မိတ္ေဆြေကာင္းစာၾကည့္တိုက္ ဆရာေတာ္ အရွင္ဣႆရိယ ၏ ၃၆ ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔ပြဲ ကဗ်ာၿပိဳင္ပြဲ

ေတာ္သလင္းလျပည့္၊ စက္တင္ဘာ ၂၉တြင္ က်င္းပေသာ

မိတ္ေဆြေကာင္းစာၾကည့္တိုက္ ဆရာေတာ္ အရွင္ဣႆရိယ ၏ ၃၆ ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔ပြဲ ကဗ်ာၿပိဳင္ပြဲတြင္

ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကေသာ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ား၏ ကဗ်ာမ်ားစုစည္းမႈ

ေက်ာင္းသားအႀကီးမ်ား ၏ ကဗ်ာမ်ား

          ကဗ်ာအမည္                                 ယွဥ္ၿပိဳင္သူ

၁။ လူျဖစ္ရတဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္                          ေမာင္တင္ေမာင္ေဆြ     ( The Best Friend Library)

၂။ ဧရာ၀တီ ငိုခ်င္း                                    မတီနန္း (T.N)           (မယ္ေတာင္)

၃။ အလင္းရွာသူ                                                ေမာင္စည္သူပိုင္          (The Best Friend Library)

၄။ ေလွ်ာက္လွမ္းၾကစို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈဆီ                 ေမာင္မ်ဳိး၀င္းေအာင္      (စစ္စဘန္း)

၅။ ေရာ္ရြက္မ်က္ရည္                                 ေမာင္စၾကာ               (The Best Friend Library)

၆။ အၿပဳံးတစ္ခ်က္                                     ေနာ္ဟဲအဲ                  (မင္းမေဟာ္)

၇။ လူေလာက                                         နန္းပန္း၀တ္ရည္မင္း      (မင္းမေဟာ္)

၈။ ငါနဲ႔ငါ႔ရဲ့တိုက္ပြဲ                                      ေမာင္ဥကၠာဦး             (မင္းမေဟာ္)

၉။ ဓမၼဂုဏ္ရည္                                        ေမာင္မ်ဳိးမင္းစိုး            (ခ်န္ပီယံစက္ရုံ)

လူျဖစ္ရတဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္

၁။       အူ၀ဲ . . . အူ၀ဲ၊ သံကုန္ဟဲ၍

                    တခဏတာ၊ လူျပည္ရြာကို

                    တိုးေ၀ွ႔၀င္ေရာက္၊ လူျဖစ္ေျမာက္ခဲ႔။

                    ရွင္ေတာ္ဗုဒၶ၊ ဆုံးမရာ၀ယ္

                    မႏုႆဘာ၊ လူျဖစ္ရာမွာ

                    အလည္ခဏ၊ ဒုလႅဘတဲ႔။

                    ဒါကို ပိုင္ပိုင္၊ သင္ကုိယ္တိုင္က

                    သိေလာ႔ သိေလာ႔ . . . ။

၂။       ေရာက္လာခဏ၊ လူဘ၀မွာ

                    လူျဖစ္က်ဳိးနပ္၊ လူျဖစ္ျမတ္ေအာင္

                    ကိုယ္ပိုင္ဆုံးျဖတ္၊ ရည္မွန္းခ်က္အား

                    သင့္မွာခိုင္ခိုင္၊ သင္ကိုယ္တိုင္က

ရွိေလာ႔ ရွိေလာ႔ . . .။

                             ၃။       လူေတြက်င့္အပ္၊ တရားျမတ္လည္း

                                       သင့္မွာမရွိ၊ သင္မသိလွ်င္- -

                                       လူေတြသင္အပ္၊ ပညာရပ္လည္း

                                       ဘာမွ်မခက္၊ သင္မတတ္လွ်င္ - -

                                       လူေတြရွာအပ္၊ ပညာရပ္လည္း

                                       ဘာမွ်မဖက္၊ သင္မထက္လွ်င္ - -

                                       “ငါလိုလူသား၊ အဘယ္ျငားသို႔”

