ႏုိင္ငံျခားသြားခ်င္ၾကတဲ့
လူငယ္လံုမယင္ေလးေတြကို အဂၤလိပ္စကားေျပာသင္တဲ့ ဆရာလုပ္ေနစဥ္က ဘာေၾကာင့္
ႏုိင္ငံျခားသြားခ်င္ၾကတာလဲဆိုတဲ
လူေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားေမးေမး
အေျဖက တစ္ခုတည္းပဲ ၾကားရေလ့ရွိတယ္။ အဲဒါကေတာ့ “ေအာင္ျမင္ခ်င္လို႔“
ဆိုတဲ့အေျဖျဖစ္တယ္။ ၁၀ တန္းေအာင္ၿပီးစ တကၠသိုလ္တက္ဖို႔ေစာင့္ေနၾကတဲ့
သူေလးေတြ အားလံုးမွာလည္း အဆံုးမွာ ႏုိင္ငံျခားသြားဖို႔ဆိုတဲ့
ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိၾကတယ္။
ဘယ္လိုေအာင္ျမင္ခ်င္တာလဲ၊
ဘာေၾကာင့္ေအာင္ျမင္ခ်င္တာလဲလို႔ ေမးလိုက္တဲ့အခါမွာလည္း
ဆင္တူေၾကာင္းကြဲအေျဖပဲ ထြက္လာပါတယ္။ အားလံုးလိုလိုက
ႏုိင္ငံျခားသြားပိုက္ဆံရွာမယ္၊ စူမိေဆာင္းမိေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့
ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႔တေလက ျပန္လာဖို႔ စိတ္ကူးမရွိဘူး။
ေရာက္ရာႏုိင္ငံမွာ ဒုတိယတန္းစား၊ တတိယတန္းစားလူမ်ားအျဖစ္ေတာင္ ေနမယ္လို႔
ဆံုးျဖတ္ထားၾကတယ္။ တခ်ဳိ႔တေလက ပိုက္ဆံရွာၿပီးျပန္လာမယ္၊
ဒီမွာရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံၿပီး အလုပ္လုပ္မယ္လို႔ စိတ္ကူးရွိၾကတယ္။
ဒီလိုလူမ်ဳိးေတြက အမ်ားစုျဖစ္တာကို ေတြ႔ရတဲ့အတြက္ စိတ္သက္သာရေသးတယ္။
ဒီေန႔လူငယ္အမ်ားစုေခါင္းထဲမွာ
ပိုက္ဆံအမ်ားႀကီးရေအာင္ ရွာႏုိင္တာ၊ ခ်မ္းသာေအာင္လုပ္ႏုိင္တာကို
“ေအာင္ျမင္မႈ” လို႔ သတ္မွတ္ယံုၾကည္ေနၾကတာေတြ႔ရတယ္။ ပိုက္ဆံမရွိရင္
ဘာမွျဖစ္မလာႏုိင္ဘူးလို႔လည္း မွတ္ယူၾကတယ္။ ေပါေပါသံုးခ်င္တယ္၊
ေကာင္းေကာင္းစားခ်င္တယ္၊ လွလွ၀တ္ခ်င္တယ္ဆိုတာ လူငယ္သဘာ၀မို႔
ခ်မ္းသာခ်င္တာကို အျပစ္မတင္ပါဘူး။ ေလာကမွာ မခ်မ္းသာခ်င္တဲ့သူ
ဘယ္သူမွမရွိပါဘူး။ မခ်မ္းသာခ်င္ပါဘူးေျပာရင္ အရူးပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္။
ပိုက္ဆံခ်မ္းသာတိုင္း
စိတ္ခ်မ္းသာတာမဟုတ္ဘူး။ ေလာကမွာ စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔က အေရႀကီးဆံုး ျဖစ္တယ္။
ပိုက္ဆံဆိုတာ မေကာင္းမႈမွန္သမွ်ရဲ့ ေရေသာင္ျမစ္ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့
ဓမၼကထိကေလသံမ်ဳိးနဲ႔ လူငယ္ေတြကို တရားမျပခ်င္ဘူး။ တရားဆိုတာ
ျပတိုင္းရတာမ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္တိုင္ ဒုကၡကိုေတြ႔မွ ေနာင္တရၿပီး
ကိုယ္တိုင္က လိုလိုလားလားလိုက္ရွာမွ ေတြ႔ႏုိင္၊ ရႏုိင္တာမ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္။
လူငယ္ေတြကို
ေျပာခ်င္တာက သူတို႔အျမင္မွားေနတဲ့ “ေအာင္ျမင္မႈ” အေၾကာင္းျဖစ္ပါတယ္။
“ေအာင္ျမင္မႈ” ဆိုတာကို ဘ၀ရဲ့ရည္မွန္းခ်က္ႀကီး တစ္ခုအျဖစ္ သေဘာထားေနၾကတာ
အျမင္မွားေနလို႔ပါ။ ေလာကမွာ ေအာင္ျမင္မႈရဖို႔ မခက္ပါဘူး။ နာမည္ႀကီးဖို႔
မခက္ပါဘူး။ အိုစမာဘင္လာဒင္လည္း နာမည္ႀကီးပါတယ္။ ေဂ်ာ့ဘုရွ္လည္း
နာမည္ႀကီးပါတယ္။ အီမယ္လ္ဒါမားကို႔စ္လည္း နာမည္ႀကီးပါတယ္။
ေမာ္နီကာလူ၀င္စကီးလည္း နာမည္ႀကီးပါတယ္။
နာမည္ေက်ာ္တိုင္း
ေအာင္ျမင္မႈရတယ္လို႔ မဆိုႏုိင္ဘူး။ ဘယ္လိုေနရာမွာ နာမည္ႀကီးတာလဲ၊
ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ နာမည္ႀကီးတာလဲဆိုတာက အေရးႀကီးတာျဖစ္တယ္။ အိုစမာဘင္လာဒင္ကို
