“မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကိန္းႏွင္႔ အမွန္တရားေပၚလဒနား သီအုိရီ”

ယခုေရးမည္႔စာသည္ အမွတ္ (၂၇၀) အခြင္႔အလမ္းဂ်ာနယ္၊ ဇန္နဝါရီ ၁၁၊ ၂၀၁၁၊ ထုတ္မွ ဆရာေမာင္စူးစမ္း၏ “မသိကိန္းႏွင္႔ ဧကန္ တရား” စာတုိေလးကို သေဘာမက်သျဖင္႔ စာေရးသူသိသမွ်၊ ယံုၾကည္သမွ် တရားမဝင္ ျပန္ေရးရျခင္းျဖစ္သည္။ အမွား၊ အမွန္ႏွင္႔ ယထာဘုတက်သည္မက်သည္မွာ မည္သူႏွင္႔မွ်မဆုိင္ဘဲ စာေရးသူ၏ တာဝန္သာျဖစ္ပါသည္ဟု ၾကိဳတင္ဝန္ခံထားခ်င္သလုိ၊ ယခု လုိေရးသားခဲ႔မႈအတြက္လည္း မည္သူ႔ကိုမွ် ေတာင္း ပန္မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးမည္မဟုတ္ေပ။ ဖတ္ျပီးပါကလည္း စာဖတ္သူကိုယ္တုိင္ ကြ်န္ေတာ္႔ Notes တြင္ ၾကိဳက္သလုိ ေဝဖန္ေရးသားသြားႏိုင္ပါသည္။


ဆရာေမာင္စူးစမ္း၏ စာတုိေလးအခ်ဳပ္မွာ ေအာက္ပါအတုိင္းျဖစ္သည္။ နယ္မွတူေတာ္ေမာင္တစ္ေယာက္ ၁၀ ေအာင္သည္။ မေကြး က်န္းမာေရးမွဴးေက်ာင္းသို႔ပို႔ျဖစ္သည္။ မေကြးေရာက္ေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းစာေရးေဖာ္ မ်ားႏွင္႔ေတြ႔သည္။ စကားဝုိင္းေလးျဖစ္သည္။ ဒါေလာက္ဘဲ။ အႏွစ္ခ်ဳပ္ကေတာ႔ ရိုက္ခ်က္ျပင္းသည္။

“နယ္ခံစာေရးဆရာတုိ႔က အေၾကာင္းစံုကိုေမးျမန္းရာ စာေရးသူက သိသမွ်ျပန္ရွင္းျပသည္။ ထုိအထဲ စာေရး သူက စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ေျပာဆုိျဖစ္္ေသာအေၾကာင္းအရာသည္“မသိကိန္း”အေၾကာင္းျဖစ္သည္။”

ေသခ်ာတာကေတာ႔ နယ္ျမိဳ႕ေလးတြင္ သတင္းမွန္အမ်ားစုဖတ္ရႈႏုိင္ေသာ အင္တာနက္သတင္းစာမ်က္ႏွာမ်ား ဖြံ႕ျဖိဳးမႈမရွိႏုိင္ေသာ အေျခေနတြင္ရွိသည္။ စာေရးဆရာႏွင္႔ သက္တမ္းတူ စာေရးဆရာမ်ားသည္ သတင္းစာႏွင္႔ စာေပလြတ္လပ္ခြင္႔ဗီတာမင္ခ်ိဳ႕တဲ႔ေနေသာ မဂၢဇင္းမ်ား၊ ဂ်ာနယ္မ်ားျဖင္႔ အသက္ရႈေနရေသာသူမ်ားပါမည္။ စာ ဝါႏွင္႔ သက္ၾကီးဝါကို ကန္ေတာ႔ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္ အေျခေနကို သံုးသပ္ျပယံုသာျဖစ္ျပီး ဆရာတုိ႔ရဲ႕ ဂုဏဂုဏ္ ကို စိတ္ထဲမွာပင္မျပစ္မွားပါ။ ထုိသူမ်ားကို စာေရးသူ(ဆရာေမာင္စူးစမ္း)က စိတ္ေရာကိုယ္ ပါ(ယံုၾကည္သျဖင္႔ ဝါဒျဖန္႔ျခင္းဟု စာေရးသူကြ်န္ေတာ္က ဘာသာျပန္ခ်င္ပါသည္။) ေျပာဆုိျဖစ္ေသာ အေၾကာင္းအရာသည္ “မသိ ကိန္း”အေၾကာင္းျဖစ္သည္။

