GO TOWARDS

ကမၻာAႏွံ႔ က “ေရႊ”…တံဆိပ္ ေလာ္စပီကာ ေတြ
ကူပါ ကယ္ပါ တေၾကာ္ေၾကာ္ေAာ္ေနရတဲ့
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ ့ ေမြးရပ္ေျမ Aေၾကာင္း နဲ ့
ခင္ဗ်ားတို ့နားထဲကို သံရည္ပူ ေလာင္းပါရေစ ။
ဆရာဝန္ေတြက ေဆးေရာင္း
Aင္ဂ်င္နီယာေတြက ေစ်းေရာင္း
ေတာ္သူေတြAကုန္ ေဘးေဂ်ာင္း
လူငယ္ေတြ Aကုန္ Aေတြးေစာင္း
ခြင္ရွာႏုိင္မွ သူေဌးေလာင္း ျဖစ္ႏုိင္မယ္။
ညာU့္ငွက္မေလး တစ္ေယာက္က ေဖာက္သည္ေမွ်ာ္

မိန္းမတန္ဖိုးကုိ ေရာင္းဖို ့ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္တဲ့။
ေစ်းသည္မေလးတစ္ေယာက္က ဝယ္သူေမွ်ာ္
Aေၾကြးပင္လယ္ၾကီးထဲ ကယ္သူမေပၚ
ေခတ္ၾကီးကိုက လည္သူေဆာ္။
ေရွ ့ေနာက္ မစU္းစားမိခဲ့တဲ့ ေမာင္ႏွံ
ရွိသမွ် ပစၥည္းေလးေတြကို ေပါင္ႏွံ
ေမြးလာမယ့္ ကေလးကေတာ့ Aေခ်ာင္ခံ။
ဂ်ာနယ္ေတြက Aတင္းAဖ်င္း ေရာင္းစား
လူပြဲစားေတြက Aခ်င္းခ်င္း ေရာင္းစား
လူတစ္ခ်ိဳ ့က လမ္းမေတြေပၚမွာ ေတာင္းစား
ကေလးငယ္ တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ ့ေက်ာင္းသြား
ပါရာဒို တစ္စီးက ဗြက္ေတြ စင္ေAာင္ ေမာင္းသြား။
ငါတုိ႔ ငိုသံေတြကို
Aိမ္နီးခ်င္း ႏုိင္ငံတစ္ခ်ိဳ ့က မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကတယ္။
ဖ်ာခင္းခ်င္သူ တစ္ခ်ိဳ ့ကလည္း သနားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကတယ္။
မီးခဲကိုင္ထားရသလိုပဲဆိုတဲ့ ေစတနာရွင္တို ့၊
Uီးတည္ခ်က္ ဆယ့္ႏွစ္ရပ္နဲ ့ လူ ့ျပည္ကိုဖ်က္ေနတာလား။
ခင္ဗ်ားတို ့စကားလံုး ၾကီးၾကီးေတြက ေကာ္ပီ သံစU္ပါ။
တစ္ျပည္လံုးလည္း နားညU္းေနျပီ… ေAာ္ဂလီ ဆန္ခ်င္စရာ။
ကုိယ့္ကိုယ္ကုိ ျပန္ၾကည့္မိေတာ့လည္း
မႏွစ္ကလည္း ဒီေနရာ
ဒီႏွစ္လည္း ဒီေနရာ
ရပ္ေနလည္း ဒီေလာက္
ေျပးသြားလည္း ဒီေလာက္မို ့
ငါ ့ေျခေထာက္ ေတြကေတာင္ ငါ့ကို ေျပာတယ္။
သူတို ့ဆက္မေလွ်ာက္ခ်င္ေတာ့ဘူးတဲ့။
ငါ့လက္ေတြကလည္း သစၥာေဖာက္ျပန္တယ္။
Aရွံဳးေပး လက္ေျမွာက္ျပီး ေထာက္ခံတယ္။
ဒီလုိနဲ ့...
စိတ္ထဲမွာပဲ သိမ္းထားေနရတဲ့ Aိပ္မက္ေတြလည္း ေခါက္ရိုးေၾက။
ျဖစ္ခ်င္တာနဲ ့ျဖစ္လာတာေတြက ေဇာက္ထုိးေတြ။
လူ ့သက္တမ္း တစ္ဝက္က်ိဳးျပီဆိုတဲ့ Aခ်က္ေပးသံေတြလည္း ျမည္လာျပီ။
က်န္တဲ့သက္တမ္း တစ္ဝက္ကို ဆက္ေလွ်ာက္လွမ္းဖုိ ့ေတာင္ Aီလာျပီ။
“ဆန္တစ္ျပည္ကို ၁၅၀၀ ေတာင္” Aဲဒါ AဘြားညU္းတဲ့ Aသံ။
“ျမန္မာျပည္ဟာ ဘယ္သူမွ မေနခ်င္ၾကေတာ့တဲ့ Aရပ္ ျဖစ္သြားျပီ” Aဲဒါ ခါးသီးတဲ့ Aမွန္။
ဒီၾကားထဲ…
နာဂစ္က တစ္ခ်က္ေမႊ ့
Eရာဝတီက လူေတြခမ်ာ Aသက္ေစ့
တစ္ခ်ိဳ ႔လူေတြကလည္း Aကြက္ေရႊ ့
Aစိုးရ ကုလားထုိင္ကေတာ့ တစ္ခ်က္မေရြ ့
ျမန္မာျပည္ၾကီးကေတာ့ ဝမ္းဗိုက္ေဟာင္းေလာင္းနဲ ့Aခက္ေတြ႔။
AစိုးရကAစ သူခိုးဓားျပ ေတြဆို
ေပါင္းစားတတ္မွ မိုးက်ေရႊကိုယ္
တိုင္းျပည္တစ္ခုလံုး ပုိးက်ေနလို ့
သူမ်ားဆီမွာ ကၽြန္ခံဖုိ့ goၾကေပဗ်ိဳ ့……..။