၉/၁၁ ဆိုတဲ့ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ လုပ္ရပ္ႀကီးေၾကာင့္ ကမာၻကသိလာရတာျဖစ္တယ္။
အေမရိကန္သမၼတေဂ်ာ့ဘုရွ္လည္း အာဖဂန္နစၥတန္ကို ၀င္တိုက္တဲ့ကိစၥနဲ႔
အီရတ္ကို၀င္တိုက္တဲ့ ကိစၥေၾကာင့္ နာမည္ႀကီးလာတာျဖစ္တယ္။ သူ႔ရဲ့ သမၼတသက္တမ္း
ဒုတိယအႀကိမ္ေရာက္တဲ့အထိ အေမရိကန္ျပည္တြင္းေရးမွာ ျပည္သူျပည္သားမ်ားရဲ့
လုံၿခံဳမႈတိုးတက္ေအာင္၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး အဆင့္ျမင့္လာေအာင္၊
အခြန္အတုပ္ေတြ ေလ်ာ့ပါးသြားေအာင္ အလုပ္လက္မဲ့ႏႈန္းေတြ က်ဆင္းသြားေအာင္
ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့တာ၊ အေကာင္အထည္နဲ႔ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ျပႏုိငတာ
တစ္ခုမွမရွိခဲ့ဘူး။
နာမည္ႀကီးဖို႔၊ ေအာင္ျမင္ဖို႔လုပ္ရတာ
မခက္ပါဘူးလို႔ ဒါေၾကာင့္ဆိုခဲ့တာပါ။ ဒီေခာတ္ႀကီးမွာ
ေပၚျပဴလာျဖစ္ေအာင္လုပ္ဖို႔ အင္မတန္လြယ္ပါတယ္။ အင္တာနက္ေခတ္မဟုတ္လား။
ေအာင္ျမင္မႈ(success)ဆိုတဲ့စကား
Success
ဆိုတာကို Oxford American Dictionary က - success (n) – 1. A favorable
outcome, doing what was desired or attempted, the attainment of wealth,
or fame or position 2. a person or thing that is successful လို႔
အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုျပပါတယ္။ ျမန္မာလိုဆိုေတာ့ - ေအာင္ျမင္မႈ ၁။
ႏွစ္လိုဖြယ္ရာရလဒ္၊ လုပ္ခ်င္တာကို ႀကိဳးပမ္းခ်င္တာကို
လုပ္ကိုင္ႀကိဳးပမ္းေနရျခင္း။ ဥစၥာစည္းစိမ္၊ ေက်ာ္ၾကားမႈ၊ ရာထူးဌာနႏ ၱရ
တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခု ရရွိျခင္း ၂။ ေအာင္ျမင္သူ၊ ဒါမွမဟုတ္ ေအာင္ျမင္တဲ့အရာလို႔
ျဖစ္ပါတယ္။
achieve ကိုေတာ့ .. achieve (v) – to accomplish,
to gain achievement (n) – reach by effort စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ျခင္း၊
ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈျဖင့္ အႏုိင္ရျခင္း၊ ေရာက္ရွိရျခင္းလို႔
အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုထားပါတယ္။ ျခားနားခ်က္ကေတာ့ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာက
ကိုယ့္လိုဘျပည့္၀သြားျခင္းျဖစ္
achievement စြမ္းေဆာင္ႏုိင္မႈဆိုတာက်ေတာ့
ကိုယ္တိုင္က်ားကုတ္ က်ားခဲႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ၿပီးမွ ရတဲ့အရာျဖစ္ၿပီး
ေယဘူယ်အားျဖင့္ ေကာင္းမြန္ျမင့္ျမတ္တဲ့အလုပ္မ်ဳ
လူငယ္တိုင္း
လူငယ္တိုင္းကို တဒဂၤေအာင္ျမင္မႈေတြေနာက္ အေမာတေကာ လိုက္ေနၾကမယ့္အစား
ရာသက္ပန္တည္ရွိေနမယ့္ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္မႈ တစ္ခုခုလုပ္ႏုိင္ေအာင္သာ
ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္လုပ္ၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းႏႈိးေဆာ္ လိုက္ခ်င္ပါတယ္။
၁၉၊ ၅၊ ၂၀၀၆
လူထုစိန္၀င္း၏ ပထမတန္းစားစိတ္ဓာတ္မွ တဆင့္ကူးယူမွ်ေ၀သည္။
Tuesday, February 8, 2011
ေအာင္ျမင္မႈနဲ႔ စြမ္းေဆာင္မႈ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment