အရွင္ပညာနႏၵ
စက္တင္ဘာ ၁၆၊ ၂၀၁၁
ထား၀ယ္သံ၀ဲ၀ဲနဲ
့စကားေျပာတတ္တဲ့ ထား၀ယ္ဆရာေတာ္ ဦးအဂၢဓမၼကုိ၂၀၀၇
ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးအၿပီး ကာလီဖုိနီးယားၿပည္နယ္က ၿမဳိ႕ေလးတၿမဳိ ့မွာ စတင္
ဆုံဆည္းခဲ့တာပါ။
ေတြ႕ဆုံခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္းကေတာ့ ေရႊ၀ါေရာင္တာ္လွန္ေရးကာလမွာ န၀တစစ္အစုိးရက ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြကုိ ရက္ရက္စက္စက္႐ုိက္ႏွက္ဖမ္းဆီးေထာင္ ခ်ခဲ့တာေ တြေၾကာင့္ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြ ေသြးေျမက်ခဲ့ရသလုိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းအေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ခ်ိတ္ပိတ္ခံ ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီကိစၥေတြကုိအေျခခံၿပီး မစုိးရိမ္ဆရာေတာ္ၾကီးနဲ ပီနန္ဆရာေတာ္ႀကီးတုိ႔ႏွစ္ပါးဦးေဆာင္ၿပီး သာသနာ့ဥေသွ်ာင္အျပည္ဆုိင္ရာျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ကုိဖြဲ႕ ဘုိ ့ေဆြးေႏြး တုိင္ပင္စဥ္က ႏွစ္ရက္ သုံးရက္ခန္ ့အတူေနခဲ့ရလုိ ့ပုိၿပီးရင္းႏွီးခဲ့ပါတယ္။
ဘုန္းေမာ္အေရးအခင္းျဖစ္ၿပီးမၾကာမွီ တပည့္ေတာ္တုိ႔ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြ ဒီအတုိင္းထုိင္ၾကည့္ေနလုိေတာ့မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ တခုခု ေတာ့လုပ္ရေတာ့မယ္ ဆုိတာ စဥ္းစားလာမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ နီးစပ္ရာလုပ္ေဖာ္ကုိင္ဘက္ေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ဦးေခမာစာရ (ေတာတြင္းရဟန္း ပ်ဳိသမဂၢဥကၠဌ)၊ ဦးေကာသလႅ (နတ္မွီး)၊ ဦးနႏၵ၀ံသ (ေမဒိနီ) စတဲ့သံဃာေတာ္ေတြနဲ ့စုေ၀းတုိင္ပင္ၾကၿပီး ရန္ကုန္တုိင္း ရဟန္းပ်ဳိသမဂၢကုိဖြဲ႕ စည္းခဲ့တယ္။ တပည့္ေတာ္ကုိ ဥကၠဌတာ၀န္ေပးလုိ႔ ဥကၠဌအျဖစ္တာ၀န္ယူၿပီး မင္းကုိႏုိင္၊ ကုိကုိႀကီး၊ မုိးသီးဇြန္၊ ကုိေဌးႂကြယ္တုိနဲ႔အတူ ၈၈ မွာပါ၀င္လႈပ္ရွားခဲ့ပါတယ္။
ရန္ကုန္တကၠသုိလ္၊ တံတားနီ စတဲ့ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေဟာေျပာခဲ့သလုိ တဘက္ကလည္း ရပ္ကြက္တြင္း စစ္တပ္ဒလွ်ဳိေတြက မီး႐ႈိ႕မယ္သတင္းရ လုိ ့မီးေဘးအႏၱရာယ္ကေနကင္းေ၀းေအာင ္ေန႔ ည မနားေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္။ ေျပာမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အမ်ားႀကီးပါဘဲဘုရား။ သူအဖမ္းခံခဲ့ရပုံကုိလည္း ခုလုိေျပာျပပါတယ္။ ၈၈ ခုႏွစ္၊ ႏုိ၀င္ဘာ (၅) ရက္ေန႔မွာ ကိစၥတခုရွိလုိ႔ အျပင္ကုိခဏသြားတယ္။ ကန္ဘဲ့ ကားမွတ္ တုိင္မွာ ကားေစာင့္ေနတုန္း ပထမအႀကိမ္အဖမ္းခံရတယ္။ ရဲစခန္းေရာက္သြားတယ္။ ရဲစခန္းေရာက္ေတာ့ မင္းသမီးစခန္းကုိ ေက်ာင္း သားေတြပုိ႔ေပးသလား၊ မင္းသမီးစခန္းဆုိတာ ဘယ္မွာရွိလဲ၊ အဆက္အသြယ္ရွိသလား ဘာညာနဲ ့ေမးတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးစုံေအာင္ေမးၿပီးေတာ့ ျပန္လြတ္ေပးလုိက္တယ္။ အေရးအခင္းကာလတုန္းက အဲဒီရဲစခန္းကုိ ဆႏၵျပသူေတြက မီး႐ႈိ႕မယ္ လုပ္ေတာ တပည့္ေတာ္ကတားလုိ႔ မီးမ႐ႈိ႕ျဖစ္ဘူး။ အဲဒါေတြကုိသူတုိ ့သိတယ္။ တပည့္ေတာ္လည္း အႏၱရာယ္ရွိေနၿပီဆုိတာေတာ့သိေနၿပီ။
အေျခအေနမပ်က္ ေက်ာင္းမွာျပန္ေနၿပီး စာသင္စာခ်အလုပ္ေတြဆက္လုပ္ရင္း တဘက္ကလည္း ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြကုိ သုိသုိ သိပ္သိပ္ ဆက္လုပ္ေနတယ္။ ၉၁ ခုႏွစ္၊ ေဖဖ၀ါရီ (၁၈) ရက္ေန႔၊ ည (၁၂) နာရီေလာက္မွာ စစ္ကား (၁၂) စီးေလာက္နဲ စစ္တပ္လုံထိန္း ရဲေတြလူအင္အား (၄၀၀) ေက်ာ္ေလာက္က ေမဒီနီေက်ာင္းတုိက္ကုိ၀ုိင္းထားၿပီး သူတုိ႔လုိခ်င္တဲ့ သံဃာစာရင္းေတြျပၿပီး လာဖမ္းတယ္။ တပည့္ေတာ္အပါအ၀င္ (၂၃) ပါးကုိဖမ္းၿပီး ရန္ကုန္ေျခာက္ထပ္ႀကီးတရား႐ုံးကုိေခၚသြားတယ္။ အခန္းက်ယ္ႀကီးထဲမွာ သံဃာေတြကုိစုျပဳံၿပီး ထားတယ္။ ေနာက္ေန႔မနက္ (၉) နာရီေလာက္မွာ တပည့္ေတာ္တပါးထဲကုိ ေထာက္လွမ္းေရး (၁၂) က ဗုိလ္ႀကီးတင္ထြန္းကစစ္တယ္္။ အစတုန္းကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးေမးပါတယ္။ ပတၱနိကုဇၹန ကံေဆာင္တုန္းကပါလား။ ရဟန္းပ်ဳိသမဂၢမွာ ဥကၠဌလုပ္ခဲ့တယ္မဟုတ္လားေမးတယ္။
တပည့္ေတာ္လည္း အမွန္အတုိင္းဘဲေျဖတယ္။ ဟုတ္တယ္ လုပ္ခဲ့တယ္လုိ႔ အမွန္အတုိင္းေျဖတယ္။ တပည့္ေတာ္နဲ႔ပက္သက္တဲ့သူတုိ႔ စုေဆာင္းထားတဲ့အခ်က္ အလက္ေတြထုတ္ျပတယ္။ တပည့္ေတာ္ငယ္ငယ္တုန္းက ရဟန္းမ၀တ္ခင္ (၁၅) ႏွစ္သားေလာက္တုန္းက လက္ေ၀ွ႔ထုိးဘူးတယ္။ အဲဒါေတြကအစ သူတုိ႔သိေနတယ္။ တပည့္ေတာ္ကုိ ေသနတ္နဲ႔ခ်ိန္ၿပီး အေသခံမလား အမွန္အတုိင္းေျပာမလား ႀကဳိက္တဲ့လမ္းကုိေရြးလုိ ့ၿခိမ္းေၿခာက္တယ္။
ေနာက္ေတာ့ သူတုိ႔လုိခ်င္တဲ့အေျဖမရေတာ့ ေ-ာက္ေကာင္ -ေ-ာက္ ဘုန္းႀကီး ေခါင္းမာတယ္ဆုိၿပီး မ်ဳိးစုံေအာင္ဆဲတယ္။ သူ႔တပည့္ သုံးေယာက္ကုိေခၚၿပီး တပည့္ေတာ္လက္တဘက္စီကုိ ေနာက္ျပန္လူႏွစ္ေယာက္ကုိခ်ဳပ္ခုိင္းတယ္။ တေယာက္က တပည့္ေတာ္မ်က္ႏွာကုိ သကၤန္းနဲ႔စည္းလုိက္ၿပီး၊ ဒါက စည္ေတာ္ႀကီးထုိးကြ ဒါက စည္ေတာ္ေလးထုိးကြေျပာၿပီး မ်က္ႏွာနဲ႔ရင္ဘက္ေတြကုိ ၀ုိင္းထုိးတာ တပည့္ ေတာ္ေမ့သြားတယ္။
