows him wishes for his release as soon as possible.

Ashin Issariya’s birthday

Today, 23 September, Ashin Issariya’s birthday was celebrated with a gathering at The Best Friend library in Mae Sot.

About 100 people were invited to attend this event. Students took part in a speech (debate) competition: they could each choose one topic out of a total of ten and then talk about their chosen topic. This was an educational test, to practice their skills. Afterwards, all students received a gift.

kingzero birthday

ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ဆန္႔က်င္ေရး သံဃာႏွင့္ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈ စတင္

ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ဆန္႔က်င္ေရး သံဃာႏွင့္ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈ စတင္
2010-09-30

သံဃာ့အဖြဲ႕အစည္းေပါင္းစုံ ကုိယ္စားျပဳ ရဟန္းေတာ္မ်ားနဲ႔ ေက်ာင္းသား လူငယ္ အပါအဝင္ ျပည္သူလူထု တခ်ိဳ႕ ပူးေပါင္းပါဝင္တဲ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ဆန္႔က်င္ေရး လႈပ္ရွားမႈတရပ္အျဖစ္ လက္ကမ္းစာေစာင္ေတြကုိ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕တြင္းရွိ ၿမိဳ႕နယ္ေတြမွာ စက္တင္ဘာ ၃၀ ရက္ ဒီကေန႔ ျဖန္႔ေဝခဲ့တယ္လုိ႔ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ဆန္႔က်င္ေရး လႈပ္ရွားမႈ ေကာ္မတီ ေျပာေရးဆိုခြင့္ ရွိသူ ဦးသီလဝံသက RFA ကုိ အခုလုိ မိန္႔ၾကားပါတယ္။

“ဆူးေလအဝိုင္းမွာ ဆိုလို႔ရွိရင္ ဟိုဖက္က ကားဂိတ္ေပါ့ေနာ္၊ ဒီ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမေရွ႕က အဲဒီေနရာေတြမွာ ဦးဇင္းတို႔ ေဝတယ္။ ကမ႓ာေအးဘုရားရဲ့ အနီးေပါ့ေနာ္၊ အဲဒီမွာဆိုလို႔ရွိရင္ ဒီ ဂမုန္းပြင့္ဆိုတာ ရွိတယ္။ အဲဒီေနရာေလးေတြမွာ ဦးဇင္းတို႔က ၿမိဳ႕ေန ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေဝတယ္။ ေနာက္ၿပီးလို႔ရွိရင္ လွည္းတန္းမီးပြိဳင့္ အဲဒီေနရာေတြကို ဦဇင္းတို႔က ေဝတယ္။ အခုဆိုလို႔ရွိရင္ ဦးဇင္းတို႔ ဗိုလ္တေထာင္မွာဆိုလို႔ရွိရင္ စာ႐ြက္ တေထာင္ေက်ာ္ေလာက္ကို ဦးဇင္းတို႔ ေဝၿပီးၿပီ။ ဆူးေလမွာဆိုလို႔ရွိရင္ ဦးဇင္းတို႔ အခုဟာ စာ႐ြက္ တေထာင္ေက်ာ္သြားၿပီေပါ့ေနာ္။ အားလံုးကေတာ့ စာ႐ြက္ ခုနစ္ေထာင္ေက်ာ္ကို ဦးဇင္းတို႔က ေဝတယ္။

စာမ်က္ႏွာ ႏွစ္မ်က္နာပါ လက္ကမ္းစာေစာင္မွာ ေဖာ္ျပပါရွိတဲ့ သ႐ုပ္ေဖာ္ပုံ ေတြ အေၾကာင္းကုိ ဦးသီလဝံသက အခုလုိရွင္းျပပါတယ္။

