ဓမၼလႈိင္းနဲ႔ ဝါဒမႈိင္း

ဓမၼလႈိင္းနဲ႔ ဝါဒမႈိင္း

(ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ႀကီး သို႔ ေလွ်ာက္ထားလႊာ)

အရွင္ေကာင္း (ေရႊဝါေရာင္)

ၾသဂုတ္ ၂၊ ၂၀၁၁

“မင္းကၽြမ္းဝင္ျခင္းဂုဏ္ထက္ ျပည္သူ႔အေရး၊ သာသနာ့အေရးကို ရြပ္ရြပ္ခၽြံခၽြံ ေဆာင္ေတာ္မူလုိ႔ သမုိင္းဝင္မည့္ဂုဏ္က ပို၍ တန္ဖိုးႀကီးလွပါတယ္ ဘုရား။ ဘုရားရွင္လည္း သာဓုေခၚေတာ္မူမည္မွာ ဧကန္ျဖစ္ပါတယ္ ဘုရား။ ဒါေၾကာင့္ …”

သံဃာမဟာနာယက ဥကၠ႒ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ႀကီး အေမရိကကိုႂကြေရာက္လာေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ အမ်ားစုႀကီးက ဝမ္းသာအားရနဲ႔ ႀကိဳဆုိၾက ဆည္းကပ္ၾကတယ္၊ ရေတာင့္ရခဲ အခြင့္ထူးႀကီးကို ရၾကေပတယ္လုိ႔ ၾကည္းႏူးၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕ဘာသာဝင္ေတြကဆို ျမန္မာျပည္မွာဆို ဒီလုိ ဆရာေတာ္ႀကီးကို အနားကပ္ဖုိ႔ေတာင္ မလြယ္ဖူးလုိ႔ဆုိၿပီး အခ်ိန္လုကာ သြားေရာက္ဖူးျမင္ၾက၊ တရားနာယူၾကနဲ႔ေပါ့။ ႏိုင္ငံေတာ္ သံဃာမဟာနာယက အဖြဲ႔ဆုိတာ စစ္အစိုးရ အလုိက် ေဆာင္ရြက္ေပးေနရၿပီး သာသနာ့တာဝန္မေက်တဲ့ အဖြဲ႔ႀကီးရယ္လို႔ သတ္မွတ္ခဲ့တာကိုေတာင္ အမွတ္မရ အားၾကေတာ့ဘူးေလ။

ဒီလုိ ကိုးကြယ္သူေတြဘက္က ကုသုိလ္ထူးသလို ကိုးကြယ္ခံဆရာေတာ္ႀကီးအေနနဲ႔လည္း အေမရိကန္ႏိုင္ငံဆုိတာ ျမန္မာျပည္က သတင္းစာေတြ၊ ေရဒီယုိေတြမွာ ေရးေနေျပာေနသလို မဟုတ္ပါလားလုိ႔ မ်က္ဝါးထင္ထင္ ေတြ႔ျမင္သြားရတဲ့အတြက္ ေက်နပ္စရာပါ။

စစ္အစိုးရရဲ႕ ဝါဒျဖန္႔ခံဘဝက လြတ္ေျမာက္ဖုိ႔ အမ်ားႀကီး အေထာက္အကူျပဳႏိုင္မယ္ မဟုတ္လား၊ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆုိ … … …

ျမန္မာအစိုးရက သံဃာမဟာနာယက အဖြဲ႔နဲ႔ စစ္တပ္ဝန္ထမ္းေတြကို အဓိကထားၿပီး ဝါဒမိႈင္းေတြ တုိက္ေနလို႔ပါပဲ၊ ၾကံ႕ခုိင္ေရးနဲ႔ ဖြ႔ံၿဖိဳးေရးအဖြဲ႔ကေတာ့ ဝါဒမိႈင္းထဲကုိ အတင္းတိုးဝင္ေနသူေတြျဖစ္ၿပီး သူတုိ႔ကိုယ္တုိင္လည္း ဝါဒျဖန္႔ကိရိယာ အစိတ္အပိုင္းေတြျဖစ္ေနလုိ႔ အထူးေျပာေနစရာ မလုိေတာ့ပါဘူး။

ျမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ ေခတ္ကတည္းက ဗဟိုႏိုင္ငံေရးတကၠသိုလ္မွာ စိတ္ဓာတ္ စစ္ဆင္ေရး (ဆိုက္ဝါး) ကို သင္တန္းေပးေနသူေတြထဲက တဦးျဖစ္တဲ့ ဗုိလ္သန္းေရႊဟာ စစ္အာဏာရွင္ တည္တံ့ခုိင္ျမဲေရးမွာ အဖြဲ႔အစည္း အဆင့္အတန္းအလိုက္ ဝါဒမႈိင္းတုိက္ရာမွာ ဒီႏွစ္ဖြဲ႔သာ အဓိကလို႔ ယူဆတာကျဖင့္ “ေတာ္ပါေပတယ္” လုိ႔ ခ်ီးက်ဴးရမလိုပါပဲ။

တဖက္က ဝါဒေတြလႈိင္လႈိင္ျဖန္႔ၿပီး တဖက္က ကိုယ္လုပ္ခ်င္သလို လုပ္သြားႏိုင္ဖို႔ ကာကြယ္ေပးမွာက ဒီႏွစ္ဖြဲ႔ပဲ မဟုတ္လား။ စဥ္းစားၾကည့္ေလ၊ စစ္တပ္အာဏာသိမ္းကတည္းက ေလွၿပိဳင္ပြဲ၊ လွည္းၿပိဳင္ပြဲ၊ ျမင္းၿပိဳင္ပြဲ၊ ႏြားၿပိဳင္ပြဲ၊ အကၿပိဳင္ပြဲ၊ အဆုိၿပိဳင္ပြဲ၊ အေျပးၿပိဳင္ပြဲ၊ ေနာက္ဆံုး ပရိတ္ႀကီး ဓမၼစႀကၤာၿပိဳင္ပြဲအထိ လွည္းေနေလွေအာင္း ျမင္းေစာင္းမက်န္ ဝါဒေတြျဖန္႔ခဲ့ၿပီး တဖက္က ၉၀ ခု ေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုင္ရတဲ့ ပါတီေတြကို မတရား ဖိႏွိပ္ၿဖိဳခြဲတာေတြကို ဖံုးကြယ္ၿပီးသားလည္းျဖစ္၊ ျပည္သူလည္း ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားေနေအာင္ လုပ္ထားႏိုင္ခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။

အဲဒီလိုေနရာမွာ ဘာသာေရးအေနနဲ႔ေရာ လက္နက္အင္အားအေနနဲ႔ပါ သူ႔ကို ဝိုင္းခဲ့ရံခဲ့ၾကတာက သံဃာမဟာနာယက အဖြဲ႔အသီးသီးနဲ႔ စစ္တပ္ႀကီးပဲ မဟုတ္လား၊ အဲဒါေၾကာင့္ သံဃာမဟာနာယက အဖြဲ႔ဝင္ေတြကို “လာဘ သကၠာရ သိေလာက” ေတြနဲ႔ တမ်ဳိး၊ သူတို႔က တုိင္းျပည္ကို ကယ္တင္ေနတာပါလုိ႔ ယံုေအာင္ဝါဒေတြျဖန္႔လို႔ တဖံု၊ စစ္တပ္ႀကီးကိုလည္း ရာထူးဌာနႏၱရ (စစ္တုိက္တတ္သူကသာ သမၼတလုပ္ရမယ္ စသည္) ေတြနဲ႔ တသြယ္၊ တို႔သာလွ်င္ တုိင္းျပည္ခ်စ္တယ္၊ က်န္သူေတြ အဖ်က္သမား စသည္နဲ႔ တနည္း၊ အမ်ဳိးမ်ဳိး ဝါဒေတြျဖန္႔ခဲ့တယ္။