                                       သင့္အားကိုယ္တိုင္၊ တိုင္တိုင္ပင္ပင္

                                       ေတြးေလာ႔ ေတြးေလာ႔ . . .။

                             ၄။       လူေလာကလယ္၊ လူဘုံက်ယ္မွာ

                                       လူအမ်ားက်ဳိး၊ တိုင္းျပည္က်ဳိးကို

                                       တစ္ခုမထမ္း၊ မႀကိဳးပမ္းဘဲ

                                       ဘယ္သူေသေသ၊ ငေတမာလည္း

                                       ငေတေသေတာ႔၊ ဘယ္သူလာမလဲ

                                       နာမည္လည္းေသ၊ လူလည္းေသမို႔

                                       လူျဖစ္ခဏ၊ လူဘ၀တြင္

                                       လူလည္းမဆန္၊ တိရစၦာန္လား

                                       ကိုယ္တိုင္တဖန္၊ ေမးခြန္းျပန္ခါ

                                       ေမးေလာ႔ ေမးေလာ႔ . . .။

                             ၅။       ဤနည္းမတူ၊ လူတစ္လူကား

                                       သူ႔မွာပညာ၊ ျပည့္စုံျဖာေသာ္

                                       လူမ်ားကိုမွ်၊ ေပးေ၀ငွသူ

                                       လူအမ်ားက်ဳိး၊ တုိင္းျပည္က်ဳိးကို

                                       မွန္သည္ဟုထင္၊ ဟုတ္သည္ျမင္ေသာ္

                                       ကိုယ္က်ဳိးမေထာက္၊ သတၱိေျမာက္သူ

                                       ဤသူေသျငား၊ လူ႔ျပည္မ်ားမွာ

                                       ဤသူ႔ဂုဏ္နံ႔၊ သင္းရနံ႔ကား

                                       ထက္ေကာင္းကင္တိုင္၊ ပ်ံ႕ႏွံ႔ႀကိဳင္၏

                                       ဒီလူႏွစ္မ်ဳိး၊ သင္တစ္မ်ဳိးကို

                                       ေရြးေလာ႔ ေရြးေလာ႔ . . .။

                                                                                      ေမာင္ျပည္ခ်စ္

ဧရာ၀တီ ငိုခ်င္း

ေမခနဲ႔မလိခ             ေပါင္းစည္းကဧရာ

သူ႔ခမ်ာပင္ပန္းရွာေရာ႔ တသြင္သြင္စီးဆင္း

သူ႔ရဲ့ေက်ာခင္းေပၚ      ရက္ရက္စက္စက္နင္းေခ်

အားအင္ေတြခ်ိနဲ႔        တရႈိက္ရႈိက္ငို   အို . . .ဧရာ၀တီရယ္ . . . .။

လူအတၱေတြေၾကာင့္    ဒူးေထာက္ကာကြယ္ ေပ်ာက္မသြားပါနဲ႔

စံနမူနာထားေလာက္စရာ       လူေတာ္ေတြရွိပါေသးတယ္။

ခ်စ္ေသာဧရာ၀တီ      သင့္ရဲ့ေသြးေၾကာေတြကိုျဖတ္ေတာက္

လူစိတ္ေပ်ာက္ၿပီး       အသိဉာဏ္မဲ႔တဲ႔အာဏာရွင္ကို

သင္ရဲ့ျဖဴစင္သေဘာနဲ႔  ေရအလ်င္ေၾကာမွာ

ေမ်ာပါလို႔သြားေအာင္  စီးဆင္းလိုက္စမ္းပါ

သင့္ကိုခ်စ္တဲ႔ သင့္ခ်စ္သူေတြက သင့္အနား၀န္းရံ

သင့္ရန္မွန္သမွ်ကို      ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ . . .

မေၾကာက္နဲ႔ေတာ႔       ဧရာ၀တီေရ . . . . .။

                                                          သံေယာဇဥ္

အလင္းရွာသူ

                             အေမွာင္ယံတေလွ်ာက ္          လမ္းေပ်ာက္ေနတဲ႔လူတစ္ေယာက္

                             အေမွာင္မွာျမဴေတြဆိုင္းေတာ႔ လမ္းရယ္ကဘယ္မသိ

                             စမ္းတ၀ါး၀ါး၊ အကန္းသမားကဲ႔သို႔

                             ဆူးေညာင့္ခလုတ္ရယ္မျမင္ နင္းမိသမွ်

                             နာက်င္မႈကိုမေက်ာ္လႊား၊ ဒူးေထာက္ကာလဲခဲ႔ရတယ္။

                             တင္းမာတဲ႔စိတ္၊ “ျမ”တန္တဲ႔အေတြးေၾကာင့္

                             နာက်င္မႈကိုအံႀကိတ္၊ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခု

                             ႏြမ္းလွ်တဲ႔စိတ္ကိုျပင္၊ ႏႈတ္တြင္းမွအသံတစ္ခု

                             အားအင္ျပဳလွ်က္ ငါ . . .ဒီအေမွာင္ထုကိုေက်ာ္ျဖတ္မယ္။

                            

                             ဆုံးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ထပ္တူ

                             နာက်င္မႈကိုအၿပံဳးဆင္၊ အမုန္းျမင္ အားယုတ္တဲ႔စိတ္

                             ဒူးေျမက်ခဲ႔တာေၾကာင့္၊ မာန္တင္းကာေလကိုရႈသြင္း

                             အားတင္းလို႔ထခဲ႔ျပန္တယ္။

                             ယုံၾကည္မႈကိုႏွလုံးသြင္း၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အလင္းေရာင္

                             ငါမေသသေရြ႕ ရွာမယ္ .

                             အႏၱရာယ္ဟူသမွ်၊ လာပါလွမ္းခဲ႔

                             ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္၊ တြန္းလွန္ခ်င္တဲ႔စိတ္

                             တင္းမာတဲ႔စိတ္ကို၊ ယိမ္းယိုင္ဖို႔တိုက္တြန္း

                             မာအစြယ္ေတြနဲ႔၊ အႏၱရာယ္အသြယ္သြယ္

                             ရန္သူသဖြယ္၊ အဖ်က္စိတ္ေတြက

                             မာယာအေပါင္းနဲ႔ စိတ္ခႏၶာကို၊ အဖန္တစ္ရာတိုက္ခိုက္ေနေလေတာ႔သည္။

                            

                             ရင္ဆိုင္ရန္၀န္မေလး၊ ငါ႔ရဲ့သတိေသြး

                             ငါဆိုတဲ႔ မာန၊ ဒီစိတ္မွ်မတိုက္ႏိုင္ရင္

                             ငါလိုတဲ႔အလင္း၊ ဘယ္အခါမွရႏိုင္မည္မဟုတ္။

                             အားအင္ေပးတဲ႔၊ သတၱိဇြဲ

                             ကူညီေပးတဲ႔၊ လုံ႔လ၀ီရိယ

                             ငါဆိုတဲ႔ မာန္၊မာန၊ေဘာဘေတြနဲ႔

                             မိစၦာစိတ္ကိုအႏိုင္ၿဖိဳခြင္း၊ အလင္းဆီသို႔ေလွ်ာက္ခဲ႔ျပန္တယ္။

                             မႈန္၀ါး၀ါးရယ္ျမင္ကြင္းတစ္ခု၊ ျမဴေတြကင္းေတာ႔

                             ေၾသာ္ . . .ငါ႔မ်က္လုံးရယ္ ျမင္ပါေသးလား . . ။

                             အမွတ္မထင္၊ အသဲ၌ပင္စြဲမွတ္ေလာက္ေအာင္

                             စူးရွတဲ႔အသံတစ္ခ်က္၊ နားစည္ပဲ႔တင္ထပ္လို႔

                             အားရွိစရာစကား၊ နား၀တြင္ၾကား၍

                             မင္းလိုခ်င္တဲ႔ . . . . . အလင္း

                             ဟိုအေရွ႕တစ္ေနရာ၊ ရရွိမည္အမွန္

                             ဂ်ိဳး(ခ်ဳိး)ျဖဴငွက္တို႔ရဲ့ သစၥာအလင္းေရာင္အသံ . . . .။

                                                                                      ညေရာင္ (ေက်ာက္တန္း)