“ႏုိင္ငံေရးအပါဝင္ လူ႕ဘဝဆုိသည္မွာ မသိကိန္းႏွင္္႔သိကိန္းတုိ႔ကို အေရာအစပ္ျပဳရေသာ ဂိမ္း game of mixure of unknown and known ျဖစ္သည္ဟု အနက္ဖြင္႔ျပသည္။ အရာရာကို ေလ႔လာရာ၌ ေသာခ်ာေရရာမႈကို အေျခ ခံမလား သုိ႔တည္း မဟုတ္ ဧကန္မဲ႔မႈကို uncertainty ေပၚ အေျခခံမလားဟူ၍ ေရြးခ်ယ္ရမည္။ ဧကန္တရားႏွင္႔ ဧ ကန္မဲ႔မႈတရားတုိ႔ကို ႏႈိင္းယွဥ္တြက္ဆၾကည္႔ရန္ လုိျခင္းျဖစ္သည္။”

အထက္ပါစာပုဒ္အတြက္ တစ္ခုေျပာလုိပါသည္။ အကုသိုလ္တရားသည္၄င္း၊ ျပစ္မႈေျမာက္အမႈအခင္းမ်ားသည္ ၄င္း မသိလုိ႔ျပဳမူမိ သည္ျဖစ္သျဖင္႔ အျပစ္လြတ္ရိုးထံုးစံမရွိဟူသည္ကို ဥပေဒက်မ္းအေစာင္ေစာင္တြင္ျပဌာန္း ထားျပီးျဖစ္သလုိ၊ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တုိင္ လည္း မသိလုိ႔ျပဳလည္း အကုသိုလ္အမႈကုိျပဳမိလွ်င္ အကုသိုလ္ ေျမာက္သည္ဟု ေဟာေဖာ္ညႊန္ျပခဲ႔ဖူးသည္။ ဓမၼဘက္ကိုခဏထားျပီး ဆရာေမာင္စူးစမ္း ဆြဲခ်ံဳ႕သလုိ ႏုိင္ငံေရး ဘက္ကိုဘဲ ကြ်န္ေတာ္ ေစာင္းေပးပါရေစ။

ခ်ံဳ႕လုိက္လွ်င္ ႏုိင္ငံေရးသည္ game of mixure of unknown and known ဟု ယတိျပတ္ဆုိခ်င္ပံုရပါသည္။ ရိုးရိုးသားသားေျပာရလွ်င္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔သည္ ျပည္သူေတြလုိအပ္ေနတာသည္ ဦးေဆာင္သူေတြျပဳလုပ္ေနေသာ “ႏုိင္ငံအေရး”ကိုသာလုိလားျပီး အခန္းကဏၰအသီး သီးမွ ပါဝင္ကျပဦးေဆာင္ေနေသာသူမ်ား ကစားစရာလုပ္ေနေသာ “ႏုိင္ငံေရး”ကို အလုိမရွိလွပါ။

အေနာက္တုိင္းတြင္႔ ဖြံ႕ျဖိဳးတုိးတက္ေနေသာ ဂိမ္းသီအုိရီမ်ားသည္ သူတုိ႔ႏုိင္ငံကို ဦးေဆာင္ခဲ႔သူမ်ားက သူတို႔ တာဝန္ယူရာ အခန္းကဏၭ အသီးသီးမွ ျပည္သူေပၚျဖည္႔စည္းမႈ အဖက္ဖက္ကျပဳလုပ္ကာဖြံ႕ျဖိဳးလာေသာ တည္ ျငိမ္မႈ၊ ေအးခ်မ္းမႈေပၚမွာ အေျခတည္၍ ေနာက္ရာ စုႏွစ္မ်ားစြာ တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းတုိးတက္မႈေတြအတြက္ တုိးခ်ဲ႕ စဥ္းစားျပီးေဖာ္ထုတ္လာေသာ သီအုိရီအသစ္မ်ားျဖစ္ေပသည္။ ထုိထုိ ေသာသီအုိရီမ်ားကိုပင္ လြတ္လပ္စြာ သေဘာထားကြဲလြဲခြင္႔၊ ေျခပခုခံခြင္႔၊ အစားထုိးေျခဖ်က္ခြင္႔မ်ားျပဳထားခဲ႔ေၾကာင္းကို ဆရာမသိ ေယာင္ျပဳခဲ႔သည္။ စာအုပ္ႏွစ္အုပ္သံုးအုပ္လာ လုိခ်င္ရာကိုသာ အႏွစ္ခ်ဳပ္ဆြဲခ်ံဳ႕ျပီး ျမန္မာ႔ႏိုင္ငံေရးကို အဆိပ္ခတ္ေလသလား ဆရာ ဟုသာ ေမးခ်င္သည္။