အဲဒီေတာ့ အဲဒီအဖြဲ႔အစည္းႀကီးေတြဟာ တိုင္းျပည္ ဘာျဖစ္ေနသလဲ၊ ျပည္သူေတြ ဘယ္အေျခ ေရာက္ေနသလဲ ဆိုတာေတြကို အမွန္အတိုင္း မသိၾကေတာ့ဘူး၊ စစ္အစိုးရေျပာတာသာ အမွန္၊ လုပ္တာသာ အဟုတ္လုိ႔ျမင္ၿပီး ခုိင္းသမွ်ေတြကို လုပ္၊ ေစသမွ်ေတြကိုျပဳၿပီး ေတာ္၏၊ မေတာ္၏ စဥ္းစားရေကာင္းမွန္းပင္မသိတဲ့ အေျခေတာင္ေရာက္ကုန္ၾကတာေပါ့။ ဘယ္ေလာက္ ရင္နာဖို႔ေကာင္းသလဲ ဆိုရင္ ေက်ာင္းသားျပည္သူကို ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္၊ ရဟန္းသံဃာကို ႐ိုက္ႏွက္ဖမ္းဆီး ညႇဥ္းပန္း ေထာင္ခ်တာေတြကိုေတာင္ ျပဳလုပ္ေကာင္းတဲ့ အမႈေတြရယ္လို႔ ထင္ျမင္ေနၾကၿပီေလ။

ဒီေတာ့ ျပည္သူလူထု တုိင္းရင္းသားေတြက သံဃာမဟာနာယက အဖြဲ႔ႀကီးကိုလည္း မၾကည္ညိဳႏိုင္ေတာ့၊ မဟာနာယကအဖြဲ႔ဆိုတာ ဘာမွ မဟႏိုင္တဲ့ ပါတာဖတ္ အဖြဲ႔လို႔ ေျပာၾကတယ္၊ စစ္တပ္ႀကီးကုိလည္း ရြံ႕ရွာမုန္းတီးလုိက္ၾကတာ၊ စစ္ဆိုရင္ ေရေတာင္ စစ္မေသာက္ခ်င္ဘူးလုိ႔ေျပာတဲ့ အဆင့္ကုိေရာက္ေရာ။ ျပည္သူ ရြံ႕မုန္းၿပီဆုိရင္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ကုစားလို႔ မေပ်ာက္ႏိုင္ဘူး။ နမူနာျပရရင္ ဘုမသိ ဘမသိနဲ႔ သ႐ုပ္ေဆာင္ရရင္ၿပီးေရာဆုိၿပီး ဝါဒျဖန္႔ ဇာတ္႐ုပ္လုပ္လုိက္မိတဲ့ ဝိုင္းစုခုိင္သိန္းတို႔လို႔ သ႐ုပ္ေဆာင္ေလးေတြက သက္ေသပဲေလ။ အခု ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေရာက္ခုိက္မွာလည္း အဲဒီလိုမ်ား ျဖစ္ရင္ ခက္ရခ်ည္ရဲ့လုိ႔ စိုးထိတ္မိတာ အမွန္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ျပည္သူက စစ္အစိုးရလို မ႐ိုင္းပါဘူး။ ကိုးကြယ္ရာနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးကို ေနရာအလုိက္ စည္းျခားရာမွာ စစ္အစိုးရထက္ေတာင္ လိမ္မာပါတယ္။

အခု ဆရာေတာ္ႀကီးကို ဝါဒမႈိင္းမိေနသူလို႔မထင္ဘဲ ကိုးကြယ္ရာအျဖစ္ ဆည္းကပ္ၾကတာကျဖင့္ တကယ့္သဒၶါစစ္ သဒၶါအမွန္ပါ။ စစ္အစိုးရ အဆက္ဆက္လို ‘အက်ဳိးလုိလုိ႔ ေညာင္ေရေလာင္း’ တဲ့ အသံုးခ် ဆည္းကပ္မႈမ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလုိ ျပည္သူ႔ကုိးကြယ္မႈနဲ႔ စစ္အစိုးရရဲ႕ ခ်ဥ္းကပ္မႈကို ႏိႈင္းယွဥ္ၿပီး ဝါဒမႈိင္းေအာက္က ႐ုန္းထြက္ေတာ္မူၾကေစခ်င္ပါတယ္။ အခုလို ဝါဒမွိဳင္းမိသူေတြရယ္လုိ႔ ေခၚဆုိလုိက္တာဟာ အေၾကာင္းမဲ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သာဓကေဆာင္ရရင္ ဒီ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးကိုယ္တုိင္  ၾကံဳတဲ့အေၾကာင္းအရာကိုပဲ တင္ျပလုိက္ပါရေစ။

