ညစ္ႏြမ္းေၾကာင္းအမႈ -မဇၹပမာဒ႒ာန အေၾကာင္း

(2007-ခုႏွစ္ထုတ္ စတင္ဘာလထုတ္ျမတ္ပန္းရဂံု ဓမၼစာေစာင္ တြင္ပါေသာ ခင္ေမာင္သိန္း(တြံေတး)၏ ´သုရာေမရယ မဇၹပမာဒ ႒ာနာ ေ၀ရာမဏိ´ သိကၡာပုဒ္တြင္ ေဆးလိပ္ ပါမပါ၊ ကမၼကိေလသာ တရားတြင္ အရက္ေသစာ မပါသျဖင့္ အရက္ေသာက္ျခင္းသည္ အျပစ္ရွိ´မရွိဟူေသာ ေမးခြန္းကို ေျဖၾကားေပးထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။)

မဇၹပါနတြင္ ေဆးလိပ္ ပါ´မပါ။ မဇၹပမာဒ႒ာနတြင္ ေဆးလိပ္ ပါ´မပါ။ ကမၼကိေလသတြင္ အရက္ ပါ´မပါ
အေျဖ….

(က) မဇၹပါန ႏွင့္ မဇၹပမာဒ႒ာနတြင္ ေဆးလိပ္`ပါ´မပါ။
´
မဇၹ´ သဒၵါ ႏွစ္ခုစလုံး အရတူသျဖင့္ တစ္ေပါင္းတည္း ေျဖပါမည္။ ခုဒၵကပါဌ အ႒ကထာတြင္ ´မဇၹ ႏိၱ တဒုဘယေမ၀ မဒနီယေ႒န မဇၹံ´၊ ထိုသုရာ(ေသရည္)ႏွင့္ ေမရယ(အရက္) ႏွစ္မ်ဳိးကိုသာလွ်င္ ယဇ္မူးျခင္း၏အၾကာင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မဇၹ-ဟူ၍ ဆိုအပ္၏။
`
ယံ၀ါ ပနညမၸိ ကိဥၥိ အတၳိ မဒနီယံ၊
ေယန ပီေတန မေတၱာ ေဟာတိ ပမေတၱာ၊
ဣဒံ ၀ုစၥတိ `မဇၹံ´။(ခုဒၵကပါဌ၊ ႒၊ 17)

တစ္နည္းကား= သုရာေမရယမွ တစ္ပါးေသာ တစ္စံုတစ္ခု ယစ္္မူးေၾကာင္းျဖစ္ေသာ အရာ၀တၳဳကို ေသာက္သံုး၍ မူးယစ္ ေမ့ေလ်ာ့၏ ၊ ထိုယစ္မူးေၾကာင္းျဖစ္ေသာ အရာ၀တၳဳကိုလည္း မဇၹ ဟုဆိုအပ္၏ဟု ႏွစ္နည္းဖြင့္ဆိုထားပါသည္။

အထက္ပါ အဖြင့္ႏွစ္မ်ိဳးစလံုးအရ မူးယစ္ေမ့ေလ်ာ့ေစတတ္ေသာ အရက္ေသစာအားလံုးသည္ မဇၹမည္၏။
ဤတြင္ အရက္ေသာက္ျခင္းကို ရသာရံုဟုဆိုအပ္ေသာ ကာမဂုဏ္တို႔၌ ေဖာက္ျပန္ေသာ အက်င့္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကာေမသုမိစၧာစာရကံ၌ သြင္းယူသည့္နည္းတူ ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္းကိုလည္း ကာေမသု မိစၧာစာရကံ၌ သြင္းယူသင့္သည္မဟုတ္ပါေလာ ဟူျငားအံ့။

ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္းကို ရသာ႐ုံဟုဆိုအပ္ေသာ ကာမဂုဏ္တို႔၌ လြန္လြန္က်ဴးက်ဴး ခံစားျခင္းဟု မုခ်အားျဖင့္ မဆိုသာ။ ဆိုႏိုင္သည္ဟုပင္ယူဆလွ်င္လည္း ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္းသည္ အရက္ေသာက္ျခင္းကဲ့သို႔ မူးယစ္ေမ့ေလ်ာ့ကာ မေကာင္းမႈျပဳဖို႔ရာ အလားအလာရွိလာသည္မဟုတ္။

ဥစၥာဆံုးပါး၊ ခိုက္ရန္ပြားခဲ့၊ နာမ်ားျခင္းေၾကာင္း၊ မေကာင္းသတင္း၊ တြင္းအဂၤါလွန္၊ ပညာဥာဏ္လည္း၊ အားနည္းေအာင္ျပဳ၊ ဤေျခာက္ခု၊ ေသာက္မႈေသရည္ျပစ္။(ပရိတ္ႀကီးနိႆယသစ္၊ 178၊ ဒီ၊ 3၊ 148)ဟူသည္ႏွင့္အညီ အရက္ေသာက္သူ မ်က္ေမွာက္ဘ၀၌ပင္ ခံစားရမည့္ အျပစ္ေျခာက္ပါးရွိ၏ ။

ထို ေျခာက္ပါးတြင္ ေဆးလိပ္ေသာက္သူအား ဥစၥာဆံုးပါး ယုတ္ေလ်ာ့ျခင္းႏွင့္ အနာေရာဂါမ်ားျခင္းဟူေသာ အျပစ္မ်ားျဖစ္ႏိုင္၏။ ခိုက္ရန္ျဖစ္ပြားျခင္း၊ မေကာင္းသတင္းထြက္ျခင္းမ်ားအခါအားေလ်ာ္စြာ ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ဆိုဦးေတာ့ အရွက္မရွိေတာ့သည့္ အေနအထား၊ အသိဥာဏ္အားနည္းသည့္အဆင့္ထိေတာ့ မေရာက္ႏိုင္ေပ။