တပည့္ေတာ္သတိရလာေတာ့ ေရွ႕သြားတေခ်ာင္းက်ဳိးေနၿပီ။ တကုိယ္လုံးေသြးေတြေပေနတာေတြ႕ရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အတင္းလူ ၀တ္လဲခုိင္းတယ္။ (၃) ရက္ေလာက္စစ္ၿပီးေတာ့ အင္းစိန္ကုိပုိ႔လိုက္တယ္။ တုိတုိေျပာရရင္ေတာ့ဘုရား တပည့္ေတာ္ကုိ ၅/ညပုဒ္မ တပ္ၿပီး စစ္ခုံ႐ုံးက ေထာင္ဒဏ္ (၇) ႏွစ္ခ်လုိက္တယ္ဘုရားလုိ႔ ... သူအဖမ္းခံ အႏွိပ္စက္ခံခဲ့ရတာေတြကုိ ရွည္လ်ားစြာ နာနာက်င္က်င္ေျပာျပပါတယ္။
သူ ေျပာျပတာေတြကုိနားေထာင္ၿပီး အေတာ္ေလးစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသလုိ စစ္တပ္ဆုိတာ ပစ္ရင္မွန္ေအာင္ပစ္တယ္ မုိးေပၚေထာင္ပစ္တာ မပါဘူးဆုိတဲ့ ဗုိလ္ေန၀င္းရဲ႕စကားကုိ နားထဲမွာၾကားေယာင္လာပါတယ္။
ေထာင္ထဲမွာေနခဲ့ရတဲ့အေျခအေနေလးေတြေျပာျပပါဦးဘုရားဆုိေတာ့ ေထာင္ထဲကအေၾကာင္းေတြက အေတာ္မ်ားမ်ားလည္းၾကားဘူး ေနၾကလုိ႔ သိၿပီးသားျဖစ္မွာပါ။ အက်ဥ္းသားေတြကုိ တိရစၧာန္ေတြလုိ ဆက္ဆံသေဘာထားတဲ့ေနရာေတြျဖစ္သလုိ၊ လူ႔တန္ဘုိးကုိ အသိအမွတ္ မျပဳတဲ့ေနရာေတြပါ။ စဥ္းစားသာၾကည့္ေပေတာ့ အရွင္ဘုရားေရတဲ့။
ေထာင္ထဲမွာ ထူးထူးျခားၾကဳံခဲ့ရတဲ့ ရယ္စရာအျဖစ္အပ်က္တခုကုိေျပာျပပါေသးတယ္။ တေန႔မွာ သာယာ၀တီေထာင္ပုိင္ႀကီး ဦးၿမင့္သိန္း (တကၠသုိလ္ျမင့္သိန္း) က တပည့္ေတာ္တုိ႔ ဘုန္းႀကီးေတြ အလုပ္မရွိ အလကားေနေနတာ။ အဲဒီေတာ့ တပါးကုိ တေန႔ယင္ေကာင္ အ ေကာင္ (၂၀၀) ဖမ္းေပးရမယ္လုိလာေျပာတယ္။ တပည့္ေတာ္တုိ႔ သာယာ၀တီေထာင္မွာ အဲဒီတုန္းက ဘုန္းႀကီး (၁၄) ပါးရွိ တယ္။ ငယ္ငယ္ထဲကဘုန္းႀကီး၀တ္လာတာ သူမ်ားအသက္သတ္ဘုိ႔မဟုတ္ဘူး၊ မလုပ္ႏုိင္ဘူးေျပာလုိက္လုိ႔ အေအးတုိက္ထဲပုိ႔တာခံခဲ့ ရေသးတယ္ဘုရားလုိ႔ ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ႔ ေျပာျပပါတယ္။ (အဲဒီေထာင္ပုိင္ဘကီး ေနာက္ပုိင္း႐ူးသြားတာကုိ မ်က္ျမင္ေတြ ့ရေၾကာင္းေျပာျပ ပါတယ္)
ဆရာေတာ္ဟာ ေထာင္တြင္းဘာသာေရးအခမ္းအနားေတြမွာ အပရိဟာနိယတရား (၇) ပါးေဟာမိလုိ႔ ေျခေတြလက္ေတြကုိ ေဒါက္ေျခခ်င္း ခတ္တာကုိခံခဲ့ရၿပီး အေမွာင္တုိက္ထဲလည္း အပုိ႔ခံရဘူးေၾကာင္းလည္းေျပာျပပါေသးတယ္။
ဆရာေတာ္ဟာ အင္းစိန္ေထာင္၊ သရက္ေထာင္၊ သာယာ၀တီေထာင္တုိ႔မွာ ငါးႏွစ္နဲ႔ရွစ္လေနခဲ့ရၿပီး ၁၉၉၅ ခုႏွစ္၊ မတ္လ (၁၅) ရက္ေန႔ မွာ ေထာင္ကလြတ္ေျမာက္လာခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္မွာေတာ့ အေမရိကန္ႏုိင္ငံကုိထြက္ခြာလာခဲ့ၿပီး ေျမာက္ကာ႐ုိလုိင္းနားၿပည္နယ္မွာ ဓမၼိကာရာမသာ သနာ ့ရိပ္သာကုိတည္ေထာင္ၿပီး အမ်ဳိး ဘာသာ သာသနာအတြက္ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိပါတယ္။
မုိးမခ ဘေလာ့မွကူးယူေဖၚျပပါသည္။
0 comments:
Post a Comment