တေန႔မွာ ဆရာေတာ္ႀကီးက သူဆီေရာက္လာတဲ့ ဒု သမၼတ ၂ ဦးကို ၾသဝါဒေပးပါသတဲ့၊ လူဘဝမွာ ေသခါနီးကာလ မရဏသႏၷေဇာ ေစာရာကာလက အေရးအႀကီးဆံုးပဲ၊ ကုသိုလ္အားေကာင္းသူအဖို႔ ကုသုိလ္ေဇာေတြျဖစ္ေပၚၿပီး သုဂတိဘဝကိုေရာက္ႏိုင္သလုိ အကုသုိလ္အားႀကီးသူေတြဟာလည္း အကုသိုလ္ေဇာေတြထင္လာၿပီး အပါယ္ဒုဂၢတိက်တတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒကာတုိ႔ဟာ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာတုန္းက သံဃာေတာ္ေတြကို ပစ္မွားက်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ အျပစ္ေတြကို ဝန္ခ် ေတာင္းပန္သင့္ၾကတယ္လုိ႔ မိန္႔လုိက္ေတာ့၊ အဲဒီ ဒုသမၼတေတြက သူတုိ႔ အထက္သမၼတကို ေျပာျပတဲ့အခါ သမၼတကိုယ္တိုင္လာၿပီး ဝါဒျဖန္႔သြားပံုက သံဃာေတာ္ေတြကို သူတို႔ မပစ္မွားပါေၾကာင္း ဆရာေတာ္ၾကားတဲ့ စကားေတြဟာ သတင္းမွားေတြျဖစ္ေၾကာင္း TV မွာ ျမင္ရတဲ့ ႐ုပ္ပံုေတြဟာလည္း ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ ဖန္တီးထားတာေတြသာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာင္လိမ္ပါေတာ့တယ္။ ဆရာေတာ္ႀကီးဟာလည္း ဘက္ၿပိဳင္မေျပာလုိေတာ့လို႔ ႏႈတ္ဆိတ္ေနေတာ္မူခဲ့တယ္တဲ့။ ဒါေတာင္ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ျပည္ပမွာ မေဟာေျပာခဲ့ပါနဲ႔လို႔ ႏူတ္ပိတ္သြားေသးသတဲ့။

ဒါက သံဃာကို ဝါဒျဖန္႔ပံုေတြထဲက တခုေပါ့။ စစ္တပ္ကို ဝါဒျဖန္႔ပံု သက္ေသတခုျပရရင္ ပင္စင္ ေပးခံထားရတဲ့ ဗုိလ္မွဴးႀကီးတေယာက္၊ သူ႔ထံကို အရာရွိစစ္ဗုိလ္ငယ္ေတြ ေရာက္လာပါေရာ။ အဲဒီအခါမွာလည္း ဗုိလ္မွဴးေဟာင္းက အထက္မွာ ဆရာေတာ္ႀကီးေျပာသလို သံဃာေတာ္ေတြကို ပစ္မွားတာ မေကာင္းေၾကာင္း၊ စိတ္မေကာင္းေၾကာင္းေျပာျပလုိက္ေတာ့ စစ္ဗုိလ္ငယ္ေတြက အစ္ကိုႀကီး အဲဒီသတင္းေတြမယံုနဲ႔၊ BBC၊ VOA ညာေနတာ၊ ပံုေတြကလည္း ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ ဖန္တီးထားတာတဲ့၊ စစ္ဗုိလ္ေဟာင္းႀကီးခမ်ာ အံ့ၾသက်န္ခဲ့ရတယ္။ အရာရာတုိင္း ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔လုပ္လုိ႔ရတယ္လုိ႔ ထင္ေနတဲ့ သူ႔စစ္ဗိုလ္ငယ္ေတြရဲ႕ အသိဉာဏ္ကိုလည္း တို႔ထက္ေတာင္ ဆိုးသြားပါေရာလားလုိ႔ ေတြးလုိက္သတဲ့။ ဒါေတြဟာ တကယ္ျဖစ္ခဲ့တာေတြပါ။