ေလွ်ာက္လွမ္းၾကစို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ႔ဆီ

စစ္ကၽြန္စနစ္             ဖုံးလႊမ္းေနသည့္

ျမန္မာျပည္၀ယ္                   လူ႔အသိစိတ္

နည္းနည္းမရွိ            မေကာင္းဆိုး၀ါး

အာဏာရွင္မ်ား                   ျပဳလုပ္ပုံေၾကာင့္

လုက္လုပ္လက္စား     ဒို႔ျပည္သားမ်ား

ဒုကၡဆင္းရဲ               ခံရရွာၿပီ

ေဟာင္းႏြမ္းစုတ္ျပတ္   ေၾကာက္ရြံ႕မုန္းတီး

ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း     အဓိပၸါယ္မဲ႔

ဥပေဒက                  ျပဌာန္းထားလို႔

ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်        ႏႈတ္မဟခဲ႔

ဤသို႔ပုံစံ                 ေရွ႕ဆက္ပါလွ်င္

တည္ေထာင္ထားသည့္ ဒို႔ျမန္ျပည္သည္

ေမွာင္ႏွင့္မည္းမည္း     ထက္ျခမ္းကြဲၿပီး

စစ္ကၽြန္ဒဏ္ေၾကာင့္    ပ်က္စီးႏိုင္သည္

သို႔တည္းပါမူ             ေဇာက္တိေဇာက္ထိုး

အျဖစ္ဆိုးကို              ေခါင္းၫြတ္မခံ

ကုိယ္႔နည္းကုိယ္႔ဟန္    ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္ျဖင့္

အခ်ိန္မွီလွမ္း             ဖယ္ရွားသုတ္သင္

ႀကံ့ႀက့ံခံလွ်င္             အမိုက္ေမွာင္ကို

ပယ္ေဖ်ာက္ႏုိင္၍        မလြဲမေသြ

ဒို႔ေအာင္ႏိုင္မည့္         ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ႔ဆီ . . . .