တစ္ဖန္ အရက္ကို မျပတ္မွီ၀ဲအပ္၊ အႀကိမ္မ်ားစြာ ေသာက္သံုးအပ္သူ၏ တမလြန္ဘ၀အက်ိဳးကား ငရဲ၊ တိရစၧာန္၊ ၿပိတၱာဘံုတို႔၌ ျဖစ္တတ္၏။ ေအာက္ထစ္ဆံုးအက်ိဳးကား လူျဖစ္လွ်င္ပင္ အရူးအႏွမ္း အဆြံ႔အအ ျဖစ္တတ္၏။
ေဆးလိပ္ေသာက္သူအား ထိုကဲ့သို႔ေသာ အျပစ္ေတြ ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ဆိုဖြယ္အေၾကာင္းမရွိေပ။ ေငြကုန္ျခင္း၊ ေရာဂါရျခင္းမ်ား တူႏိုင္ေသာ္လည္း အရက္ေသာက္သူႏွင့္ ေဆးလိပ္ေသာက္သူ ႏွစ္ေယာက္တို႔၏ မေကာင္းမႈ႔ ျပဳဖို႔ အလားအလာ၊ ေကာင္းမႈ၌ ေမ့ေလ်ာ့ဖို႔ အလားအလာရွိပုံျခင္း မတူႏိုင္ေပ။

ရသာရုံ၌ ခံုမင္ပံုျခင္းလည္း ထပ္သူမျပဳသင့္ေပ။ ထိုကဲ့သို႔သာ အေၾကာင္းရွာလွ်င္ ကြမ္းစားျခင္း၊ ေဆးငံုျခင္း၊ ပီေက၀ါးျခင္းမွအစ ထမင္းစားရဖြယ္ပင္မျမင္။
ဤဆုိအပ္ၿပီးေသာ စကားရပ္တို႔ျဖင့္ မဇၹပုဒ္ အဖြင္႔အရ မဇၹပါန၊ မဇၹပမာဒ႒ာန တို႔တြင္ ေဆးလိပ္မသြင္းသင့္ေၾကာင္းကိုသာ ဆိုသည္။ ေဆးလိပ္ေသာက္သင့္ေၾကာင္း ေထာက္ခံေရးသားေနျခင္း မဟုတ္ေပ။ ေဆးလိပ္၏ မ်က္ေမွာက္ မေကာင္းက်ိဳးကို ဗဟုသုတရွိလ်င္ ရွိသေလာက္ လူတိုင္းအသိပင္ျဖစ္၏။

ထုိ႔ျပင္လည္း ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္းသည္ သာမာန္လူအဖို႔ အပါယ္ေလးပါး က်ေရာက္ေစနုိင္ေလာက္ေသာ ဒုစရုိက္မႈ မဟုတ္ ေသာ္လည္း တရားအားထုတ္ေနေသာ ေယာဂီအဖို႔ ေၾကာင့္ၾက စုိက္ဖြယ္ တရားအတြက္ အေႏွာင့္အယွက္ ပလိေဗာဓငယ္ စာရင္း၀င္ႏိုင္၏။

(ခ)ကမၼကိေလသတြင္ အရက္ေသစာ ပါ, မပါ။

သုတ္ ပါေထယ်ပါဠိေတာ္ သိဂၤါလသုတ္တြင္ ပါဏာတိပါတ၊ အဒိႏၷဒါန၊ ကာေမသုမိစၧာစာရ၊ မုသာ၀ါဒ အားျဖင့္ ကမၼကိေလသ (ညစ္ႏြမ္းေၾကာင္းအမႈ) ကို ေလးပါးသာ ျမတ္ဗုဒၶေဟာ ေတာ္မူ၏။ သုရာေမရယ မပါ၀င္ေပ။ (ဒီ၊ 3၊ 147)
အေၾကာင္းကိုရွာေသာ္ မဂၤလသုတ္ေဒသနာတြင္ အာရတီ ၀ိရတီ ပါပါ၌ ပါပ (ယုတ္မာေသာအမႈ)အရ သုရာေမရယကို ေနာက္၌ မဇၹပါနာစ သံယေမာဟု ေဟာလတံၱျဖစ္၍ မေကာက္ယူရသကဲ့သို႔၊ ဤ၌လည္း သုရာေမရယ၏ မေကာင္းက်ိဳး၊ ဆိုးျပစ္ကို ေနာက္၌ သီးသန္႔ ေဟာလတံၱျဖစ္၍ ကမၼကိေလသ (ညစ္ႏြမ္းေၾကာင္းအမႈ႔) စာရင္းထဲမသြင္းဘဲ ငါးပါးသီလမွ ေရွ့ ေလးပါးကို သြင္း၍ ေဟာထား ျခင္းျဖစ္မည္ဟု ယူဆရေပသည္။


အရွင္ေကာ၀ိဒ (ေယာ)

မွတ္ခ်က္...ဆရာႀကီးေရႊဥေဒါင္းသည္ပင္ ဒီအယူအဆကို မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားအားေမးဖူးေၾကာင္းၾကားသိရဘူး၏။
ဗလိေဗာဓ=အလုပ္မ်ားျခင္း၊ဗာဟိယ-ျပင္ပအမႈမ်ားျခင္းကိုဆိုလိုပါသည္။

http://myatpanyagon.blogspot.com/ မွ