ေႂကြးေၾကာ္သံေတြ ဆိုင္းဘုတ္ေတြ ထင္တုိင္းထုတ္ၿပီး အာဏာကို ဆုပ္ကိုင္သြားလုိက္တာ တိုင္းျပည္ကို ဖြတ္ဖြတ္ညတ္ညတ္ေၾကေရာ။ “လိမ္ညာတတ္သူဟာ က်န္တဲ့ မေကာင္းမႈေတြကိုလုပ္ဖို႔ ဝန္မေလးေတာ့ဘူး” ဆိုတဲ့ ဘုရားစကားေတာ္ကို ဆင္ျခင္ၿပီး ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးအေနနဲ႔လည္း တိုင္းျပည္ကို ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ ျပည္ပႏိုင္ငံေတြရဲ့ ပကတိအေျခအေနေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံျခား မုန္း ႏိုင္ငံျခား ေၾကာက္ေရာဂါစြဲေနတဲ့ စစ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္းေဟာင္းေတြနဲ႔ လက္ရွိ ႐ုပ္ေသးအစိုးရကို ဆံုးမၾသဝါဒ ေပးပါရန္ ႐ိုေသစြာ ေလွ်ာက္ထားလုိက္ပါတယ္ ဘုရား။

သမိုင္းကိုျပန္ၾကည့္ရင္ တုိင္းျပည္အေရးတိုင္း အေရးတုိင္း ဦးမေလးတတ္တဲ့ ပုဂံေခတ္က ပံသကူ မေထရ္၊ ရွင္ဒိသာပါေမာကၡ မေထရ္၊ အင္းဝေခတ္က စႀကိဳသူျမတ္ေထရ္၊ ကိုလုိနီးေခတ္က ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမ၊ ဦးဝိစာရေထရ္တို႔ရဲ့ လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ေလွ်ာက္ေတာ္မူၾကေစခ်င္ပါတယ္ဘုရား။ “မိေခ်ာင္းမင္း ေရခင္းျပ ဘုန္းႀကီး စာခ်” တယ္လို႔ မမွတ္ယူၾကေစခ်င္ပါ ဘုရား။ “ရာဇ ဝလႅဘ” မင္းကၽြမ္းဝင္ျခင္းဂုဏ္ထက္ ျပည္သူ႔အေရး၊ သာသနာ့အေရးကို ရြပ္ရြပ္ခၽြံခၽြံ ေဆာင္ေတာ္မူလုိ႔ သမုိင္းဝင္မည့္ဂုဏ္က ပို၍ တန္ဖိုးႀကီးလွပါတယ္ ဘုရား။ ဘုရားရွင္လည္း သာဓုေခၚေတာ္မူမည္မွာ ဧကန္ျဖစ္ပါတယ္ ဘုရား။ ဒါေၾကာင့္ ဝါဒမႈိင္းကလႊတ္ေျမာက္ၿပီး အမ်ဳိးသားေရး ရင္ၾကားေစ့ေအာင္၊ ဖမ္းဆီး ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ အျမန္ဆံုးလႊတ္ေပးေအာင္၊ တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ စစ္မခင္းေအာင္၊ တစံုတေယာက္ရဲ့ ႀကိဳးဆြဲ အစိုးရမဟုတ္ဘဲ ျပည္သူ႔အက်ဳိးလိုလားတဲ့ အစိုးျဖစ္ေအာင္ ဓမၼလႈိင္းနဲ႔ ျပန္လည္ ထြန္းျပႏိုင္ေတာ္မူပါေစလုိ႔ ေျခစံုဦးခိုက္ ေလွ်ာက္ထားပါတယ္ ဘုရား။