ဥပမာျပရလွ်င္ သနပ္ခါးခုတ္ေရာင္းစားေနရေသာ အညာသူသမီးပ်ိဳေလးတစ္ဦးကို ယေန႔ႏုိင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားႏွင္႔ ရန္ကုန္တြင္ ပင္ေခတ္စားေနေသာ တစ္ေခ်ာင္းၾကိဳး အကၤ်ီႏွင္႔ ေဘာင္းဘီတုိတုိသြားဝတ္ခုိင္းသလုိျဖစ္ေနသည္။ ဝတ္ခုိင္းလုိ႔မရဘူးလား။ သူလည္း လူဘဲ။ မိန္းကေလးဘဲဟု ေမးစရာရွိသည္။ ရပါသည္။ သို႔ရာတြင္ ထုိကဲ႔သုိ႔ ဝတ္ခုိင္းဖုိ႔ရာတြင္ သူမေနသည္႔ ေက်းရြာေလးတြင္ ပညာ ရည္ျမင္႔မားရဦးမည္။ ေငြေရးေၾကးေရးလည္း လူတန္းေစ႔ရဦးမည္။ အေျခခံအေဆာက္အဦမ်ားျဖစ္ေသာ ေရ၊ မီးေလးလည္း သာသာမွန္ မွန္ေလးရွိရမည္။ သုိ႔မွသာ ထုိတစ္ေခ်ာင္းၾကိဳးႏွင္႔ ေဘာင္းဘီတုိသည္ ဖက္ရွင္ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင္႔ အေျခေနအခ်ိန္ခါလုိက္ဝတ္ မွသာ သင္႔ ေတာ္ေၾကာင္း အားလံုးသိရွိလက္ခံမည္။ သုိ႔မဟုတ္လွ်င္ လင္ေကာင္မေပၚဘဲ ဗိုက္ၾကီးသည္႔အျဖစ္ ထုိအညာ သူမေလးျဖစ္ေပေတာ႔ မည္။

ျမန္မာ႔ႏိုင္ငံေရးကို ပညာတတ္လက္တစ္စုပ္စာ ကေလာင္ခြဲေတြထည္႔မတြက္လွ်င္ လက္တစ္ဖက္ပင္မျပည္႔ရွာ ေသာသူမ်ားက လက္တစ္ လံုးျခားလုပ္ျခင္းသည္ သီေပါပါေတာ္မူျပီးခါစ “အဂၤလိပ္မင္းမ်ားကို မေတာ္လွန္ရ ေတာ္လွန္လွ်င္ သူပုန္” ဟူေသာအမိန္႔ျဖင္႔ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ ႏွင္႔ ေတာ္လွန္ေရးစိတ္ကို အညႊန္ခ်ိဳးခဲ႔ေသာ ပညာရွိၾကီး ကင္းဝန္ထက္ ထူးမျခားနားျဖစ္ေပမည္။

“အေျခေနတုိ႔တြင္မသိကိန္းကမ်ား၍ သိကိန္းတို႔ကနည္းတတ္သည္။ ဥပမာျပရလွ်င္ ျမန္မာ႔ႏုိင္ငံေရးတြင္ မသိ ကိန္းက သိကိန္းထက္မ်ားခဲ႔သည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ဧကန္မဲ႔မႈကို အေျခခံခဲ႔ရသည္။”

အေပၚယံရွပ္ျပီးဖတ္သြားလွ်င္ သို႔မဟုတ္ အေပၚယံရွပ္ေတြးလွ်င္ ဆရာေရးထားတာမွန္ပါသည္။ ထုိ႔ထက္ အ ေၾကာက္တရားႏွင္႔ အတၱကို ျခံဳျပီးၾကည္႔လွ်င္ မသိကိန္းကမ်ား၍ သိကိန္းတုိ႔က နည္းေနတတ္ပါမည္။ ထုိ႔ထက္ ပိုေျပာရလွ်င္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကိန္းက မ်ားေန ပါသည္။ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ သခ်ၤာပုဒ္စာကို လူၾကီး တစ္ေယာက္တြက္သလုိ မသိကိန္းကို x ဟုထားေသာ္လည္း x = …..ဘယ္ ေလာက္ဆုိတာ ၾကိဳသိထားသလုိ ျဖစ္ေနသည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ျမန္႔မာႏိုင္ငံေရးကို မသိကိန္းအေျခခံတြက္ျခင္းသည္ကိုက ဧကန္မဲ႔ေနျပီဟု ဆရာ ေမာင္စူးစမ္းကို ျငင္းလုိပါသည္။

“သုိ႔ရာတြင္ ယခုဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒနွင္႔ လႊတ္ေတာ္ သံုးရပ္ေပၚလာျပီ၊ သေဘာမွာ ဧကန္မဲ႔ မႈေတြ ေလ်ာ႔ နည္းသြားျခင္းျဖစ္သည္။ ျဖစ္ႏုိင္ေျခတုိ႔သည္ မသိကိန္းအျဖစ္မွ သိကိန္းအျဖစ္သို႔ ကူးေျပာင္းျခင္းျဖစ္သည္။ ယုတ္စြ အဆံုး မသိကိန္းသည္ ဥာဏ္ႏွင္႔ေလ႔လာမႈတုိ႔ေၾကာင္႔ သိႏုိင္ေျခ Knownable တုိ႔ျဖစ္ လာသည္။ သိႏိုင္ေျခ တုိ႔ျဖင္႔ အလုပ္ လုပ္ရျခင္းသည္ မသိႏုိင္ေျခတုိ႔ျဖင္႔ အလုပ္လုပ္ရျခင္းထက္ပို ေကာင္း သည္။”

တကယ္ေတာ႔ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုမဟုတ္ပါ “အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔အုပ္စီးခ်ဳပ္ျခယ္ပံု အေျခခံဥပေဒ”ဟုသာ ေျပာခ်င္ပါ သည္။ အဖြဲ႔အစည္း လုပ္ျပီး အုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒဖြဲ႕႔လုိက္ျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ Trust Building ကိုထပ္မံရိုက္ ခ်ိဳး ခံလုိက္ရသည္႔ ျပည္သူကို မသိကိန္း၊ သိကိန္းမ်ားျဖင္႔ ဝမ္းခ်ေနျခင္းသည္ အေတာ္ပင္ေစာ္ကားေနလြန္းျပီဟု ခံစားမိသည္။

ထားပါ။ ျဖစ္ႏိုင္ေျခတုိ႔သည္ မသိကိန္းအျဖစ္မွ သိကိန္းအျဖစ္သို႔ကူးေျပာင္းျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆရာေရးျပခဲ႔သည္။ တိမ္လြန္သည္ဘဲဆုိဆုိ ကြ်န္ေတာ္နားလည္ေသာ မသိကိန္းဆုိသည္မွာ ဒီမုိကေရစီဘယ္ဆီေနမသိေသာ ကိန္း မွ ဒီမုိကေရစီဆုိတာ အဝတ္အစားလဲျခင္းႏွင္႔ ငါတုိ႔လူလုပ္ျခင္းသိကိန္းဆီသုိ႔ ကူးေျပာင္းျခင္းျဖစ္သည္ ဟုသာ ျပီးခဲ႔ေသာအျဖစ္ပ်က္မ်ားမွသင္ယူႏိုင္ခဲ႔သည္လုိ႔သာဆုိျခင္ပါသည္။

“ယုတ္စြအဆံုး မသိကိန္းသည္ ဥာဏ္ႏွင္႔ေလ႔လာမႈတုိ႔ေၾကာင္႔ သိႏုိင္ေျခ Knownable တုိ႔ျဖစ္ လာသည္။”
ဒီစာသားမွာေတာ႔ ဆရာဂြမ္းေလသည္။ ဆရာကိုတုိင္ပင္ ဆရာတင္ျပေနေသာ သီအုိရီကိုအယံုၾကည္မရွိရဲ ျဖစ္သျဖင္႔ ယုတ္စြအဆံုးဆုိ တာႏွင္႔စထားျပီး ဥာဏ္ႏွင္႔ေလ႔လာခုိင္းသည္။ ထုိမွ အေျဖကခုိင္မာတိက်ေသာ known မဟုတ္လာဘဲ knownable အဆင္႔ထိသာတက္ လာသည္။ Knownable မွသည္ Known ဆီသုိ႔ ေနာက္ထပ္ႏွစ္ ၂၀ ေစာင္႔ရမွာလားဆရာလုိ႔သာ ျပီတီတီေမးၾကည္႔ခ်င္သည္။ သိႏိုင္ေျခ သည္ သိျခင္းစစ္စစ္ မဟုတ္တာေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္သိပါသည္။

၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ မတုိင္ခင္တစ္ႏွစ္မျပည္႔တစ္ျပည္႔အခ်ိန္ေလာက္ကျဖစ္ျဖစ္ရပ္နမိတ္ေလးတစ္ခုကိုသြားသ တိယမိသည္။ ေဆာင္း ခုိငွက္ေတြဝင္ခ်ိန္တြင္ျဖစ္မည္။ ေရႊဂံုတုိင္ဆက္သြယ္ေရးတာဝါတုိင္တြင္ လဒၾကီးမ်ားနားခဲ႔ သည္ကို စာေရးဆရာၾကီးတစ္ဦးက အတိန မိတ္ထူးဆုိျပီး ဘုန္းတန္းခုိးၾကီးလတၱံ၊ ဘာေတြစိုေျပလတၱံဟု မရွက္ မေၾကာက္ေရးခဲ႔ဖူးသည္။ ထုိ႔ေနာက္တြင္ ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ အျဖစ္ပ်က္မ်ားစြာျဖစ္ခဲ႔သည္။ ယခု ထုိအ ခ်ိန္တုန္းက အေကာင္းဆံုးဆန္တစ္ျပည္ ၆၅၀သည္ ၁၈၀၀က်ပ္ရွိေပသည္။ ဒါသည္ သာမန္ သတင္းအခ်က္အလက္တစ္ခုသာ ျဖစ္ပါသည္။ ဆုိခ်င္တာက ျပည္သူေတြသည္ ပိုေနျမဲ၊ က်ားေနျမဲထက္ ပိုနိမ္႔သြားသည္..။ သမုိင္း သည္ အပုတ္နံ႔တလႈိင္လႈိင္ျဖင္႔ စီးဆင္းေနဆဲျဖစ္သည္။ ေရေကာင္းေရသန္႔မ်ား တာက်ိဳးေပါက္မလာေသး သေရြ႕ေပါ႔။

တခ်ိဳ႕သူမ်ားေျပာသံၾကားဖူးပါသည္။ ဆရာေမာင္စူးစမ္းတုိ႔၊ ဦးေနဝင္းေမာင္( ေအာင္ထြဋ္) တုိ႔မရွိလွ်င္ စာပင္ေရးတတ္ ေတာ႔ မည္မဟုတ္သည္႔ လူတန္းစားမ်ားဟု ကြ်န္ေတာ္တုိ႔လုိ ေထာက္ျပေဝဖန္တတ္သူမ်ား ကို သံုးႏႈန္းပါသည္။ တစ္ခုဘဲေျပာပါေစ စာ ေပလြတ္လပ္ခြင္႔ဗီတာမင္သာ အျပည္႔အဝရွိပါေစ။ အမွန္တရားႏွင္႔ အရသာရွိေသာ စာေပမ်ား သင္တုိ႔အားလံုးဖတ္ရဖုိ႔ကို ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ တာဝန္ယူပါသည္။

လူဘဝဆုိသည္မွာ သစၥာတရားကိုရွာေဖြရင္း ေနဝင္ဖုိ႔သည္သာအဓိကျဖစ္ပါသည္။ သုိ႔ျဖစ္ပါ၍ အဂၤုလိမာလၾကီး ေရွ႕မွာရပ္ေနမည္ ဆုိလွ်င္ပင္ အမွန္တရားကိုေဖာ္ထုတ္ေရးသားဖုိ႔ လက္ညွိဳးေထာင္တန္းစီေနေသာ စာေပပညာ ရွိ လူငယ္လူၾကီးေျမာက္မ်ားစြာ ၂၀၁၁ ထဲတြင္လည္း အသက္ရႈျမန္ေနေသးသည္ဆုိတာကို အားလံုးကိုယ္စား ဤေနရာမွေန၍ ေရးသားလုိက္ပါသည္။ သစၥတရားေပၚ လဒနား ေသာ သီအုိရီမ်ားကို ၇ိုက္ခ်ိဳးဖုိ႔ရာ ကြ်န္ေတာ္ တုိ႔အားလံုး၏တာဝန္မဟုတ္ပါလားဗ်ာ။ အဆံုးထိ လုိက္ဖတ္ေပးတဲ႔အတြက္ ေက်းဇူးတင္ မဆံုးပါ။    ။

ႏိုင္ငံျပဳသစၥာျဖင္႔

သီဟငယ္
 13.01.2011

“မသိကိန္းႏွင္႔ ဧကန္တရား” 
ဘဝဆုိတာ
တူေတာ္ေမာင္တစ္ေယာက္ ၁၀တန္းေအာင္သျဖင္႔ မေကြးက်န္းမာေရးမွဴးေက်ာင္းသို႔လုိက္ပို႔ျဖစ္သည္။ အသက္ ၾကီးျပီး စာေရးေနရျပန္ေတာ႔လည္း ဟိုဟိုဒီဒီေလွ်ာက္လည္ခ်င္သည္။ ဦးေဏွာက္ခဏအနားေပးဖုိ႔ျဖစ္သည္။ မေကြးေရာက္လွ်င္ စာေရးေဖာ္စာေရးဖက္ မေကြးဝင္းျမင္႔အိမ္အရင္နားရသည္။ မေကြးနယ္ခံစာေရးဆရာေတြ ေရာက္လာသျဖင္႔ ဟုိအေၾကာင္း၊ ဒီအေၾကာင္း ေပါင္းစံုေျပာကာ စကားဝုိင္းေလးျဖစ္သြားသည္။

စကားဝုိင္းစိုစိုျပည္ျပည္ျဖစ္ပါသည္။ နယ္ခံစာေရးဆရာတုိ႔က အေၾကာင္းစံုကိုေမးျမန္းရာ စာေရးသူက သိသမွ် ျပန္ရွင္းျပသည္။ ထုိအထဲ စာေရးသူက စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ေျပာဆုိျဖစ္္ေသာအေၾကာင္းအရာသည္“မသိကိန္း”အ ေၾကာင္းျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံေရးအပါဝင္ လူ႕ ဘဝဆုိသည္မွာ မသိကိန္းႏွင္္႔သိကိန္းတုိ႔ကို အေရာအစပ္ျပဳရေသာ ဂိမ္း game of mixure of unknown and known ျဖစ္သည္ဟု အနက္ဖြင္႔ျပသည္။

အရာရာကို ေလ႔လာရာ၌ ေသာခ်ာေရရာမႈကို အေျခခံမလား သုိ႔တည္း မဟုတ္ ဧကန္မဲ႔မႈကို uncertainty ေပၚ အေျခခံမလားဟူ၍ ေရြး ခ်ယ္ရမည္။ ဧကန္တရားႏွင္႔ ဧကန္မဲ႔မႈ တရား တုိ႔ကို ႏႈိင္းယွဥ္တြက္ဆၾကည္႔ရန္ လုိျခင္းျဖစ္သည္။ အေျခေနတုိ႔တြင္မသိကိန္းကမ်ား၍ သိကိန္းတို႔ကနည္းတတ္သည္။ ဥပမာျပရလွ်င္ ျမန္မာ႔ႏုိင္ငံေရးတြင္ မသိ ကိန္းက သိကိန္းထက္မ်ားခဲ႔သည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ဧကန္မဲ႔မႈကို အေျခခံခဲ႔ရသည္။ သုိ႔ရာတြင္ ယခုအဖြဲ႔စည္းအုပ္ ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒနွင္႔ လႊတ္ေတာ္ သံုးရပ္ေပၚလာျပီ၊ သေဘာမွာ ဧကန္မဲ႔မႈေတြ ေလ်ာ႔နည္းသြားျခင္းျဖစ္သည္။ ျဖစ္ႏုိင္ေျခတုိ႔သည္ မသိကိန္းအျဖစ္မွ သိကိန္းအျဖစ္သို႔ ကူးေျပာင္းျခင္းျဖစ္သည္။

ယုတ္စြအဆံုး မသိကိန္းသည္ ဥာဏ္ႏွင္႔ေလ႔လာမႈတုိ႔ေၾကာင္႔ သိႏုိင္ေျခ Knownable တုိ႔ျဖစ္လာသည္။ သိ ႏိုင္ေျခတုိ႔ျဖင္႔ အလုပ္လုပ္ရ ျခင္းသည္ မသိႏုိင္ေျခတုိ႔ျဖင္႔ အလုပ္လုပ္ရျခင္းထက္ပို ေကာင္းသည္။

ေမာင္စူးစမ္း
(အမွတ္ (၂၇၀) အခြင္႔အလမ္းဂ်ာနယ္၊ ဇန္နဝါရီ ၁၁၊ ၂၀၁၁၊ မွ)
www.journalopportunity.com