                                                          ေနဦးကိုကို

ေရာ္ရြက္မ်က္ရည္

အိပ္ယာထက္ေပၚ

ေမွးစက္ေသာ္လည္း၊ စိတ္၀ယ္မေပ်ာ္

ရမ္းေရာ္ကာမွန္း၊ မ်က္ရည္စမ္းလို႔

လြမ္းရျပည္ၿပီ၊ ေမြးရပ္ဌာနီ . . .၊

ဗမာျပည္သား၊ ေရနည္းငါးမို႔

သူမ်ားအရပ္၊ ေနရခက္လည္း

မ်က္ႏွာမြဲတို႔၊ ေပ်ာ္ရရွာတယ္

ေရာ္ရြက္၀ါလို ေၾကြလြင့္ဆဲ . . .။

                                                    ေနစၾကာႏိုင္

အၿပံဳးတစ္ခ်က္

    ေမေမ . . .           အၿပံဳးတကာ အၿပံဳးထက္

                   စိန္ျခယ္ေသာ အၿပံဳးက

                   ေမ႔ေမ႔ အၿပံဳးပါ။

    ေမေမ . . . အခ်ိန္အခါေျပာင္း

                   အေမေကာင္းမို႔

                   ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္ေလေလ

                   ကံၾကမၼာေကာင္းကို

                   ဖန္တီးလိုေပ။

    ေမေမ . . . ဘယ္လို ဘယ္ေသာ္

                   ေျပာင္းလဲသြားပါေစ

                   ေန႔ရက္စြဲ ေဟာင္းကဗ်ည္းထိုးလို႔ေန။

                   ျမန္မာ႔သမိုင္းေၾကာင္း

                   ေက်ာက္စာေကာင္းဖို႔

                   ေမေမ႔ ဇြဲအၿပံဳးနဲ႔

                   ေရွ႕ဆက္လွမ္းေပ။

   ေမေမ . . .  ျဖဴစင္ရွင္းသန္႔ေသာ

                   ႏွလုံးသား အလွပိုင္ရွင္ေလး။

                   နားလည္တတ္သူ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔သူ

                   အမ်ားအတြက္သူ တိုက္ပြဲ၀င္မယ္႔

                   သမိုင္းတကာ သမိုင္းအသစ္က

                   ျမန္မာ႔ကံၾကမၼာ အေျပာင္းတေၾကာ႔ကို

                   အလွည့္တစ္ခါ အလစ္တစ္ခ်က္ျဖင့္

                   အၿပံဳးေတြနဲ႔ ေအာင္ပြဲခံယူမွာ

                   ေမေမ႔ အၿပံဳးပါ။

ေဆာင္းခြါညိဳ

လူ႔ေလာက

                             * ေၾသာ္ . . . . ေလာက ေလာက လူ႔ေလာက

                                                အလည္လာသည္မွာ တခဏ

                                                လူ႔ေဘာင္အက်ဳိး (သယ္ေဆာင္သြားၾက၊ ေဆာင္ရြက္ၾက)

                             * ေၾသာ္ . . . . ေလာက ေလာက လူ႔ေလာက

                                                သင္မျပန္ခင္မွာ ယာယီမွ်

                                                ဒုကၡ သုချဖတ္သန္းရ

                                                ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ မာန္မာန

                                                လူသားဟူက ေလ်ာ့ၾက ေလ်ာ့ၾက။

                             * ေၾသာ္ . . . . ေလာက ေလာက လူ႔ေလာက

                                                အခ်စ္ အမုန္းႏွင့္ မကင္းၾက

                                                တဏွာအခ်စ္က ပူေလာင္ရ

                                                ေမတၱာအခ်စ္က ေအးျမလွ

                                                အခ်စ္အမုန္းကင္းမွ ၿငိမ္းေအးျမ။

                             * ေၾသာ္ . . . . ေလာက ေလာက လူ႔ေလာက

                                                အကုသိုလ္ႏွင့္ မကင္းၾက

                                                ေကာင္းက်ဳိးေဆာင္က ျမတ္ဒါန

                                                ကုသိုလ္ျပဳလွ်င္ ထာ၀ရ

                                                သင္ျပန္သြားေသာ္ . . . ေကာင္းက်ဳိးရ။

                                                                                                          ပန္း၀တ္ရည္မင္း

                            

                                               

ငါနဲ႔ ငါ႔ရဲ႕တိုက္ပြဲ

ငါ႔အရိုး ငါ႔အသား ငါ႔အေသြး

ေျမေပၚမက အ၀ီစိေရာက္ပါေစ

ျမင့္ျမတ္အေတြး ငါ႔ရဲ႕အေရးႏွင့္

ငါ႔ကေလာင္ေတြ ဆက္လက္တိုက္ပြဲ၀င္သြားမည္။

ငါ႔ႏိုင္ငံ ငါ႔လူမ်ဳိးအတြက္

ငါ႔ထက္ထင္ေပၚ ပညာေက်ာ္ေတြ

ငါ႔ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္ ငါအတတ္ႏိုင္ဆုံး

ငါ ဆက္လက္ ေမြးထုတ္ေပးလိမ္႔မည္။

ငါ႔ဘ၀နိဂုံး ငါသက္ဆုံးတိုင္

ငါ႔ရဲ႕စြမ္းအား တတ္ႏိုင္စြမ္းသမွ်

သမိုင္းေပးတာ၀န္ ငါေက်ပြန္ေအာင္

ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲ ငါဆင္ႏႊဲသြားလိမ္႔ဦးမည္။

                                                          LC မင္းဥကၠာ

ဓမၼဂုဏ္ရည္

ေတာပန္းေ၀စီ           ေတာင္တန္းစီမွ

ပ်ံ႕လြင့္ထြက္လာ        ထိုသံသာကို

လူတို႔သိၾကား            ျမတ္တရားဟု

စြဲမွတ္ၾကည္ျဖဴ           မွတ္သားယူက

ယခုမ်က္ျမင္             ဘ၀တြင္လည္း

အက်ဳိးထူးျမတ္           ရသည္မွတ္၍

ကြယ္လြန္မ်က္ေမွာက္  နိစၥေရာက္လည္း

ဘယ္သည္ဘယ္ဘ၀   ဘယ္ဌာနသို႔

ေရာက္သည္ျဖစ္ေစ     ထိုဂုဏ္ရည္သည္

လူတိုင္းႏွင့္သာ          ျမတ္ႏိုင္စြာ၏။

                                                          မ်ဳိးမင္း