“အဲ စာ႐ြက္က ဒကာႀကီး၊ စာသားေတြ ေရးထားတာက အမဲနဲ႔ အျဖဴျဖစ္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ပံုေတြနဲ႔ ပါတဲ့ စာသားေတြပါတဲ့ စာ႐ြက္က ကာလာေရာင္ ျဖစ္တယ္။ စာ႐ြက္ေပၚမွာေတာ့ ပံုက ဒကာႀကီး ဦးဇင္းတို႔က အဲဒီ စာ႐ြက္ကေလးမွာ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ဆိုၿပီးေတာ့မွ အဲဒီ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို အလိုမရွိ ဆိုၿပီးမွ ဒီ ၾကက္ေျခခတ္ကေလးေတြ ပံုေတြလည္းပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့မွ ဒီ ဒကာမႀကီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေထာင္ကေန သံတိုင္ကေလးကို ကိုင္ၿပီး ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနတဲ့ပံု ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးလို႔ရွိရင္ သံဃာေတြကို သတ္ၿပီးေတာ့မွ ေရေမွ်ာထားတဲ့ ပံုပါတယ္။ သံဃာေတြ ေခါင္းကြဲၿပီး ေသြးယိုစီးေနတဲ့ပံု ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးလို႔ရွိရင္ ဒီ အက်ဥ္းသားေတြ ေျခက်င္းေတြနဲ႔ ခတ္ၿပီးေတာ့မွ ေခါင္းငံု႔ၿပီးေတာ့မွ လုပ္ထားတဲ့ ပံုေတြ ပါတယ္။ အဲလို အဓိက အဓိက ပံုေတြေပါ့ ဒကာႀကီး။”

သံဃာ့တပ္ေပါင္းစု၊ သံဃာ့ ကုိယ္စားျပဳ ေကာ္မတီ၊ ေသာတုဇနဘိကၡဴ၊ ရဟန္းပ်ိဳ သံဃာ့ အဖြဲ႕အစည္းေပါင္းစုံ ကုိယ္စားျပဳ ရဟန္းေတာ္မ်ားနဲ႔ ျပည္သူလူထု တခ်ိဳ႕ ပါဝင္တဲ့ ဒီလႈပ္ရွားမႈကုိ ဒီလ ၂၆ ရက္ကတည္းက အစျပဳခဲ့တာလုိ္႔ သိရပါတယ္၊

“ဦးဇင္းတို႔က ဒီ ၂၆ ရက္ေန႔က စၿပီးေတာ့မွ ဦးဇင္းတို႔ ကံေဆာင္ၿပီးတဲ့အခါ ဦးဇင္းတို႔ ဒီမွာ ျပည္တြင္းမွာ ရွိေနတဲ့ သံဃာ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းေတြ အားလံုး ေပါင္းၿပီးေတာ့မွ ဦးဇင္းတို႔ ဒါေတြ လႈပ္ရွားတာ ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဒီ ၂၆ ရက္ေန႔က ေနၿပီးေတာ့ ဦးဇင္းတို႔ ေမွးေမွးေမွးေမွး လုပ္လာတာ ဒီေန႔ ၃၀ ရက္ေန႔မွာကို ဦးဇင္းတို႔က လုပ္တာျဖစ္တယ္။ ဦးဇင္းတို႔ အကုန္ ေပါင္းၿပီးေတာ့ လုပ္ထားတယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္အဖြဲ႕အစည္းကိုမွ ေခါင္းစဥ္တပ္ထားတာေတာ့ သိပ္ေတာ့ မရွိဘူး။ သို႔ေပမဲ့လည္း ေသာတုဇန ဘိကၡဴပါတယ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ရဟန္းပ်ိဳ သမဂၢပါတယ္။ သံဃာ့ကိုယ္စားလွယ္ပါမယ္။ သံဃာ့တပ္ေပါင္းစု ပါတယ္။ အဲဒီလိုေပါ့ေနာ္၊ ဒီ အဖြဲ႕အစည္းေတြ အကုန္လံုးမွ ေပါင္းၿပီးေတာ့ ဦးဇင္းတို႔ လုပ္ထားတာ ျဖစ္တယ္။”

ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ဆန္႔က်င္ေရး လႈပ္ရွားမႈ ေကာ္မတီ ေျပာေရးဆုိခြင့္ ရွိသူ ဦးသီလဝံသ မိန္႔ၾကားသြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
http://www.rfa.org/burmese/news/anti-election_campaign_launched-09302010145249.html

ေရႊ၀ါေရာင္သုံးနွစ္ျပည္႔နွစ္ပတ္လည္အထိမ္းအမွတ္

ေရႊ၀ါေရာင္သုံးနွစ္ျပည္႔နွစ္ပတ္လည္အထိမ္းအမွတ္